Moppen over films en acteurs
In een bioscoop met pikante films zit een man verschrikkelijk te kreunen. De andere gasten storen zich eraan. De ouvreuse gaat naar de man toe en zegt dat hij niet zo hard moet kreunen, omdat ze anders de politie erbij haalt.
"Ohhh, ahhh, dat is goed, oehhhh, ik zal het proberen om me in te houden." zegt de man.
Maar de man weet van geen ophouden. De ouvreuse belt daarom toch maar naar de politie. Even later gaan twee agenten de bioscoop in, waar de man nog steeds hard zit te kreunen.
"Wat is uw naam?"
Vraagt de agent. En de man zegt:
"Ahhh, Jansen, ohhh."
"En waar komt u vandaan?" vraagt de agent.
Zegt de man:
"Ahhh, ohhhh, van het balkon."
Een jonge vrouw, die enkele maanden in verwachting was, nam plaats in een autobus. Zij bemerkte dat een jonge man, die tegenover haar zat, naar haar glimlachte. Enigszins beledigd schoof zij een stukje bij de jongeman vandaan. Maar dat scheen hem plezier te doen. Verontwaardigd verwisselde zij nog een keer, doch de jongeman begon steeds harder te lachen. Toen ze voor de vierde keer van plaats veranderde, brulde hij van het lachen. De vrouw, nijdig, haalde de conducteur en diende een aanklacht tegen de man in.
Toen de jongeman een paar weken later voor de rechter moest verschijnen, vroeg deze hem zijn gedrag van enkele weken geleden te verklaren. Zijn verklaring luidde als volgt:
"Edelachtbare, toen de dame in de bus stapte, bemerkte ik meteen in welke positie zij verkeerde en ik moest glimlachen toen zij onder de bioscoopreclame 'Binnenkort bij ons verwacht' ging zitten. Zij schoof een stukje op en kwam daardoor onder de reclame te zitten van 'Sloan doet de zwelling verminderen'. Na de derde verandering van plaats zat zij onder een reclame van 'Unox weet een worstje te waarderen'. Ik kon mijzelf niet meer inhouden toen zij daarna weer van plaats verwisselde. Zij zat toen namelijk onder een reclameplaat van auto's, waarop met grote letters stond 'Dunlop rubber zou dit ongeluk hebben voorkomen'."
De uitspraak van de rechter was:
"Vrij van verdere rechtsvervolging."
Op een vrije woensdag ziet Jantje de wagen van papa passeren, richting "het grote bos". Nieuwsgierig als hij is, volgt hij den auto en ziet dat zijne papa aan het stuur zit en tante Marieke zit ernaast. Even verder parkeert de papa den auto en begint vervolgens met tante Marieke een hartstochtelijke scène. Jantje is zooo onder den indruk, dat em snel terug naar huis loopt om alles te vertellen tegen de mama.
Thuisgekomen begint hij, bijna buiten adem, te vertellen:
"Mama,mama,ikwasinhetparkenhebpapagezie......"
De mama onderbreekt hem en zegt:
"Jantje, rustig jongen. Vertel het eens op uw gemak."
"Wel," zegt Jantje, "ik was in het park en ik hebdaar papa gezien met tante Marieke. Papa gaf aan tante Marieke ne grote kus, en toen heeft tante Marieke onze papa zijn broek uitgedaan..."
"Wacht eens", onderbreekt de mama, "wacht om het ganse verhaal te vertellen tot vanavond, als we met z'n drieen aan tafel zitten. "Ben eens benieuwd wat de papa daar gaat op antwoorden."
Zo gezegd, zo gedaan. 's avonds bij het avondmaal begint Jantje opnieuw aan zijn verhaal... den auto in het bos... de grote kus... de broek van de papa gaat uit..."
"En toen", vraagt de mama, "wat gebeurde er toen ?"
"Wel", zegt Jantje, "toen hebben papa en tante Marieke hetzelfde gedaan als hetgeen mama en nonkel Dirk vroeger elke week deden, toen onze papa nog in het leger zat..."
MORAAL VAN HET VERHAAL :
Luister eerst naar uw kinderen vooraleer ze te onderbreken
Een man heeft een enorme passie voor bruine bonen. Hij is verzot op dit eten maar, helaas, na het eten maakt een beschamende lichamelijke reactie zich meester van hem. Op een dag ontmoet hij een prachtige vrouw en hij wordt enorm verliefd op haar. Wanneer het duidelijk wordt dat zij gaan trouwen, denkt hij bij zichzelf dat zij het niet uit zal kunnen staan als hij zijn passie voor bonen voort zal zetten met het gevolg dat zijn darmfuncties oncontroleerbaar worden en zich gaan roeren. Hij besluit daarom tot de ultieme opoffering: hij zal nooit meer bonen eten...
Niet lang daarna gaan ze trouwen. Een paar maanden later is de man op weg naar huis van zijn werk en zijn auto gaat stuk. Hij belt keurig zijn vrouw dat hij wat later thuis komt en omdat hij nog maar een paar kilometer van huis is, besluit hij naar huis te gaan lopen. Op weg naar huis komt hij langs een klein eetcafé en een heerlijk aroma van verse bruine bonen verrast zijn reuktuig. Omdat hij toch nog een tijdje moet lopen naar huis, vertrouwt hij erop dat hij in die tijd de nadelige effecten van het eten van bonen weg zal kunnen werken. Dus gaat hij het café in en bestelt hij een heerlijke portie bruine bonen in rode uiensaus. Het is zo lekker dat hij nog twee porties bestelt.
