Ήταν ένας υπάλληλος σε ένα super-market, ο οποίος ήταν εξαιρετικά ετοιμόλογος. Μια μέρα, λοιπόν, μπαίνει μια κυρία και ζητάει μισό πεπόνι.
- "Μα κυρία μου, δεν μπορώ να σας δώσω μισό πεπόνι" ,λέει ο υπάλληλος. "Το άλλο μισό τι να το κάνω;"
- "Όχι", λέει αυτή." Θέλω μισό πεπόνι!".
- "Μα δεν γίνεται αυτό", λέει ευγενικά ο υπάλληλος.
- "Γίνεται, πως δεν γίνεται! Να με πας αμέσως στον διευθυντή σου θέλω να του μιλήσω!"
Μπαίνει ο υπάλληλος φουριόζος στο γραφείο του διευθυντή και αρχίζει:
- "Κύριε διευθυντά είναι μια παράξενη εκεί έξω και μου ζητά μισό πεπόνι!". Πριν όμως προλάβει να τελειώσει τη φράση του βλέπει με την άκρη του ματιού του την κυρία ακριβώς από πίσω του, οπότε συνεχίζει:
- "... και είναι και αυτή η εξαιρετική κυρία, η οποία θέλει να αγοράσει το άλλο μισό!". Τέλος πάντων, τη σώζει την κατάσταση ο υπάλληλος, παίρνει η κύρια το μισό πεπόνι της και αμέσως ο διευθυντής καλεί τον υπάλληλο στο γραφείο του.
- "Λοιπόν ,παιδί μου, σε θαύμασα προηγουμένως. Πόσο ετοιμόλογος ήσουν! Μπράβο, μπράβο! Πες μου σε ποιο κατάστημα θέλεις να σε πάω ως υποδιευθυντή; Αποφάσισα να σου δώσω προαγωγή. Απλά πες μου που θες να πας."
- "Δεν ξέρω κύριε διευθυντά. Όπου θέλετε εσείς."
- "Μα πες μου που σου αρέσει".
- "Όπου να ναι δεν έχω πρόβλημα"
- "Καλά λοιπόν θα πας στο Αιγάλεω"
- "Στο Αιγάλεω; Ε, όχι και στο Αιγαλεω!"
- "Μα γιατί; Τι έχει το Αιγάλεω;"
- "Ε, να! Το Αιγάλεω μόνο ποδοσφαιριστές και ιερόδουλες βγάζει!"
- "Μα τι λες παιδί μου; Η γυναίκα μου είναι απο το Αιγάλεω!"
- "Σοβαρά; Σε ποιά ομάδα παίζει;"!
Πολύ σκοτεινά είναι...
Γυρνά ο Τοτός:
- Μαμά, μαμά πήγαμε εκδρομή.
Η μαμά περίμενε τον γκόμενο, οπότε πιάνει τον Τοτό και τον χώνει στην ντουλάπα.
Έρχεται ο γκόμενος και αρχίζουν να κάνουν τα γνωστά, όταν ακούγεται η φωνή του μπαμπά του Τοτού:
- Γυναίκα, γύρισα!
Τι να κάνει η γυναίκα, πιάνει και κλείνει και τον γκόμενο στην ίδια ντουλάπα.
Λέει ο Τοτός στον γκόμενο:
- Πολύ σκοτάδι έχει εδώ.
- Το ξέρω, λέει ο γκόμενος.
- Έχω μία μπάλα ποδοσφαίρου και στην πουλάω 60 ευρώ.
- Σιγά μην αγοράσω την μπάλα σου για 60 ευρώ!
- Ο μπαμπάς μου είναι έξω, θες να τον φωνάξω;
- Όχι, θα την αγοράσω!
Δίνει 60 ευρώ στον Τοτό.
- Έχω και μία μπάλα μπάσκετ και την πουλώ 70 ευρώ.
- Καλά, καλά θα την αγοράσω και αυτήν.
