Een scout van voetbalclub Antwerp vertelt de trainer dat hij een fantastische jonge Irakese spits aan het werk heeft gezien in Bagdad. De trainer stapt onmiddellijk op het vliegtuig om een wedstrijd te gaan bekijken. De trainer is behoorlijk onder de indruk: de spits maakt drie mooie doelpunten. Hij laat de speler een contract ondertekenen en neemt hem mee naar Antwerpen. Vijf weken later: Antwerp staat 4-0 achter tegen Deinze. Er zijn nog maar twintig minuten te spelen. De trainer brengt de Irakees op het veld. Die scoort vier sensationele doelpunten en kopt in de allerlaatste minuut het winnende doelpunt binnen. Onmiddellijk na de wedstrijd belt de kerel naar zijn moeder: Ik heb vandaag twintig minuten meegespeeld en heb al meteen vijf doelpunten gescoord! zegt hij enthousiast. De spelers en supporters dragen mij hier allemaal op handen. Tof, zegt zijn moeder. Maar ik zal je eens vertellen hое mijn dag was. Je vader is op straat beschoten. Je zus en ik zijn aangevallen en geslagen en je broer is lid geworden van een bende criminelen. En dat allemaal terwijl jij de tijd van je leven hebt. De Irakees is onder de indruk: Ja, wat kan ik zeggen mama? Het spijt me. Het spijt je?! zegt de moeder. Het is wel voor u dat we naar Antwerpen verhuisd zijn, hè!
56
0