Een priester en een non komen in een sneeuwstorm terecht. Na enige tijd vinden ze een kleine hut. Uitgeput maken ze zich op om te gaan slapen. Er ligt een stapel dekens en een slaapzak op de grond,maar er staat maar 1 bed. Als een echte heer zegt de priester:
"Zuster,slaap jij in het bed ik slaap op de grond in de slaapzak."
Als hij zijn slaapzak dicht trekt en indommelt. Zegt de non:
"Eerwaarde ik heb het koud."
Hij doet zijn slaapzak open en staat op, hij neemt een deken en legt dat op haar. Hij kruipt terug in zijn slaapzak sluit hem en dommelt weer in. Zegt de non:
"Eerwaarde, ik heb het nog heel koud."
Hij staat weer op, neemt weer een deken en legt dat op haar. Hij gaat weer slapen. Net op het moment dat hij zijn ogen sluit zegt de zuster:
"Eerwaarde,ik heb het nog zo koud."
Deze keer blijft hij liggen en zegt:
"Zuster, ik heb een idee we zitten hier in niemandsland en niemand zal ooit weten wat er gebeurd is:
"We doen alsof we getrouwd zijn."
"Eindelijk"
, antwoordt de non:
"Ja dat is goed."
En de priester schreeuwt:
"Hef dan je kont op en neem zelf een deken lui ding."
0