Φεύγει ο πατέρας του Τοτού, βγαίνουν και οι δυο από την ντουλάπα.
Το απόγευμα λέει ο πατέρας του Τοτού στον Τοτό:
- Τοτό, πάμε να παίξουμε ποδόσφαιρο;
- Όχι, δεν έχω μπάλα.
- Καλά, πάμε να παίξουμε μπάσκετ.
- Δεν έχω ούτε μπάλα μπάσκετ!
- Καλά, την προηγούμενη βδομάδα δεν σου αγόρασα μπάλες; Τι τις έκανες;
- Τις πούλησα.
- Πόσο;
- 130 ευρώ!
- Τι λες παλιόπαιδο! Κάποια μπαγαποντιά σκάρωσες! Πάμε γρήγορα να εξομολογηθείς.
Πάει τον Τοτό στην εκκλησία, και τον κλείνει στο εξομολογητήριο.
- Πολύ σκοτεινά είναι εδώ μέσα, λέει ο Τοτός.
Και από δίπλα:
- Μην ξαναρχίζεις και εδώ τις ίδιες μαλακίες!
Μια φορά ήταν τέσσερις φίλοι και έβλεπαν ποδόσφαιρο μπροστά στην τηλεόραση με μπύρες, σουβλάκια και όλα τα υπόλοιπα απαραίτητα αξεσουάρ. Μόλις τελειώνει το ποδόσφαιρο αρχίζουν να συζητούν (μην έχοντας τίποτε άλλο να κάνουν):
- Τι να κάνουμε τώρα ρε παιδιά που βαριόμαστε, η μπάλα τελείωσε, οι μπύρες τελείωσαν..
Οπότε πετάγεται ένας:
- Ρε παιδιά δεν πηδάμε όλοι μαζί το Γιώργο;
Ο Γιώργος που αντιλαμβάνεται τι ειπώθηκε αρχίζει να κλαψουρίζει:
- Όχι ρε παιδιά εμένα, γιατί εμένα, όχι ρε παιδιά δε θέλω να γίνω αδερφή.
- Αντε ρε, του λέει αυτός που είχε ρίξει αρχικά την ιδέα, με μια φορά δεν συνηθίζεις...
Τη συνέχεια την αντιλαμβάνεστε, τον πηδάνε όλοι... Την επόμενη εβδομάδα επαναλαμβάνεται το ίδιο ακριβώς σκηνικό, με το που τελειώνει ο αγώνας αρχίζουν να συζητούν:
- Τι να κάνουμε ρε παιδιά τώρα που βαριόμαστε, η μπάλα τελείωσε, οι μπύρες τελείωσαν..
Οπότε πετάγεται ξανά ο ίδιος με την προηγούμενη φορά:
- Ρε παιδιά δεν πηδάμε όλοι μαζί το Γιώργο;
Ο Γιώργος αρχίζει πάλι να κλαψουρίζει:
- Όχι ρε παιδιά εμένα, γιατί εμένα, όχι ρε παιδιά δε θέλω να γίνω αδερφή.
- Αντε ρε, του λέει αυτός που είχε ρίξει αρχικά την ιδέα, με δυο φορές συνηθίζεις...
Το αποτέλεσμα είναι πάλι το ίδιο, τον πηδάνε πάλι... Την επόμενη εβδομάδα, ξανά πάλι μαζεύονται να δουν ποδόσφαιρο με σουβλάκια μπύρες κλπ. Με το που τελειώνει ο αγώνας, αρχίζουν πάλι την ίδια συζήτηση:
- Τι να κάνουμε ρε παιδιά, πολλή βαρεμάρα έχει πέσει, οι μπύρες τελείωσαν, όπως και τα σουβλάκια...
Οπότε εκεί που καθόντουσαν όλοι σκεφτικοί πετάγεται ο Γιώργος και με ναζιάρικη φωνή λέει:
- Ρε παιδιά με την τρίτη φορά συνηθίζει κανείς;