Πεθαίνει ένας μηχανικός και πάει στις πύλες του Παραδείσου. Εκεί ο Άγιος Πέτρος τον ρωτάει:
- Τί δουλειά έκανες;
- Ήμουν μηχανικός, απαντάει.
- Τότε δεν ήρθες στο σωστό μέρος. Στην Κόλαση θα πας. Οπότε πάει στην Κόλαση, όπου ο Σατανάς τον δέχεται. Όμως ο μηχανικός δεν είναι καθόλου ευχαριστημένος από τις παροχές και τις ανέσεις της Κόλασης. Οπότε, πιάνει δουλειά και αρχίζει να βελτιώνει τα πράγματα. Φτιάχνει ασανσέρ, βάζει κλιματισμό, βάζει καζανάκι στις τουαλέτες κλπ. Σε κάποια φάση λοιπόν, τηλεφωνάει ο Θεός τον Σατανά και τον ρωτάει:
- Τί γίνεται εκεί;
- Ε, μια χαρά. Τα πράγματα έχουν βελτιωθεί πολύ εδώ, απαντά εκείνος.
- Τί μου λες; Πώς έγινε αυτό;
- Ε, να ήρθε ένας μηχανικός και έχει βελτιώσει τα πράγματα, έβαλε κλιματισμό, ασανσέρ, καζανάκι στις τουαλέτες κλπ.
- Μηχανικός; Τί δουλειά έχει εκεί; Στείλε τον στον Παράδεισο.
- Τί λες ρε; Δεν στον δίνω.
- Δώσε τον, γιατί αλλιώς θα σου κάνω μήνυση.
- Και πού θα βρεις δικηγόρο;
Μια φορά κι έναν καιρό ήταν μια καλόγρια που είχε πάει στην πόλη για κάποιες δουλειές και έχασε το τελευταίο λεωφορείο για το μοναστήρι. Μην έχοντας άλλη επιλογή αποφασίζει να κάνει οτοστόπ.
Σταματάει μια πολυτελής Mercedes κι ακούγεται από μέσα μια γυναικεία φωνή:
- Που πηγαίνετε μοναχή;
- Για το μοναστήρι, απαντάει η καλόγρια.
- Μπές μέσα να σε πάω, της λέει η οδηγός.
Μπαίνει, λοιπόν μέσα η καλόγρια και βλέπει μια πανέμορφη ξανθιά, καλοντυμένη, περιποιημένη και με ακριβά κοσμήματα.
Η καλόγρια γεμάτη περιέργεια τη ρωτάει:
- Δεσποινίς, αν μου επιτρέπεται…. πόσο σας κόστισε αυτό το ωραίο μεταξωτό φόρεμα που φοράτε;
- Όχι ιδιαίτερα αδελφή, ίσα-ίσα μια ερωτική βραδιά.
Η καλόγρια αναστατώθηκε, γυρίζει από την άλλη και βλέπει μια φανταστική γούνα.
- Αυτή η γούνα δεσποινίς μου, πόσο σας κόστισε αν επιτρέπεται;
- Όχι ιδιαίτερα αδελφή, ίσα-ίσα μια ερωτική βραδιά.
Είχε περάσει η ώρα και πλησίαζαν στο μοναστήρι. Η καλόγρια όμως είχε λυσσάξει από περιέργεια και ήθελε πριν κατέβει να κάνει μια τελευταία ερώτηση:
- Δεσποινίς μου, συγχωρήστε με αν γίνομαι αδιάκριτη αλλά θα ήθελα να μάθω πόσο σας κόστισε αυτή η πολυτελής Mercedes που οδηγάτε.
- Μπα, ίσα-ίσα λίγες μόνο ερωτικές βραδιές.
Η καλόγρια, αν και αναστατωμένη, ευχαρίστησε την κυρία που την εξυπηρέτησε και κατέβηκε από το αυτοκίνητο.
Μπαίνει μέσα στο μοναστήρι και κλείνεται στο κελί της. Μετά από κάποια ώρα κάποιος της χτυπά την πόρτα.
- Ποιος είναι; ρώτησε η μοναχή.
- Εγώ είμαι αδελφή Τερέζα, ο πάτερ Νεκτάριος.
Και του απαντάει η καλόγρια:
- Πάτερ Νεκτάριε δεν πας στο διάολο κι εσύ και οι καραμελίτσες σου!
