George Bush kwam nekeer in een school op bezoek, en de kindjes mochten vragen stellen. Nick steekt zijn hand op.
Ik heb 3 vragen:
1) Ное komt het dat je de presidentverkiezingen gewonnen hebt terwijl je tegenstander meer stemmen had?
2) Vind je ook dat de oorlog tegen Vietnam de grootste terroristische daad van de eeuw is?
3) Waarom wil je Bin Laden aanvallen zonder bewijzen?
Dan gaat de bel voor de speeltijd en gaat de vragensessie verder. Ook John steekt zijn hand op: Ik heb 5 vragen:
1) Ное komt het dat je de presidentverkiezingen gewonnen hebt terwijl je tegenstander meer stemmen had?
2) Vind je ook dat de oorlog tegen Vietnam de grootste terroristische daad van de eeuw is?
3) Waarom wil je Bin Laden aanvallen zonder bewijzen.
4) Waarom ging de bel voor de speeltijd een half uur te vroeg?
5) En waar is Nick?

Lang geleden leefde er een officier van het koninklijk leger. Zijn naam was Kapitein Bravado. Het was een echte, echte man die geen enkel greintje schrik vertoonde als hij voor zijn vijand stond. Op een dag toen hij zijn boot over de 7 zeeën navigeerde, zag hij een piratenschip naderen. De sfeer onder zijn bemanning was erg gespannen, maar de kapitein riep naar zijn ondergeschikte:
"Ga mijn rode hemd halen !" Zijn eerste officier ging de hemd halen en de kapitein trok het hemd aan. Bravado loodste zijn bemanning dapper door het gevecht en slaagde erin de piraten tot de laatste man te doden.
Dezelfde avond zat de volledige bemanning op het dek hun zege te
Vieren, als één van Bravado's mannen aan de kapitein vroeg:
"Kapitein, waarom hebt u eigenlijk vóór 't gevecht uw rode hemd aangetrokken?"
Waarop de kapitein antwoordde:
"Moest ik tijdens het gevecht gewond geraken, dan zouden jullie mijn bloed niet gezien hebben op mijn hemd, en zouden jullie zonder vrees verder gevochten hebben."
De ganse bemanning keken hem vol bewondering aan:
"Wat een dappere man !"
Toen de volgende morgen bij het krieken van de dag, de man uit het kraaiennest, niet één, maar tien naderende piratengallioenen aan de horizon bemerkte, waarschuwde hij zijn bemanning meteen. De bemanning van Bravado keek vol huivering toe, en wachtte op de bevelen van hun kapitein. Bravado bekeek rustig de tien piratenschepen, die ondertussen hun beruchte doodshoofdvlag hoog in de mast hadden gehesen, draaide zich naar zijn eerste officier die voorstelde:
"Moet ik je rode hemd weer gaan halen Kapitein?"
Waarop Bravado:
"Awel doe dat, en breng ineens mijn bruine broek mee!!"
In tijde van de koude oorlog, trainde Amerika de beste spion ooit, speciaal voor het werk in Rusland. Hij werd gedropt achter de linies, en toen hij bij het russische bolwerk (een café, nota bene) toegekomen was waar hij moest infiltreren, stapte hij naar binnen. Maar hij was nog maar net binnen als de gasten zeiden: gij zijt een Amerikaanse spion!
De spion liet zich niet uit zijn lood slaan en zei: da is nie waar ik kan vloeiend Russisch spreke, en al de dialecte ook vloeien, maar nog zeiden ze: gij zijt een amerikaanse spion! Toen begon de spion vоdка te drinke om te tone da hij tog geen spion was, en na een paar liter was hij nog altijd nie dronke, zoals ne echte rus.
Maar nog altijd zeiden ze: gij zijt een amerikaanse spion! Toen pakte hij daar een of ander raar russisch muziekinstrument van de muur en begon hij russische volksliedjes te zingen, heel da café meezingen, maar nog altijd zeiden ze: gij zijt een amerikaanse spion!
Toen zei hij: ja, ge hebt gelijk, maar hое wete jullie da eigelijk?
Wij hebbe hier geen negers in Rusland !!
Jantje heeft al wat ervaring met jagen en besluit 3 van zijn beste vrienden te vragen om mee te gaan. Jantje zal dan de ervaren jachtleider van het groep zijn. Zo gezegd, zo gedaan. Ze duiken de bossen in. Na wat speurwerk zien ze een klein zwart hol.
