Er was eens een rijke molenaar die over een bloedmooie dochter beschikte. Op een dag moest deze molenaar voor een internationaal molenaarscongres naar het buitenland... Zaken doen. Nu had hij echter een groot probleem... Naast de hand- en spandiensten die zijn wulpse dochter aan het bedrijf leverde had hij ook nog eens 10 knechten in dienst, die allemaal wel eens een onderonsje zouden willen hebben met zijn mooie deerne... Al snel besloot de molenaar om bij de smid een kuisheidsgordel te laten maken om er zeker van te zijn dat geen van zijn knechten ook maar een vinger (of iets anders) uit zou steken naar zijn kind. De bestelling werd geplaatst en de gordel zou klaar zijn op donderdag; een dag voor vertrek. Aldus werd op donderdag weer koers gezet naar de smid. Toen de van trots glimmende smid echter zijn werkstukje aan de molenaar liet zien, verschoot laatstgenoemde van kleur en brieste uit:
"Wat is dit voor prutswerk? Ik vraag jou een kuisheidsgordel te maken en dan kom je met dit ding! Man, precies op de plaats waar het om gaat heb je een gapend gat laten zitten."
"Inderdaad," beaamde de smid, "maar let eens op..."
Een hij nam een blok hout dat voor het haardvuur bestemd was, stak het door het gat en... tsjak! Haarscherp werd het blok doormidden gekapt door een ingenieus verwerkte hakbijl. En het kon nog sterker beweerde de smid. Hij greep een ijzeren staaf, werkte die door het gat en weer... tsjak : haarscherp afgekapt.
Grinnikend van voorpret en in zekerheid dat er nu niemand was die heerlijk van zijn dochter zou gaan snoepen, hees de molenaar haar in de kuisheidsgordel, sloot het ding af met bijgeleverde sleutel en ging op reis. Na een kleine drie weken toog de nieuwsgierige molenaar weer huiswaarts en hield bij thuiskomst direct algemeen appèl op de binnenplaats. Alle knechten dienden zich te verzamelen en op bevel van de molenaar hun broeken en onderbroeken te laten zakken. Zo gezegd, zo gedaan... De eerste liet met het schaamrood op de kaken het spul op de enkels vallen en... bleek behoorlijk ontmand te zijn... Woest werd de molenaar en liet hem met een schop onder zijn kont het spreekwoordelijke gat van de deur zien. En zo ging het ook met de tweede en de derde .... tot aan de laatste knecht... En... ja hооr... deze laatste knecht bleek nog te beschikken over het volledige klokkenspel! Huilend van blijdschap wierp de molenaar zich in de armen van deze trouwe knecht en schreeuwde:
"Theunis, jij веnт de beste van mijn knechten, jij веnт mij trouw gebleven... zeg wat je hebben wilt en het is van jou...!"
Waarop Theunis met een knalrood gezicht antwoordde:
"Awl sjlsjsla hjuwhsjlsellp lplssla."
0