Harm en Miep, boer en boerin, zitten op een gure, winterse en vooral regenachtige zondagavond voor de open haard. Zij leest wat, hij leest wat…
Zegt Miep opeens:
“Ach, Harm, weet wat die moderne, jonge lui uut de stad teeg’nwoordig allemaal doen? Da’s “standje neeg’nzestig”! Soixante neuf, zeg’n ze ok wel! Dat lek mie ja zo fijn om dat ok ‘ns met oe te doen! Kun wie ‘t eens proberen, alsjeblieft? Ik beloof oe, ‘t is écht heeeeel lekker!”
Zegt Harm:
“Ach Miep, doe toch gewoon, ‘t giet al jaar’n goed zo en wie goat maar’s naar bed, sloap’n, want ik mot weer vroeg op, morgen, noar de koej’n! Zegt Miep: Moar Harm, ik beloof ‘t oe! ‘t Is echt heeel lekker! Alsjeblieft, toe dan! Standje neeg’n zestig!! Laat me ‘t toch ‘ns probeer’n met oe!”
Waarop Harm antwoordt:
“nou, vooruut dan! Doe mie de box moar los!”
Miep klimt met haar omhoog en haar kousen op haar knieën op Harm en laat ‘pfffft!’ per ongeluk een wind!
Harm roept:
“Gatverrr! Kroep d’r af, Miep!”
En Miep smeekt:
“Maar Harm, ‘t spijt me! ‘k Zal het nooit meer doen! Maar laat mie’t nog ene keer met oe probeer’n! Standje neeg’n zestig, dat lek mie ja zo fijn!!”
Harm:
“Nou, vooruut dan moar! Probeer nog maar’s dan!”
Miep klimt voor de tweede keer op de zwaarlijvige Harm en laat opeens wéér, ‘pfffftt!’ een wind!
Waarop Harm roept:
“Gatverredamme! Kroep d’r onmiddellijk vanaf! Dít wil ik niet nog’s 67 keer metmoak’n!!”
0