Liefste mama en papa,
Ik zit nu zo'n drie maanden op de universiteit, en ik weet dat ik te weinig contact heb gehouden. Daarom wil ik jullie nu alles vertellen wat me ondertussen overkomen is. Zorg er, voor jullie verder lezen, voor dat jullie even niet gestoord worden.
Eigenlijk gaat alles prima. Alleen heb ik enkele weken geleden een hersenschudding opgelopen op een feestje. Dat kwam gewoon door die verkeerde pillen die die jongen me gegeven had. Maar daar herinner ik me allemaal niet meer zoveel van, en mijn kleren heb ik bijna allemaal weer teruggevonden, dus maak je geen zorgen. Gelukkig hoefde ik niet naar het ziekenhuis en heb ik nu nog maar een paar keer per dag hoofdpijn.
Ik had eerst last van het lawaai in het studentenhuis, maar nu logeer ik bij en lieve jongen die in het benzinestation om de hoek werkt. Hij is echt een schat en we willen gaan trouwen. Een datum is er nog niet, maar ik wil niet te lang wachten anders zie je te veel dat ik zwanger ben. Ja, mama en papa, ik krijg een kindje. Het gaat prima. Ik voel me wel soms wat moe, waarschijnlijk door de medicamenten die ik moet nemen. Die zijn tegen een infectie die ik dom genoeg van Abdul, mijn vriend, heb overgenomen. Dat is niet zijn schuld, ik had beter moeten uitkijken. Jullie zullen Abdul vast geweldig vinden. Hij heeft geen opleiding gehad maar is heel ambitieus en hoopt binnenkort zijn eigen benzinestation te openen, als we tenminste dat geld kunnen lenen op mijn naam. Dat is toch sтом hè, alleen maar omdat hij geen Belg is en eens een keertje in de gevangenis heeft gezeten komt hij niet voor een lening in aanmerking. Volgens mij is dat toch discriminatie. Hij is ook geïnteresseerd in politiek en is lid van drie Marokkaanse organisaties, maar daar weet ik niet zoveel van, want ik moet altijd even weg wanneer ze bij elkaar komen. Eergisteren ben ik hem gaan ophalen van het politiebureau, en het was geweldig hое hij met zijn argumenten drie agenten tegelijk stil kreeg. Hij is heel trots op mij, en hij zegt dat ik met mijn hoofddoekje (ja, dat moet nu eenmaal) veel knapper ben dan de andere vrouwen die hij heeft.
Zo, nu jullie weten wat er allemaal had kunnen gebeuren, wil ik nog kwijt dat ik geen pillen, hersenschudding, vriendje, baby of ziекте heb. Ik heb wel een 4 voor sociologie en een 5 voor geschiedenis en filosofie, maar ik wilde jullie gewoon duidelijk maken dat dat geen ramp is.
Veel liefs en kussen, Je dochter.

In het vliegtuig naar een conferentie in Ierland zit ik vlak achter Bill Gates en een Belgische professor. Ze babbelen geruime tijd over de laatste nieuwe trends en ontwikkelingen in het informaticawereldje. Na een uur begint Bill Gates zich te vervelen en stelt voor aan de professor om een spelletje te spelen. Ieder mag om beurt een vraag stellen aan de ander. Wanneer deze niet kan antwoorden, betaalt hij 10.000 dollar aan de ander. De professor denkt aan zijn erbarmelijk loontje en verzint het smoesje dat hij nog wat werk te doen heeft. Bill Gates laat het hier niet bij zitten en stelt voor dat ieder om beurt een vraag stelt aan de ander. Wanneer de professor niet kan antwoorden betaalt hij 10 dollar, wanneer Bill Gates niet kan antwoorden, betaalt Bill 10.000 dollar. Zogezegd, zo gedaan. Bill Gates stelt de eerste vraag:
"Wat is de afstand tussen de aarde en de maan?"
De professor geeft ontmoedigd toe dat hij dat niet weet, neemt zijn portefeuille en betaalt Bill Gates 10 dollar. Dan stelt de professor een vraag:
"Wat loopt 's morgens de berg op op drie poten en daalt 's avonds de berg af op vier poten?"