Προχτές πήγα σε ένα τοπικό βιβλιοπωλείο, που πουλά θρησκευτικά βιβλία.
Εκεί είδα ένα αυτοκόλλητο με τίτλο "Κορνάρετε αν αγαπάτε τον Θεό". Το αγόρασα και το έβαλα αμέσως στο πίσω μέρος του αυτοκινήτου μου.
Είμαι πολύ χαρούμενη που το έκανα αυτό. Τι εποικοδομητική εμπειρία ακολούθησε, δεν μπορείτε να φανταστείτε...
Είχα σταματήσει σε ένα φανάρι ενός πολυσύχναστου δρόμου και χαμένη στις σκέψεις μου για τον Θεό, δεν πρόσεξα ότι το φανάρι είχε αλλάξει χρώμα και ήταν πλέον πράσινο.
Εκείνη την ώρα, το αυτοκόλλητο έκανε την δουλειά του. Βρήκα ένα σωρό ανθρώπους που αγαπούν τον Θεό.
Ειδικά εκείνος ο καλός κύριος πίσω επόμενα, κορνάριζε σαν τρελός.
Πρέπει να αγαπούσε πραγματικά τον Θεό γιατί έβγαλε το κεφάλι του έξω από το παράθυρο και μου φώναξε όσο πιο δυνατά μπορούσε:
"... τον Θεό σου!
Προχώρα καμιά φορά... τον Χριστό σου". Πολλοί άλλοι άρχισαν να κορνάρουν την ίδια στιγμή, γι αυτό έσκυψα έξω από το παράθυρό μου και τους χαιρέτησα και χαμογέλασα σε όλους αυτούς τους αξιαγάπητους ανθρώπους.
Ήταν κι ένας κύριος σε ένα άλλο αυτοκίνητο που με χαιρετούσε με ένα παράξενο τρόπο, με μόνο το μεσαίο δάχτυλο σηκωμένο στο χέρι του.
Μόλις είχα ρωτήσει τα εγγονάκια μου μέσα στο αυτοκίνητο τι σήμαινε αυτός χαιρετισμός.
Εκείνα κοίταξαν το ένα το άλλο, κρυφογέλασαν και μου είπαν ότι επρόκειτο για τον τοπικό χαιρετισμό της επαρχιακής πόλης και εύχεσαι καλή τύχη σε όποιον το κάνεις. Έτσι, έσκυψα πάλι από το παράθυρό μου και του έδωσα και εγώ τον χαιρετισμό της καλοτυχίας.
Κανά δύο κύριοι ενθουσιάστηκαν τόσο πολύ από την μαγεία της στιγμής, που βγήκαν από τα αυτοκίνητά τους και άρχισαν να με πλησιάζουν.
Ήμουν σίγουρη ότι ήθελαν να προσευχηθούμε αλλά, ακριβώς εκείνη την στιγμή, πρόσεξα ότι το φανάρι ήταν πράσινο και πάτησα με δύναμη το γκάζι.
Ήταν καλό που το έκανα αυτό μια και ήμουν το μοναδικό αυτοκίνητο που πέρασε το φανάρι αυτό.
Κοίταξα πίσω και τους είδα να στέκονται εκεί και να σηκώνουν τα χέρια τους προς τον Θεό, με ικεσία και να προσεύχονται δυνατά.
Έβγαλα το χέρι μου και πάλι από το παράθυρο και τους έκανα και πάλι το σήμα της καλοτυχίας. Θεέ μου, ευλόγησε όλους αυτούς τους θαυμάσιους ανθρώπους.
Στην ενορία του Τοτού, Κυριακή, ο παπάς βγάζει τον καθιερωμένο λόγο περί αμαρτιών και χαμηλών ηθών:
- Αγαπητοί μου πιστοί, για να καταδικάσω την στάθμη της ηθικής κατάπτωσης της σημερινής κοινωνίας ένα μόνο σας λέγω: Χτες το βραδάκι γύριζα στο σπίτι από την βραδινή προσευχή και πέρασα μέσα απο το παρκάκι. Είναι πλέον αδύνατο να συλλάβω την εικόνα που αντίκρισα. Είδα λοιπόν εκείνη τον τάδε, αίσχος, είδα εκείνον με την τάδε, εκείνον με τον τάδε, κατάντια, είδα εκείνη με εκείνη, Σόδομα και Γόμορρα
Πετάγεται λοιπόν τότε ο Τοτός και του λέει:
- Παππούλη, αν πήγαινες λίγο παρακάτω θα έβλεπες κι εμένα!.
