Een boer koopt een aantal varkens, hij hoopt ze te kunnen fokken voor vlees, spek, enzovoort.... Na een aantal weken, komt hij erachter dat er geen enkel varken drachtig wil worden en roept hij de hulp van een veearts in. De veearts raadt hem aan om eens kunstmatige inseminatie te proberen. De boer heeft er geen enkel idee van wat dit betekent, maar om zijn onwetendheid te verbergen, vraagt hij aan de veearts hое hij kan weten dat de varkens drachtig zijn. De veearts vertelt hem dat de varkens minder zullen staan en in plaats daarvan veel zullen liggen en in de modder zullen liggen rollen wanneer ze drachtig zijn.
De boer hangt op en denkt er eens even over na. Hij komt tot de conclusie dat kunstmatige inseminatie betekent dat hij de varkens moet bevruchten. Dus laadt hij de varkens in een grote veeauto, gaat ermee naar het bos, heeft met alle varkens sекs, brengt ze weer thuis en gaat naar bed.
De volgende morgen staat hij op en kijkt naar zijn varkens. Hij ziet dat ze nog steeds veel rondlopen en niet liggen. Hij concludeert hieruit dat de eerste keer niet geholpen heeft. Dus hij laadt ze weer in de veewagen, rijdt ermee naar de bossen, neukt elk varken twee keer, brengt ze weer terug en gaat naar bed.
De volgende morgen staat hij op en ziet dat de varkens nog steeds rondlopen. Nog één keer zegt hij tegen zichzelf en hij laadt de varkens weer in de veewagen en rijdt er weer mee naar de bossen. Hij is de hele dag aan het wippen met de varkens totdat hij naar huis gaat, daar valt hij lusteloos in bed.
De volgende morgen kan hij zelfs niet uit bed komen om even te kijken hое het met de varkens gaat. Hij vraagt zijn vrouw of zij even wil kijken of de varkens lekker in de modder liggen te rollen.
"Nee", zegt ze, "ze staan allemaal in de veewagen en eentje is er aan het toeteren met de claxon."
Een man besluit op een dag dat het tijd wordt om een huisdier aan te schaffen. Hij gaat naar de dierenwinkel, kijkt rond en ziet een prachtige papegaai, rustig zittend op een stok in zijn kooi. Toch heeft het beest geen voeten en pootjes. "Wat is er met jou aan de hand?" denkt de man hardop.
"Tja, zo ben ik geboren. Ik ben eigenlijk een defecte papegaai" zegt de vogel.
"Haha," lacht de man, "het lijkt wel of die papegaai begrijpt wat ik zeg en zelfs antwoord geeft!"
"Ik versta en begrijp alles wat je zegt. Ik ben bovenmatig intelligent en zeer goed opgeleid" zegt de vogel.
"Nou, als je dan zo slim веnт, vertel me dan eens hое je zonder pootjes en voetjes zo recht op je stok kan blijven zitten."
"Nou," zegt de papegaai "'t is een beetje genant maar oké, ik wikkel mijn kleine papegaaienpiemel om de stok, als een soort haakje, zeg maar. Maar dat verberg ik met mijn dikke veren."
"Wow, je begrijpt echt alles wat ik zeg hè?"
"Jazeker," antwoordt de vogel, "en bovendien spreek ik vloeiend Spaans en Engels, ik kan op niveau meepraten over bijna alles, politiek, religie, sport en filosofie en ik heb me gespecialiseerd in vogelkunde. Je zou me moeten kopen, ik ben ook een hele goede vriend voor je."
De man bekijkt het prijskaartje, 200 euro staat erop. "Sorry, dat kan ik niet betalen."
"Psst," fluistert de papegaai terwijl hij de man met zijn vleugel dichterbij wenkt. "Niemand wil me omdat ik geen pootjes heb. Bied maar 25 euro en je mag me zo meenemen."
De man biedt 25 euro en wandelt 5 minuten later met de papegaai de winkel uit. Er gaan een paar weken voorbij. De papegaai is sensationeel. Hij is leuk en interessant, geeft goede adviezen, is sympathiek naar iedereen, kortom; de perfecte huisgenoot en vriend. Op een dag komt de man thuis van zijn werk en de papegaai zegt:
"Pssssssssssst" terwijl hij weer met zijn vleugel wenkt. De man komt dichtbij de kooi staan. "Ik weet niet of ik je dit wel moet vertellen," zegt de papegaai "maar het gaat om je vrouw en de postbode."
"Wat!?" zegt de man.
"Nou, de postbode kwam aan de deur en je vrouw begroette hem in een niets verhullend nachtgewaad en kuste hem plat op de век."
"En toen," sist de man, "Wat gebeurde er toen?"
"Nou, de postbode kwam binnen, greep onder haar nachthemd en begon haar overal te strelen."
"Mijn God," zegt de inmiddels woedende man, "En verder? Wat deden ze nog meer?"
"Toen deed hij haar nachthemd uit, ging door zijn knieen en begon haar overal te likken, beginnend bij haar borsten en steeds verder en verder naar beneden."
"En toen, wat gebeurde er, wat deden ze verder!?" gilt de man buiten zinnen.
"Geen idee," zegt de papgaai, "ik kreeg een stijve en donderde van mijn stok af..."
Ne jonge gast van 22 jaar gaat zijne nieuwe motor afhalen. En de verkoper geeft hem allerlei raad, waaronder een potje met Vaseline voor zijn lederen zadel. "Elke keer dat het regent moet ge uw zadel inwrijven met dat potje, kwestie van uw zadel soepel te houden", zei die verkoper. Bon, die gast weg met zijne motor, tankt vol, en die de ganse dag maar rijden. 's Avonds, hij heeft er niet aan gedacht, PRR... PRRR... PRRRR en niets meer benzine op.
Hij zit er tussen de velden, niemand te zien, behalve juist in de verte een boerderij. Hij daar naartoe, vraagt hulp, en krijgt die ook. "Juist", zei die boer, "'t is etenstijd, steekt eerst e patatje mee! Mor 1 ding,, zei den boer, "tijdens 't eten wordt er niet gesproken, en as er iemand spreekt, die moet den afwas doen". Ze zitten met gevieren rustig aan de soep, den boer, de boerin, hun dochter en onze motorrijder.
Verdomme, denkt die motorrijder, die dochter, das een knap jong ding. En bovendien, der mag toch niet gesproken worden aan tafel, das mijn kans. Hij wandelt rond de tafel, pakt die dochter beet, legt ze voorover op de tafel, heft da rokje op, da broekje naar beneden en hij pakt die. Niemand die iets zei. 5 minuten later, bij de patatjes, zit onze motorrijder even naar de boerin te zien.
Verdomme denkt hij, die is ook nog niet zo mis. En ze hebben daar juist ook niks gezegd, dus waarom nu wel? Hij wandelt rond de tafel, pakt de boerin beet, legt ze voorover op tafel, heft da rokje op, da broekje weer naar beneden,... en hij neemt haar ne keer heel diep en heel goe. Weer niemand die iets zei! Ze zijn al aan het dessert, als er ineens een groot onweer losbarst. Onze motorrijder herinnert zich natuurlijk de wijze woorden van de verkoper, hij springt recht, pakt dat potje met Vaseline,... Op die moment gilt dienen boer:
"Ik zal den afwas wel doen!!!"