Ze stond in de keuken en bereidde mijn favoriete ontbijt: zachtgekookte eitjes op geroosterd brood. Het enige dat ze droeg was haar nachtjapon. Ik liep de keuken in, half wakker, toen ze zich omdraaide en met een zachte, zwoele stem zei:
“neem me…Hier en nu!” Mijn ogen begonnen te glinsteren en ik dacht bij mezelf:
“Ben ik nog aan het dromen of is dit mijn geluksdag?!” Ik wilde het moment natuurlijk niet verloren laten gaan, dus ik gaf haar alles wat ik had, hier en nu! Op de keukentafel! Na een lange, heftige, uitputtende vrijpartij zei ze:
“Bedankt schatje”, draaide zich om en zette de eierkoker uit met haar nachtjapon nog om haar nek. Blij, maar toch een beetje verbaasd vroeg ik:
“W-wat.. Bedankt voor wat? Ное? Wat?” Zij antwoordde:
“De eierwekker is stuk en ik had iets nodig om precies twee minuten mee te timen.”
0