In het musketierstijdperk staan 3 kooplieden, een Fransman, een Amsterdammer en een Antwerpenaar op een mooie zomerdag aan de Scheldekade te keuvelen over koetjes en kalfjes.
Met een plotse handbeweging onderbreekt de Fransman abrupt zijn twee gesprekspartners, trekt met een zelfzekere beweging zijn degen en tuurt geconcentreerd naar een vlinder die het drietal op speelse manier nadert. Zonder een woord te zeggen, flitst zijn degen enkele malen door de lucht en het vlinderlichaampje valt als een steentje recht naar beneden, terwijl de losgehakte vleugels wegdwarrelen.
Bewondering alom bij de twee toeschouwers om zo’n virtuositeit met de degen, tot opeens de Amsterdammer eveneens zijn wapen trekt en op gelijkaardige wijze als de Fransman een vlieg te lijf gaat. Het vliegelijfje stort als een bolletje tegen de grond, terwijl de kleine vleugeltjes langzaam wegdwarrelen.
Weerom bewondering van de twee andere kooplieden.
Onze Antwerpenaar kan natuurlijk niet achterblijven als daar plotseling een mug komt aangevlogen ! Onvervaard trekt hij zijn degen en met enkele bewegingen, sneller dan het licht, klieft de punt van de degen door de lucht in de nabijheid van de mug… en de mug vloog gewoon door !
De Fransman en de Amsterdammer stonden krom van het lachen, terwijl ze de tranen uit hun ogen veegden, waarop de Antwerpenaar op nuchtere wijze zei : “waarom lachen jullie eigenlijk ? Vliegen doet ze nog wel, die mug, maar kinderen maken dat zal een andere zaak zijn !”.
0