Fikkie
Er komt een man met zijn hondje in een Belgisch dorpscafe en bestelt twee bier.
“Twèè bier?” vraagt de kastelein.
“Jawel”, zegt de klant: “Twee bier, èèn voor mij en èèn voor m’n hondje.”
De niet al te snuggere kastelein denkt: Zeker weer zo’n typische Ollander.
Maar tot z’n stomme verbazing ziet ie, dat het hondje op een stoel springt, aan het tafeltje
Bijschuift en met het glas in zijn twee voorpootjes het biertje netjes opdrinkt.
“Mag ik nog twee uitsmijtertjes van je”, vraagt de klant.
“Twèè uitsmijters?” vraagt de kastelein.
“Jawel”, zegt de klant: “Twee uitsmijters, èèn voor mij en èèn voor m’n hondje.”
En ja hооr, de kastelein kan z’n ogen weer niet geloven. Het hondje doet zelf een
Slabbertje voor en begint netjes met mes en vork z’n uitsmijtertje op te eten.
“Nou menier”, zegt ie tegen z’n klant “ik heb veuls meegemoakt in mien leven,
Maar da he’k nooit nie eerder gezien.”
“Ach man”, zegt de klant, “dat is nog niks. Je gelooft het misschien niet maar hij
Is zelfs in staat om een vrouw lekker te verwennen”.
“Nou da wil’k wel ‘ns meemaoaken”, zegt de kastelein.
“Het komt toevallig ook goed uit, want m’n dochter legt nog te bed.
Loop dus moar efkes achter me an mee noar boven. M’n dochter houdt wel van roadselkes.
Trui, hier is een man met een hondske en die zeg, da z’n hondske met een vrouw ken
Vrijen”.
“Nou, da wil’k wel ‘ns meemoaken”, zegt de mooie dochter. “Wacht efkes, dan trek ik efkes
M’n nachtponneke en m’n broekske uit. Da goat ‘t wat makkelijker, wa? Zo, allè, kom maar op met dat beest”.
En de man tegen z’n hond: “Vooruit Fikkie, laat eens zien wat je kan. Spring er maar op”.
Maar het hondje reageert voor geen meter.
“Nou,wat heb baasje je nou geleerd? Vooruit. Kom op!”
Maar het hondje kijkt ‘ns glazig in ’t rond en reageert ook na het derde verzoek niet.
“Nou vreemd”, zegt de man, ondertussen z’n broek uittrekkend, “hij gehoorzaamt me altijd. Wacht maar even, basie zal het je nog èèn keertje voordoen…….”