En son şakalar

En son şakalar

Ali babası ile takside giderken kırmızı ışıkta bir genelevin önünde durmuşlar. Ali ordaki kadınları görünce babasına bu kadınlar kim baba neden öyle giyinmişler diye sormuş. Baba ; onlar çalışan bayanlar evladım demiş.
Taksi şoförü bu cevap üzerine arkasına dönmüş ve neden çocuğunuza doğruyu söylemiyorsunuz efendim onlar rospu desene demiş. Tabi baba buna çok kızmış ama çocuğun yanında bozuntuya vermemiş.
Ali meraklı tabi tekrar babasına peki bu çocuklar kim baba demiş. Baba onlarda onların evlatları oğlum demiş. Taksici yine arkasını dönerek olmadı ama beyefendi neden onlar rospu çocukları demiyorsunuz demiş.
Baba iyice küplere biner ama yine sesini çıkartmaz. Ali tekrar babasına peki baba bu çocuklar büyüyünce ne oluyor diye sormuş. Baba ne olacak evladım gördüğün gibi taksi şoförü oluyorlar demiş...

Genç çocuk son model Porsche'u ile yolda ilerlerken kırmızı ışıkta durur. Tam o sırada arkadan gelen bir kamyon büyük gürültü ile arabaya çarpar. İkisi de inerler bakarlar ki arabanın arkası haşat. Kamyonun şoförü, gencin ayaklarına kapanır:
"Abicim sen beni affet. Ben 30 yıl çalışsam bunu ödeyemem. Sen şu kardeşini affet" der.
Çocuk bakar ki adamın hakikaten hali vakti pek yerinde değil. Adamı affeder ve arabasına binip yoluna devam eder. Çocuk iki, üç ışık sonra tekrar durur. Derken yine büyük bir gürültüyle arabasına arkadan çarparlar. Çocuk arabadan iner bir de bakar ki yine aynı kamyon şoförü arabasına vurmuştur. Ancak bu sefer şoför kamyondan dışarı çıkmadan sadece kafasını pencereden uzatır ve:
"Abi benim ben.. Devam et!".

yere gidiyorlarmış. Şoför "Fatih, Levent, Eyüp" diyormuş. Dursun sıkılmış ve Temel'e:
- Ula Temel biz ne zaman ineceğuk?
Temel de demiş ki:
- Çatlama ula ismimiz okunsun ineruk.

Şakacı bir pilot iniş yaparken, her seferinde kuleye:
- Bilin bakalım ben kimim? Der. Kuledekiler çok sinir olur. Bir gece pilot yine:
- Bilin bakalım ben kimim? Der. Kuledekiler de ışıkları söndürür.
- Bil bakalım pist nerede?

Bir hafta sonu, bir makine mühendisi, bir elektronik mühendisi ve bir bilgisayar mühendisi üç arkadaş arabayla, dağ evine pikniğe gitmek isterler. Giderlerken ıssız bir yerde arabaları bozulur. Hepsi de bunun nedeni hakkında kendi mesleki tecrübelerini de katarak yorum yapmaya başlarlar.
Makine mühendisi:
- Bunun mutlaka mekanik bir arızası vardır, der.
Elektronik mühendisi:
– Yok yok bunun ateşlemesinde bir problem var, bujilerini temizleyelim, der.
Bilgisayar mühendisi ise şöyle konuşur:
- Çıkıp bir daha girelim belki düzelir!

Küçük Murat okuldan eve gelir ve üzgün bir şekilde;
- Matematik dersinden 1 aldım, der. Babası hemen sorar;
- Nasıl becerdin peki bunu? Murat anlatmaya başlar;
- Öğretmen 3x2 kaç eder diye sordu, ben de 6 dedim.
Babası hemen oğlunu tasdikler ve;
- Fakat bu doğru, der.
Ali anlatmaya devam eder,;
- Sonra da 2x3 kaç eder diye sordu. Babası alaycı bir tavırla bakarak,;
- Hasss.ktir, ne farkı var ki? Der. Ali de kafasıyla onaylayarak;
- Ben de öğretmene aynı senin dediğini söyledim işte...

- Bakkal amca! Kilosu 5,5 liradan 7 kilo şeker, 7,2 liradan 11 kilo pirinç, 2,8 liradan 9 kilo un kaç lira eder?
- O kadar ağır yükü nasıl götüreceksin evladım?
- Sen ağırlıklarına bakma amca, fiyatlarının toplamını söyle. Bu benim matematik ödevim!

Köylünün biri kasabaya pazara gidecekmiş ama gidecek bir arabası, hatta atı ve eşeği de yokmuş. Bir ara komşusundan istemeyi düşünmüş, komşusuna gitmiş.
- Osman Emmi, kasabaya pazara gidecektim de sana bir şey diyecektim, demiş. Komşusu da:
- Buyur de komşum, deyince:
- Sana eşek diyecektim, demiş. Hiçbir kızgınlık belirtisi göstermeyen komşusu devam etmiş;
- De oğlum de eşek de, öküz de. Hazır ağzını açmışken başka diyeceklerin varsa onları da de, diye cevap vermiş.

Köyden şehire misafir olarak giden bir köylü gittiği evde saatlerce bekler yemek gelmez. Başlar ev sahibine durumu ima ile anlatmak için esnemeye. Esnemeleri sıklaşınca ev sahibi sorar:
- Misafirim esniyorsun ama hayır ola. Susuz musun yoksa uykusuz mu? diye sorunca aç olan misafir:
- Çeşmenin başında uyudum da sonradan buraya geldim der.

Mahmut Efendi hanımını hiç yanından ayırmak istemezmiş. Ancak, kayınpederinin hastalığını bildiren telefon gelince
hanımını göndermek zorunda kalmış. Günlerce yalnız kalan Mahmut Efendi evin bütün işlerini görmeye başlamış. Hastanın iyileşmesi
üzerine gelen bir telefon onu sevindirmeye yetmiş. Çünkü
hanımının geleceği gün de belli olmuş.
Beklenen vakit yaklaşınca eşeğine binen Mahmut Efendi yola çıkmış. Ancak, normalde tembel ve uyuşuk olan eşek o gün hızlı hızlı gitmeye başlamış. Bu duruma şaşıran Mahmut Efendi, ileride, aynı yöne gitmekte olan bir eşeği görmüş ve meseleyi hemen anlamış. Eşeğinin kulağına eğilip şöyle demiş:
- Ulan eşek, bu gün sana ne oldu? Birdenbire küheylâna dönüverdin. Yoksa karıdan sana da mı haber geldi?