In het begin van hun huwelijk verstopte een vrouw een kistje onder het echtelijk bed. Ze vroeg aan haar man haar te beloven om nooit van zijn leven in het kistje te kijken. Jarenlang hield de man zich aan zijn belofte om niet in het kistje te kijken. Echter na zo'n 40 jaar werd hem te machtig en hij opende het kistje.
In het kistje bevonden zich 3 lege bierflesjes en 12.035,-- euro in munten en briefjes. Vol verwondering over wat hij in het kistje aantrof, verstopte hij het weer snel onder het bed.
's Avonds tijdens een diner in een romantisch restaurant, biechtte hij alles aan zijn vrouw op. "40 jaar lang heb ik mijn belofte aan jou gehouden. Maar vandaag kon ik het niet langer meer houden, ik heb het kistje geopend en de inhoud gezien. Nu moet je me toch eens zeggen wat die inhoud betekent en waarom mocht ik dit kistje nooit openen!"
De vrouw antwoordde "Iedere keer dat ik je bedrogen heb, heb ik daarna een flesje bier gedronken en stopte vervolgens het lege flesje in het kistje. De man zweeg verbaasd en dacht bij zich zelf :
"In al die 40 jaren ben ik zeer vaak op zakenreis geweest. Dus zijn die 3 keer niet zoveel, dat kan ik haar dus vergeven."
Maar enige dagen later herinnerde hij zich dat er ook nog 12.035,- Euro in het kistje zat. Dus vroeg hij aan zijn vrouw :
"Dat van die 3 bierflesjes is me nu duidelijk, maar ik vergat nog dat er 12.035,-- Euro in het kistje zat. Wat heeft dat geld dan te betekenen?"
Zijn vrouw antwoordde:
"Ah ja, als de kist vol is ga ik de flesjes omruilen voor statiegeld hé!"
Een man moet dringend naar het toilet in een chic restaurant. Helaas zijn alle deuren bezet. De maitre d'hotel, een begrijpend man, stelt daarom voor om de damestoiletten te gebruiken. Maar, zegt hij, een goeie raad: aan de linkerkant van de muur staat een reeks knoppen met de vermelding WW, WL, PW en ATV. Gelieve deze in geen geval te gebruiken want ze zijn exclusief gereserveerd voor de dames. Beloofd, beloofd, dankuwel. En de man verdwijnt door de deur.
Eens zijn dringendste behoeften voldaan, gaat zijn aandacht toch naar de geheimzinnige knoppen. En zijn nieuwsgierigheid haalt het van zijn gehoorzaamheid...
Hij drukt op de knop WW en voelt onmiddellijk een straal WARM WATER die zijn achterwerk streelt. Mijn God, denkt hij, de vrouwen worden hier nogal verwend. Hij drukt op de knop WL en een stroom WARME LUCHT veegt zijn achterste droog. Wow, wow, prachtig! En ondertussen heeft hij reeds op de knop WP gedrukt. Luttele seconden daarna parfumeert een WOLK POEDER zijn billen.
Wonderbaarlijk ! denkt hij en verrukt drukt hij ook op de laatste knop ATV... Hij wordt wakker in een hospitaalbed. Verward en beduusd belt hij om de verpleegster. "Wat is er toch gebeurd?", vraagt hij. "Wel, u was in de toiletten van resaurant GRAND CHIC en u heeft op de verboden knoppen geduwd."
"Maar allez, elke knop bezorgde me zeer aangename gewaarwordingen...".
"Ja, ja, dat is waar, maar de laatste, met de letters ATV betekent AUTOMATISCH TAMPAX VERWIJDEREN.. Enfin, u vindt uw реnis onder uw hoofdkussen..."
Een man en vrouw dineren samen in een heel sjiek restaurant, wanneer een verblindend mooie jongedame naar hun tafeltje komt, de man een dikke zoen geeft, zegt dat ze hem straks wel zal zien en terug wegwandelt.
De vrouw staart naar haar man en zegt:
"Verdomd, wie is dat???"
"Oh", zegt de man, "dat is mijn minnares..."
"Wel", zegt de vrouw, "dat doet de deur dicht. Ik wil scheiden!"
"Ik kan dat begrijpen", zegt de man, "maar denk er aan dat, wanneer wij gaan scheiden, er geen inkoopreisjes naar Parijs meer komen, geen wintervakantie meer op Barbados, geen zomerverblijf meer in Toscane, geen Ferrari of Mercedes meer in de garage en geen zeiljacht meer... Aan u te beslissen."
Juist op dat ogenblik, komt er een vriend van het paar het restaurant binnen met een stoot van een ваве aan de arm. "Wie is die vrouw bij Jim?" vraagt de vrouw.
"Dat is zijn minnares", zegt haar man.
Antwoordt zijn vrouw:
"De onze is mooier hé..."
Een man komt laat thuis van zijn werk. Als hij vraagt wat ze eten, zegt zijn vrouw:
"Awel, ge treft het ik heb niks klaargemaakt, want we hebben niks in huis. De man zegt:
"Laten we dan naar een restaurant gaan, dan gaan we lekker escargots eten."
De vrouw heeft daar weinig zin in en zegt:
"Gaat gij anders maar naar de winkel om escargots te halen, dan maak ik ze hier wel klaar."
De man gaat naar de winkel en koopt escargots: twaalf in een zakje. Hij stopt ze in zijn binnenzak. Onderweg terug naar huis komt hij een vriend tegen, gaat nog naar een kroegje, komt weer een vriend tegen, blijft in een ander cafe nog even hangen...
