Twee standbeelden, een man en een vrouw, staan al een groot aantal jaren in een park. Ze kijken elkaar dag in - dag uit aan maar ze kunnen niet spreken dus gebeurt er niets. Op een zekere nacht komt er een goede fee voorbij die de standbeelden beloofd dat ze, diezelfde nacht nog, om 12 uur levende mensen zullen worden, en wel voor precies 60 minuten. Zo gebeurd het. Om 12 uur precies gaat er een flits door het park en de standbeelden komen tot leven. Ze kijken elkaar enkele seconden aan en rennen dan zo snel als ze kunnen naar de nabij gelegen bosjes. Veel gekreun, gelach, gehuil en ander soort lawaai volgen. De andere dag staan ze beiden weer op hun sokkel, met een glimlach op hun gelaten. Vele jaren gebeurd er weer niets, tot op zekere dag de fee weer langskomt. Die avond worden ze weer mens, dit keer voor 120 minuten. Na de grote flits door het park beginnen ze beiden weer te bewegen, ze zijn weer mens. Ze kijken elkaar weer aan en sprinten dan naar de bosjes. Een meter voor de bosjes stopt de vrouw en zegt tegen de man : Oké, deze keer houdt jij de duiven vast en dan sсhijт ik op hun кор !
0