Jantje beveelt:
"Allemaal op de grond, het is een konijnenhol."
Inderdaad, na enige tijd komt het konijn naar boven, waarna de jagers het konijn neerschieten.
Trot op hun prooi lopen ze verder en na een tijdje zien ze een groter hol.
Jantje beveelt weer:
"Allemaal op de grond, het is een vossenhol."
Na enige tijd wachten komt er inderdaad een vos uit het hol. Deze wordt zonder aarzeling door de jagers dood geschoten.
Ze gaan weer verder en zien dit maal een veel groter hol.
Jantje geeft de order:
"Iedereen op de grond, dit is een berenhol."
En weer heeft Jantje gelijk, de вееr komt uiteindelijk uit z'n hol en de jagers kunnen hem gemakkelijk neerschieten.
Jantje kan zijn geluk niet op, want iedereen is blij met Jantje en zijn georganiseerde jacht partij. Een paar minuten verder zien ze ditmaal een enorm grote hol.
Jantje:
"Ik weet niet wat er dit keer uitkomt, maar iedereen op de grond. We wachten ons geluk af."
Een dag later staat er in de krant:
"4 jagers zijn onder een trein gekomen. Op slаg dood."

Meneer Van De Putte vindt zijn zoon een slappeling en te verwijfd.
Daarom meldt hij hem aan bij de para-troopers, zodat hij discipline en pit in z'n donder krijgt. Na twee weken is junior weer thuis en brengt verslag uit:
"... En toen was het gisteren zover, onze eerste sprong. Op vier km hoogte schoof de sergeant de deur open en sprongen de echte enthousiastelingen meteen naar buiten."
Zegt zijn vader:
"En daar zat jij bij natuurlijk."
De zoon:
"Euh..., om eerlijk te zijn niet, nee. Het was dus zo dat de sergeant de achterblijvers één voor een bij hun lurven pakte en ze zo het vliegtuig uitsmeet."
Zegt zijn vader:
"En hup daar ging je dus."
De zoon :
"Euh..., om eerlijk te zijn niet, nee. Ik bleef als laatste over en smeekte de sergeant of ik alsjeblieft in het vliegtuig mocht blijven. Hij werd woest, keek me in de ogen en schreeuwde dat als ik niet sprong hij me er uit zou trappen. Hij wilde me beetpakken maar ik greep een stang en hield me zo stevig vast dat hij niets kon doen."
Zegt zijn vader:
"Maar je hebt gesprongen, toch?"
De zoon:
"Euh... Ja, hое zal ik dat uitleggen... Nou, op een gegeven moment riep de sergeant onze instructeur erbij. Da's een nеgеr, een reus, niet te geloven gewoon. Hij ging naast me staan, knoopte z’n gulp open en haalde zijn geslachtsdeel tevoorschijn. Ik zweer het, zijn lul was minstens dertig centimeter lang, dik als een slaghout en met een еiкеl ter grootte van een tennisbal.
Toen riep hij:
'Twee keuzes, jij springt nu dit vliegtuig uit, of ik ram deze jongen hier zonder pardon zo die dikke rеет van je in."
Zegt zijn vader:
"En dan heb je toch gesprongen??"
De zoon:
"Euh..., in het begin wel een beetje, ja..."
Op Landsverdediging stelt men 5 kannibalen te werk als programmeur.
Op hun eerste werkdag moeten ze bij André Flahaut komen en die zegt:
"Ge moogt hier komen werken en veel geld verdienen, maar geen medewerkers opeten hé, enkel eten vanuit de kantine."
De kannibalen beloven niemand lastig te vallen.
4 weken later komt André bij hen en zegt:
"Jullie hebben heel goed gewerkt maar wij missen een onderofficier, weten jullie daar soms meer van?"
"Neen!" zeggen ze allemaal en zweren dat ze er niets mee te maken hebben.
Wanneer de minister weg is vraagt het stamhoofd:
"Wie is hier dat kieken dat die onderofficier opgegeten heeft?"
1 van hen steekt zijn vinger op en zegt met een heel fijn stemmeke:
"Ikke, chef."
Het stamhoofd:
"Sтом kieken, sinds 4 weken eten wij niets anders als generaals en officieren, omdat die door niemand gemist worden en gij moet er natuurlijk 1 opeten die werkt!!!"