Net buiten het café begint de ellende al; hij voelt zijn darmen zich samentrekken en hij begint onherroepelijk te ruften. Tijdens elke stap die hij neemt, wordt het erger en erger. Hij bout al zijn ingewanden er bijna uit en de stofwolken achter hem verraden de explosies uit zijn darmkanaal. Bijna bij zijn huis aangekomen voelt hij zich betrekkelijk safe en wil dan het huis binnengaan. Echter, zijn vrouw staat hem al bij de deur op te wachten. Zij roept uit:
"Schat, ik ben blij dat je er eindelijk веnт want ik heb een enorm leuke verrassing voor jou!" Zij doet hem een blinddoek voor en leidt hem naar zijn stoel aan het hoofd van de eettafel. Op dit moment merkt hij dat zijn darmen toch weer op beginnen te spelen en dat hij toch nog wat ruften moet laten. Maar omdat zijn vrouw bij hem is en hij heeft beloofd om geen bonen meer te eten, moet hij zichzelf inhouden. Gelukkig gaat op dat moment de telefoon en hij moet haar beloven om niet de blinddoek af te doen terwijl zij de telefoon zal beantwoorden.
Wanneer zij weg is, maakt hij gebruik van de gelegenheid en tilt zijn ene been licht op. De bout is niet alleen hard, maar stinkt ook als een rot ei. Hij kan nog moeilijk adem halen, dus hij pakt zijn servet op de tast en begint de enorme stank weg te wapperen. Meteen daarna krijgt hij nog een niet te stoppen aanval en tilt zijn been op:
"Pffffffrrrtttt", klinkt het. Het lijkt wel een net gestarte diesel want de lucht is wederom niet om uit te houden! Hij wordt nu bijna misselijk van de lucht en begint met zijn armen te wuiven om de lucht maar een beetje weg te krijgen. Het telefoongesprek duurt erg lang en de man is nu echt in zijn element. Hij zit van links naar rechts te wiegen op zijn stoel en ruft zijn hele gasvoorraad eruit. De scheten zijn echt ongelofelijk, de een is een zachte "fluiter" met een gigantische stank, de ander een keiharde "pruttelaar" met een nog veel meer verbluffende lucht. De laatste is echt een "winner", de ramen trillen, de borden op tafel bewegen en binnen een minuut zijn de bloemen op tafel allemaal dood, wat hij overigens niet kan zien omdat hij nog steeds geblinddoekt is. Hij probeert ondanks deze bedwelmende lucht, zijn concentratie bij het telefoongesprek te houden. Omdat het nog niet is afgelopen, gaat hij lekker door met bouten, ruften en winden laten. De een na de ander verlaat zijn kleinste gat en hij moet echt moeite doen om met zijn servet de smerig stinkende lucht weg te krijgen. Als hij in de gaten krijgt dat zijn vrouw het gesprek aan het beëindigen is, is ook zijn vrijheid ten einde. Hij legt het servet op zijn schoot en vouwt zijn handen erboven.
Als een heilige zit hij met een glimlach te wachten, totdat zijn vrouw de eetkamer binnenkomt. Zij verontschuldigt zich voor de lengte van het gesprek en vraagt of hij nog stiekem onder de blinddoek heeft doorgekeken. Hij verzekert haar niet te hebben gekeken. Zij haalt dan de blinddoek weg en schreeuwt:
"VERRASSING!" Hij is waarlijk geschokt en zwaar verbouwereerd wanneer hij ziet dat rondom de eettafel twaalf van zijn beste vrienden en vriendinnen zitten om de surprise party voor zijn verjaardag op te luisteren.
Toen ik 10 was, hoopte ik dat ik op een dag gewoon een vriendinnetje zou hebben...
Toen ik 15 was, had ik die ook, maar er was geen passie in de relatie, en dus besloot ik haar te dumpen, en op zoek te gaan naar een passioneel meisje met lusт voor het leven...
Toen ik 20 was, had ik een uitermate passionele vriendin, maar ze was te emotioneel. Alles was een noodgeval, ze speelde constant de dramakoningin, huilde de ganse tijd en dreigde met zelfmoord. Ik ging dus op zoek naar een meisje dat stabiel was.
(minder labiel dus)
Toen ik 25 was, vond ik een heel stabiele vrouw, maar ze was ronduit saai.
Ze was helemaal voorspelbaar en kon nooit enthousiast zijn om iets. Het leven werd ronduit vervelend, en dus ging ik op zoek naar een vrouw met meer enthousiasme.
Toen ik 30 was, vond ik een opwindende vrouw, maar ik kon haar gewoon niet volgen. Ze haastte zich van het ene in het andere nooit wilde ze zich even settelen. Ze deed de meest bizarre dingen en flirtte met iedereen die ze tegenkwam. Ze maakte me even vaak ongelukkig als gelukkig. In het begin beleefde ik een geweldige tijd, maar uiteindelijk was ze te energetisch en zonder richting.
En dus besloot ik een vrouw te zoeken met ambitie...
Toen ik 35 was,vond ik een intelligente, ambitieuze vrouw die met haar voeten stevig op de grond stond, en uiteindelijk zijn we getrouwd. Ze was echter zo ambitieus dat ze van mij scheidde en alles afpakte wat ik had...
Ik ben nu iets over de 40 en ik ben gewoon op zoek naar een vrouw met dikke tetten.