Bill Gates neemt onmiddellijk zijn portable en begint te surfen. Vervolgens begint hij te telefoneren met zijn medewerkers van Microsoft. Na een tijd moet hij erkennen dat hij het antwoord schuldig moet blijven, neemt zijn portefeuille en betaalt de Belgische professor 10.000 dollar. "En?" vraagt Bill Gates, "wat is het nu eigenlijk?"
De professor neemt zijn portefeuille, betaalt 10 dollar aan Bill Gates en zegt:
"Ik weet het ook niet....."
Zou nog niet zo slecht zijn! Ik bedoel, Ok, het leven is hard, het kost je je leven en wat krijg je ervoor terug? Je gaat dood. Daarom denk ik dat het leven eigenlijk andersom zou moeten zijn, ongeveer zo.....
Eerst ga je dood, dan heb je dat alvast achter de rug. Dan breng je een aantal jaren door in het bejaardentehuis. Een beetje bingoën en kaarten.
Je gaat steeds beter zien, horen, en krijgt zo langzamerhand een beetje haar. Zelfs je echtgeno(o)t(e) gaat er weer een beetje fatsoenlijk uitzien, wat weer gevolgen heeft m. B. T. andere (seksuele) gevoelens waarvan je niet wist dat ze er waren.
Er wordt goed voor je gezorgd tot je er op je 65e uit wordt gegooid omdat je te jong веnт. Vervolgens krijg je van je baas een gouden horloge, en begin je met werken.
Je веnт rustig aan met veel vrije dagen en naarmate je langer werkt wordje alleen maar minder gestresst. Je seksuele gevoelens spelen nog meer op nu omdat het lichaam van je levenspartner goddelijke vormen begint aan te nemen.
Na een jaartje of 40 te hebben gewerkt ben je jong genoeg om een beetje de beest uit te gaan hangen. Aan school hoef je nog niet te denken. Je gaat elk weekend feesten, probeert alcohol en drugs uit, want over 25 jaar is het toch allemaal afgelopen. Je neemt lekkere vakanties naar Spanje en gaat iedere winter(apres skiën, want je hebt 40 jaar een goede baan gehad en dus geld zat!
Nu ben je klaar om je studententijd in te gaan, je gaat je verder bekend maken met de alcoholische drankjes en XTC-tjes. Leren en huiswerk maken? Joh, das niet nodig, je hoeft toch niet meer te gaan werken. Op je 12e ga je naar de basisschool. Je hebt geen enkele verantwoordelijkheid en je kan zoveel spelen als je wilt. Dan word je baby, je wordt aan de lopende band geknuffeld en vertroeteld en tenslotte kruip je lekker in een jonge vrouw, je brengt je laatste 9 maanden zwevend door.
En het mooiste komt nog:
JE EINDIGT ALS EEN SPETTEREND ORGASME !!

Een prof chemie wil zijn studenten laten zien dat alcohol een nadelige invloed heeft op het algemeen anabolisme van de mens, en dus besluit hij, tijdens één van de practica, een speciale proefopstelling te tonen.
Wanneer de klas zich heeft verzameld, neemt de prof een glas water, een glas whiskey en twee wormen. "Welnu, mijn beste leerlingen!", zo begint hij, "Volgend experiment zal jullie een wijze levensles bijbrengen, die jullie hopelijk lang zullen onthouden. Kijk aandachtig naar volgende twee wormen..."
Vooreerst steekt hij de worm in het glas water, en de worm dartelt rond in het water, gelukkig als een worm in water wel kan zijn. Dan steekt hij de tweede worm in het glas met whiskey. Deze tweede worm begint te spartelen in de whiskey, draait pijnlijk rond, en zinkt dan naar de bodem, zo dood als een pier.
"Wel,", zo gaat de prof verder, "Welke les kunnen we nu trekken uit dit experiment?".
Jantje, die natuurlijk helemaal achteraan staat, steekt zijn hand op en antwoord met wijze stem:
"Drink whiskey, en je zal nooit wormen hebben!"