Вицеви за банки и банкари

Влегува Трпе во банката и ја прашува службеничката:
– Може ли да внесам ебани долари во скапанава банка?
– Господине, ве молам држете се воспитано… во банка сте.
– Што ми е гајле ма… сакам да внесам еден eбaн влог во скапанава банка.
– Не може така господине… ќе го викнам директорот.
После 5 мин…
– Што е проблемот тука? Колешката ми рече дека не знаете како да се однесувате во банката? Да го викнам ли обезбедување?
– Нема потреба… освоив некои 10 ебани милиони долари од лотарија и сакам да ги внесам во скапанава банка.
– И што? Оваа глупава гуска не сака да ве услужи ли?

Вечерта пред Нова Година, очаен човек оди по улицата, и по едно време гледа пред себе: Старец со бела брада, црвено палто и со вреќа на грбот.
– Ти Дедо Мраз ли си?
– Да, човече, зошто си така загрижен?
– Со жена си се скарав, син ми е во поправен дом, немам пари, ме отпуштија од работа…
– Доста, додека! Нова Година е, ќе ти исполнам 3 желби.
– Добро! Прво, сакам куќа со базен, со гаража, со градина.
Старецот плеска со рацете:
– Готово! Второ?
– Да! Сакам пари, многу пари!
Старецот повторно плеска со рацете:
– Имаш на сметка во банка 100 милиони долари.
– Супер! А сега, трето, последно, сакам кога ќе си одам дома, таму да ме чека Клаудија Шифер!
Старецот пак плеснува со рацете:
– Готово! Сè е исполнето. Но, сега сакам и ти мене да ми исполниш една мала желба.
– Па, кажи, Дедо Мраз!
– Сакам да ми го ис*ушиш!
– Па, ти направи толку многу за мене, ќе се помачам и јас малку.
Се поти човекот и со многу маки успева да му заврши работа на Дедо Мраз. Задоволен, старецот му вели:
– Момче, колку години имаш?
– 35.
– Е, и уште веруваш во Дедо Мраз?
Во Берово живеело семејство кое одгледувало ноеви.
Мажот не знаел нути да чита ниту да пишува, но бил број еден во одгледувањето на ноеви. Живееле добро, но жената била незадоволна:
„Сите мои пријателки купуваат во Скопје, затоа што продавниците тука се катастрофа. Сакам да се преселиме во Скопје“.
Мажот и рекол:
„И што да правиме во Скопје, јас можам само и единствено да одгледувам ноеви?“
Ама нели љубовта е слепа, па се преселиле во Скопје.
Во Скопје мажот отишол на интервју за работа како заварувач, бидејќи друга работа не успеал да најде. Му дале формулар да го пополни, но тој рекол дека е неписмен и дека не може. Му одговориле дека тогаш не може да го земат за заварувач и семејството се вратило назад во Берово.
Поминало некое време и на одгледувачот на ноеви му понудиле работа на голема фарма за ноеви во Америка.
Се преселиле, ново работно место, нови правила, процент од добивката за одгледувачот при одреден прираст на ноевите над дефинираниот број, абе одгледувачот станал милионер.
Жената одела постојано на шопинг во Њујорк со новите пријателки, но по некое време пак станала незадоволна.
„Шопинг со пријателки, но тие плаќаат со кредитни картички, а само јас морам вадам пари во кеш и се чувствувам непријатно. Толку ли не можеш да пополниш еден формулар во банка, па и јас да можам да пазарувам како останатите?“
Мажот и одговорил:
„Ако можев да пополнам формулар, сега ќе бев заварувач во Скопје“.
Стои ситен маж разочаран во кафана… пред него – пиво.
Влегува еден набилдан тепач, го тапка по рамото ситниов и му го пие пивото на екс! Ситниот маж почнува да плаче…
Тепачот:
– Доста бе, плачко! За едно пиво ли ќе лелекаш?!
Ситниот маж:
– Слушај сега: Рано сабајлево жена ми ме напушти, куќата ми е празна, банкарската сметка – уште попразна! Потоа отидов на работа и ме отпуштија! Не сакав да живеам повеќе! Легнав на шините – го промениле правецот на возот! Сакав да се обесам – јажето се скина! Сакав да се застрелам – пиштолот заглави! И сега, купувам пиво со последните пари го ставив отровот внатре и ти ми го испи!