Een man deed volgende getuigenis op valentijn:
Veel jongens raken aan een lief (of andersom) door een geschenk te geven... Ik ben de mijne erdoor kwijtgeraakt. Toen mijn lief jarig was, kocht ik haar een paar handschoenen. Maar dezelfde dag ging mijn zuster in dezelfde winkel een paar slipjes voor zich kopen. Door een spijtige vergissing kwamen die handschoenen bij mijn zus terecht en die slipjes bij mijn verloofde. Dat was nog niets, maar het briefje dat ik geschreven had luidde zo:
- --
Liefste schat,
Dit klein geschenk is ter herinnering aan je verjaardag. Ik heb ze zelf gekocht en dacht dat je ze best kon gebruiken, aangezien je er de
Laatste tijd geen meer draagt. Daar je oude dikwijls nat worden en van kleur veranderd waren en de naad was losgegaan van het dikwijls aan
En uittrekken, bracht me ertoe jou nieuwe te kopen.
Eerst wilde ik lange kopen, maar mijn zus zei dat de korte modellen mode waren. Het is een vaste kleur die niet afgaat. De winkeljuffrouw heeft mij de hare laten zien en die waren al drie keer gewassen. Ze waren nog zo goed als nieuw. Ze mogen getoond worden zonder te blozen. Ik heb de bruine kleur gekozen omdat je hier het vuil niet zo vlug op ziet.
De winkeljuffrouw heeft ze even aangetrokken en ze stonden haar heel goed. Als je ze voor de eerste keer draagt, moet je er talkpoeder in doen, dat bevordert het schuiven. Als je ze wast, moet je ze aanhouden, anders krimpen ze teveel.
Ik hoop dat je ze draagt met dezelfde gevoelens als ik ze je schenk. Vergeet niet te tellen hое dikwijls ik ze in de loop van het jaar zal kussen.
Je schat.
(de volgende dag was het uit)
0