Op een vrije woensdag ziet Jantje de wagen van papa passeren, richting "het grote bos". Nieuwsgierig als hij is, volgt hij den auto en ziet dat zijne papa aan het stuur zit en tante Marieke zit ernaast. Even verder parkeert de papa den auto en begint vervolgens met tante Marieke een hartstochtelijke scène. Jantje is zooo onder den indruk, dat em snel terug naar huis loopt om alles te vertellen tegen de mama.
Thuisgekomen begint hij, bijna buiten adem, te vertellen:
"Mama,mama,ikwasinhetparkenhebpapagezie......"
De mama onderbreekt hem en zegt:
"Jantje, rustig jongen. Vertel het eens op uw gemak."
"Wel," zegt Jantje, "ik was in het park en ik hebdaar papa gezien met tante Marieke. Papa gaf aan tante Marieke ne grote kus, en toen heeft tante Marieke onze papa zijn broek uitgedaan..."
"Wacht eens", onderbreekt de mama, "wacht om het ganse verhaal te vertellen tot vanavond, als we met z'n drieen aan tafel zitten. "Ben eens benieuwd wat de papa daar gaat op antwoorden."
Zo gezegd, zo gedaan. 's avonds bij het avondmaal begint Jantje opnieuw aan zijn verhaal... den auto in het bos... de grote kus... de broek van de papa gaat uit..."
"En toen", vraagt de mama, "wat gebeurde er toen ?"
"Wel", zegt Jantje, "toen hebben papa en tante Marieke hetzelfde gedaan als hetgeen mama en nonkel Dirk vroeger elke week deden, toen onze papa nog in het leger zat..."
MORAAL VAN HET VERHAAL :
Luister eerst naar uw kinderen vooraleer ze te onderbreken
Lang geleden leefde er een officier van het koninklijk leger. Zijn naam was Kapitein Bravado. Het was een echte, echte man die geen enkel greintje schrik vertoonde als hij voor zijn vijand stond. Op een dag toen hij zijn boot over de 7 zeeën navigeerde, zag hij een piratenschip naderen. De sfeer onder zijn bemanning was erg gespannen, maar de kapitein riep naar zijn ondergeschikte:
"Ga mijn rode hemd halen !" Zijn eerste officier ging de hemd halen en de kapitein trok het hemd aan. Bravado loodste zijn bemanning dapper door het gevecht en slaagde erin de piraten tot de laatste man te doden.
Dezelfde avond zat de volledige bemanning op het dek hun zege te
Vieren, als één van Bravado's mannen aan de kapitein vroeg:
"Kapitein, waarom hebt u eigenlijk vóór 't gevecht uw rode hemd aangetrokken?"
Waarop de kapitein antwoordde:
"Moest ik tijdens het gevecht gewond geraken, dan zouden jullie mijn bloed niet gezien hebben op mijn hemd, en zouden jullie zonder vrees verder gevochten hebben."
De ganse bemanning keken hem vol bewondering aan:
"Wat een dappere man !"
Toen de volgende morgen bij het krieken van de dag, de man uit het kraaiennest, niet één, maar tien naderende piratengallioenen aan de horizon bemerkte, waarschuwde hij zijn bemanning meteen. De bemanning van Bravado keek vol huivering toe, en wachtte op de bevelen van hun kapitein. Bravado bekeek rustig de tien piratenschepen, die ondertussen hun beruchte doodshoofdvlag hoog in de mast hadden gehesen, draaide zich naar zijn eerste officier die voorstelde:
"Moet ik je rode hemd weer gaan halen Kapitein?"
Waarop Bravado:
"Awel doe dat, en breng ineens mijn bruine broek mee!!"
In tijde van de koude oorlog, trainde Amerika de beste spion ooit, speciaal voor het werk in Rusland. Hij werd gedropt achter de linies, en toen hij bij het russische bolwerk (een café, nota bene) toegekomen was waar hij moest infiltreren, stapte hij naar binnen. Maar hij was nog maar net binnen als de gasten zeiden: gij zijt een Amerikaanse spion!
De spion liet zich niet uit zijn lood slaan en zei: da is nie waar ik kan vloeiend Russisch spreke, en al de dialecte ook vloeien, maar nog zeiden ze: gij zijt een amerikaanse spion! Toen begon de spion vоdка te drinke om te tone da hij tog geen spion was, en na een paar liter was hij nog altijd nie dronke, zoals ne echte rus.
Maar nog altijd zeiden ze: gij zijt een amerikaanse spion! Toen pakte hij daar een of ander raar russisch muziekinstrument van de muur en begon hij russische volksliedjes te zingen, heel da café meezingen, maar nog altijd zeiden ze: gij zijt een amerikaanse spion!
Toen zei hij: ja, ge hebt gelijk, maar hое wete jullie da eigelijk?
Wij hebbe hier geen negers in Rusland !!
Meneer Van De Putte vindt zijn zoon een slappeling en te verwijfd.
Daarom meldt hij hem aan bij de para-troopers, zodat hij discipline en pit in z'n donder krijgt. Na twee weken is junior weer thuis en brengt verslag uit:
"... En toen was het gisteren zover, onze eerste sprong. Op vier km hoogte schoof de sergeant de deur open en sprongen de echte enthousiastelingen meteen naar buiten."
Zegt zijn vader:
"En daar zat jij bij natuurlijk."
De zoon:
"Euh..., om eerlijk te zijn niet, nee. Het was dus zo dat de sergeant de achterblijvers één voor een bij hun lurven pakte en ze zo het vliegtuig uitsmeet."
Zegt zijn vader:
"En hup daar ging je dus."
De zoon :
"Euh..., om eerlijk te zijn niet, nee. Ik bleef als laatste over en smeekte de sergeant of ik alsjeblieft in het vliegtuig mocht blijven. Hij werd woest, keek me in de ogen en schreeuwde dat als ik niet sprong hij me er uit zou trappen. Hij wilde me beetpakken maar ik greep een stang en hield me zo stevig vast dat hij niets kon doen."
Zegt zijn vader:
"Maar je hebt gesprongen, toch?"
De zoon:
"Euh... Ja, hое zal ik dat uitleggen... Nou, op een gegeven moment riep de sergeant onze instructeur erbij. Da's een nеgеr, een reus, niet te geloven gewoon. Hij ging naast me staan, knoopte zn gulp open en haalde zijn geslachtsdeel tevoorschijn. Ik zweer het, zijn lul was minstens dertig centimeter lang, dik als een slaghout en met een еiкеl ter grootte van een tennisbal.
Toen riep hij:
'Twee keuzes, jij springt nu dit vliegtuig uit, of ik ram deze jongen hier zonder pardon zo die dikke rеет van je in."
Zegt zijn vader:
"En dan heb je toch gesprongen??"
De zoon:
"Euh..., in het begin wel een beetje, ja..."