Κάποιος, που ανέκαθεν ήταν καλός χριστιανός, βρίσκεται στο Νοσοκομείο, είναι στα τελευταία του, και οι συγγενείς του καλούν ένα παπά να τον μεταλάβει.
Έρχεται ο παπάς τον μεταλαμβάνει, λέει και διάφορες προσευχές. Την ώρα που ο παπάς ψάλλει, ο άρρωστος δείχνει κάποια αχνά σημεία κινητικότητας, προσπαθεί να ψελλίσει κάτι, δεν μπορεί και με τις τελευταίες εναπομείνασες δυνάμεις του κάνει νόημα στο παπά να του δώσει ένα μολύβι και χαρτί να γράψει κάτι. Ο ιερέας του δίνει χαρτί και μολύβι, γράφει ο ασθενής κάτι και ο παπάς παίρνει το χαρτί και το βάζει στη τσέπη του για να το διαβάσει αργότερα. Δευτερόλεπτα μετά ο άρρωστος βγάζει την τελευταία του πνοή και πεθαίνει.
Ο παπάς ξεχνάει το χαρτί στη τσέπη και την επόμενη ημέρα γίνεται η κηδεία του εκλιπόντος και ο ίδιος παπάς είναι αυτός που κάνει και την σχετική επιμνημόσυνη δέηση στην εκκλησία. Μετά το τέλος της δέησης, ο παπάς θυμάται το σημείωμα που του έγραψε ο εκλιπών, θέλει να βγάλει κι ένα μικρό κήρυγμα και βγάζει το χαρτί από την τσέπη απευθυνόμενος στους συγγενείς και φίλους του εκλιπόντος:
- Αγαπητοί, λέει ο ιερεύς, ο εκλιπών ήταν ένα υπόδειγμα πιστού χριστιανού, καλού πατέρα, φίλου και ανθρώπου. Πριν αποδημήσει εις Κύριον μου έγραψε αυτό το σημείωμα που είμαι βέβαιος ότι θα έχει τα καλύτερα λόγια για εμάς τους φίλους του. Σας το διαβάζω λοιπόν:
"Ρε κόπανε πήγαινε πιο πέρα! Πατάς τον σωλήνα που μου δίνει οξυγόνο!"
Πεθαίνει λοιπόν o Μήτσος και επειδή είχε αμαρτίες πάει στην κόλαση!
Τον καλωσορίζει ο διάολος και τον αφήνει να περάσει για να διαλέξει το πού θέλει να πάει.
Εκεί που πήγαινε λοιπόν ακούει από μακριά κλάματα ,φωνές, οδυρμούς!
"Τι να γίνεται; ,απορεί!
Κοιτάει και βλέπει κάτι Γερμανούς.
- "Τι γίνεται, βρε παιδιά, εδώ;" ,τους ρωτάει.
- "Εεεεεε, τα κλασσικά", του λένε οι Γερμανοί. "Μπάνιο σε σκατά και μετά μαστίγωμα!" . Στην Γερμανία βρίσκεσαι!
"Σωστά! Στη Γερμανία βρίσκομαι! Καλύτερα να την κάνω από εδώ", σκέφτεται!
Πάει πιο πέρα και ακούει γέλια, χαρές, πανηγύρια!
"Σώπα, θα είναι καλά εδώ!", σκέφτεται.
Κοιτάει... Τι να δει;
Έλληνεσ!
"ΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩΩ! Εδώ είμαστε!", σκέφτεται.
Πλησιάζει και ρωτάει:
- "Βρε πατριώτες! Καλά πήγα στη γερμανική πλευρά και όλοι έκλαιγαν. Εσείς τι κάνετε εδώ;"
- "Ασε", του απαντούν.- "Τα κλασσικά! Πρώτα κολύμπι στα σκατά και μετά μαστίγωμα!"
- "Καλά βρε παιδιά και γιατί γελάτε;" ρωτάει έκπληκτος ο Μήτσος!
- "Εεεεεεεεε, μωρέ! Τι ρωτάς τώρα! Δεν ξέρεις; Πότε δεν φέρνουν σκατά, πότε ξεχνάνε τα μαστίγια! Στην Ελλάδα βρίσκεσαι...