Het is de Eerste Wereldoorlog. Er wordt een loopgravenoorlog uitgevochten tussen de Belgen en de Duitsers. De Belgische commandant roept zijn manschappen bij elkaar en zegt:
"Vanmiddag komt er vanachter de linies een duif aanvliegen met vitale informatie. En die duif kan praten. Nu kan het zijn dat de duif gewoon in onze loopgraaf landt. Maar als we pech hebben, landt ‘hij tussen de linies. In dat geval heb ik een vrijwilliger nodig, die de duif gaat halen."
Sjefke steekt zijn hand op en zegt:
"Ik, commandant, dat zal ik wel doen." Die middag komt de duif aanvliegen en landt tussen de linies. Sjefke tijgert naar de duif toe. Hij pakt de duif en houdt hem tegen zijn oor. Dan zet hij de duif weer neer en tijgert terug. De Duitsers openen het vuur. De duif wordt doodgeschoten, Sjefke wordt getroffen in zijn been en in zijn rug. Maar het lukt hem om terug in de loopgraaf te tijgeren. "En, Sjefke?"
Zegt de commandant:
"Wat zei de duif."
Sjefke wenkt de commandant dat hij dichterbij moet komen. De commandant houdt zijn oor bij Sjefke’s mond. Dan zegt Sjefke:
"Roekoe, roekoe..."
0