Er rijdt een voddenman op een bakfiets langs de grachten in Amsterdam schreeuwend:
"Vodde ouwe rommel, vodde ouwe rommel."
Opeens gaat er vierhoog ergens een raam open en een vrouwtje schreeuwt:
"Hé voddenman kun je even bovenkomen?"
"Tuurlijk mevrouwtje, ik kom eraan."
Bovengekomen ziet hij daar toch een lekker stuk in een negligé staan dat aan hem vraagt:
"Zeg voddenman je moet het me maar niet kwalijk nemen hооr, maar m'n man zit nou al drie maanden in de bajes en ik wil ook wel eens wat. Zou U misschien zo vriendelijk willen zijn?"
Ze is nog nog niet uitgesproken of de voddenman heeft z'n broek al op z'n enkels hangen en naait het stuk met gigantische oerdriften over de leuning van de balustrade. Klaargekomen zegt het vrouwttje:
"He, he, dat was lekker, dat had ik echt nodig. Hier voddenman dit is voor U", en ze stopt hem een envelop in zijn hand. Beneden op de bakfiets rijdt de voddenman weer schreeuwend verder. "Vodde ouwe rommel, vodde ouwe rommel."
Maar als hij de envelop open maakt, ziet hij er honderd euro in zitten en verder rijdend schreeuwt hij:
"Nеuкеn, nеuкеn."
0