Uiteindelijk komt hij met een flink stuk in zijn kraag om kwart over twee 's nachts weer thuis. Hij is zo dronken dat hij zijn sleutel niet in het slot krijgt. De sleutelbos valt op de grond. Hij bukt zich en alle escargots vallen op de grond. Uit pure ellende belt hij dan maar aan.
Zijn vrouw doet de deur open en vraagt woedend:
"Awel, waar bleeft ge, ik zit hier al uren op u te wachten !! Bukt de man zich en zegt tegen de slakken op de grond:
"Allee jongens... Vooruit, nog een klein stukske...!!!"
1. Twee keer per week gaan we naar een goed restaurant, 'n beetje wijn, lekker eten in goed gezelschap. Zij gaat de maandag, ikke den
Donderdag...
2. We slapen ook in aparte bedden. Zij in Oostende, ik in Brussel...
3. Ik voer ze met den auto overal naar toe.
Maar ze vindt potverdekke iedere keer de weg terug...
4. Ik vroeg haar onlangs:
"Naar waar wilt ge gaan voor je verjaardag?"
Antwoordde ze:
"Ergens waar ik lang nie meer geweest ben..."
"Ah, wat denkt ge van de keuken ?" vroeg ik...
5. Ik hou altijd haar hand vast...
Als ik da nie doe dan ben ik blut telkens we nen winkel passeren...
6. Ze heeft nen elektrische mixer, nen elektrische broodrooster, nen elektrische keukenrobot...
Dan roept ze me:
"Zeg der staat hier veel te veel brol, en ik kan me nergens meer zetten..."
Dus koop ik der nen elektrische stoel, ook weer nie goe....
7. Zegt ze me gisteren:
"Den auto rijdt nie goe meer, 'khaar waar den auto staat, zegt ze:
"In 't kanaal Gent-Terneuzen."
8. En onlangs is ze aan een nieuw dieet begonnen:
"Kokosnoten en bananen". Nog gene kilo deraf, maar zo rap dat die in nen boom kan
Klimme maat, da geloofde nie...
9. Ze is dan ook nog es langs de schoonheidsspecialist geweest.
Ze liet der ompraten om een modderbad te nemen.
Ik moet toegeven, ze heeft der 2 dagen goe uitgezien.
En toen, viel de modder der af.
10. En den donderdag liep ze achter de vuilkar, al roepend:
"Wacht es effe!"
Zei diene gast op die kar vanachter:
"Geen probleem madammeke, der is nog plek genoeg, springt der maar in..."
Twee vrienden hebben elk een hond. De ene heeft een Dobermann Pincher en de andere een Chihuahua. De man met de Dobermann zegt tegen zijn vriend:
"Laten we ginder in dat restaurant iets gaan eten."
"Maar", antwoordt die met de Chihuahua, "We kunnen daar niet naar binnen. Honden zijn er niet toegelaten."
"Wacht", zegt de eerste weer, "Doe zoals ik en je zal wel zien..."
Hij zet een donkere zonnebril op en gaat het restaurant binnen. Onmiddellijk komt er een ober op hem af en die zegt:
"Sorry, meneer, maar honden zijn hier niet toegelaten!"
"Je begrijpt het niet", zegt de man tegen de ober, "Dit is mijn geleidehond."
"Een Dobermann?", vraagt de ober verbaasd. "Inderdaad, ja. Nu gebruiken ze daar Dobermanns voor. Hele goeie honden, trouwens."
"Goed", zegt de ober, "Kom maar binnen."
Daarna zet ook de man met de Chihuahua een donkere zonnebril op en gaat naar binnen. "Sorry, meneer, geen honden toegelaten!", zegt de ober weer. "Je begrijpt het niet", antwoordt de man, "Dit is mijn geleidehond."
"Een Chihuahua?"
, vraagt de ober nog verbaasder. Roept de man:
"Wat?!!! Hebben ze mij een Chihuahua aangesmeerd ?"
Last week, we took some friends out to a new restaurant and noticed that the waiter who took our order carried a spoon in his shirt pocket. It seemed a little strange, but I ignored it. However, when another waiter brought our water and utensils, I noticed he also had a spoon in his shirt pocket, then I looked around the room and saw that all the staff had spoons in their pockets.
When the waiter came back to serve our soup, I asked, "Why the spoon?"
"Well," he explained, "the restaurant's owners hired Andersen Consulting, experts in efficiency, in order to revamp all our processes. After several months of statistical analysis, they concluded that the spoon was the most frequently dropped utensil. This represents a drop frequency of approximately 3 spoons per table per hour. If our personnel are prepared to deal with that contingency, we can reduce the number of trips back to the kitchen and save 15 man-hours per shift."
As luck would have it, I dropped my spoon and he was able to replace it with his spare. "I'll get another spoon next time I go to the kitchen instead of making an extra trip to get it right now," the waiter said.
I was rather impressed. Then I noticed that there was a very thin string hanging out of the waiter's fly. Looking around, I noticed that all the waiters had the same string hanging from their flies. My curiosity got the better of me and, before he walked off, I asked the waiter, "Excuse me, but can you tell me why have that string right there?"
"Not everyone is as observant as you," the waiter replied. "That consulting firm I mentioned also found that we can save time in the gents."
"How so?" I asked. "See," he continued, "by tying this string to the tip of you know what, we can pull it out over the urinаl without touching it and, that way, eliminate the need to wash the hands, shortening the time spent in the restroom by 76.39 percent."
"After you get it out, how do you put it back?" I asked. "Well," he whispered, lowering his voice, "I don't know about the others, but I use the spoon."