Op het huwelijksdiner van Maxima en Alexander zit Prins Claus naast Prins Bernhard. Hij ziet dat Bernhard een prachtig zilveren lepeltje van het bestek in z'n borstzak steekt. Claus denkt, dat kan ik ook. Hij pakt het lepeltje dat voor hem ligt, maar omdat hij zo trilt, tikt hij tegen het glas. Iedereen kijkt hem verwachtingsvol aan; wat zal hij gaan zeggen. Claus schrikt zich rot, maar herstelt zich snel. Dank oe wel, liebe menschen dat oe hier allen bijeen zijt om het hoewelijk van min zoon mee te maken. Dank oe wel! Pfoeh, daar heb ik me mooi uitgered denkt 'ie. Maar dat lepeltje lonkt 'm nog steeds. Tien minuten later probeert hij het weer, maar weer tikt hij tegen het glas. Weer kijkt iedereen hem aan. Ooh, wat nu? Ten einde raad voert hij maar zijn stropdas act op en na groot applaus gaat hij weer zitten. Maar nog steeds lonkt dat lepeltje. Tien minuten later pakt hij het lepeltje weer, en weer tikt hij tegen het glas. Mijne dames und herren! Ik wil oe ein goocheltruc laten zien. Ik stop dit lepeltje in mijn borstzak en dan pak ik hem bij Bernhard er weer uit!
0