Отишол Груевски кај берберот брицо да се подсрижи и како што е редот почнале муабет и брицо го прашува абе Коле се плашиш ли од Бранко Црвенковски, а овој одма, ма каков Бранко готов е тој нема што да се плашам, па го прашува а од Фрчко се плашиш ли а овој каков Фрчко кој е тој Фрчко, па го прашува а од Тито се плашиш ли а овој одма, каков Тито ние го растуривме Тито тој повеќе нема ништо, па го прашува а од Бранко Црвенковски се плашиш ли а овој малце лут абе каков Бранко нели ти кажав еднаш нема ништо тој, брицо продолжува а Коле од Андов се плашиш ли а овој одма каков Андов тој нема веќе партија му ја растуривме од него ќе се плашам, а од Ахмети се плашиш ли овој одма, ма готов е и тој на овие избори, па го прашува а од Манасиевски се плашиш ли, а овј абе каков Манасиевски и тој нема што да бара веќе готов е, и пак брицо го прашува а од Бранко Црвенковски се плашиш ли, и Груевски веќе многу лут му вика абе два пати ти реков не се плашам и не ме прашувај веќе за него, што си запнал толку од никој не се плашам па ни од него,,, и тогаш брицо му вика абе Коле кога ке ти го спомнам Бранко само од него косата ти се крева нагоре и многу ми е полесно да те шишам, а на другиве не реагираш му рекол брицо.

Умира премиерот на Македонија. Утредента оди кај Свети Петар.
- Здраво Г-дин премиер.
- Здраво Свети Петар!
Вие Г-дин премиер сте важна личност и наш ред е да ви дадеме право на избор каде сакате да идете, дали во Рајот или во Пеколот. Затоа ќе останете по еден ден и на двете места за да видите како е и сами да си одлучите каде сакате да останете.
Одат прво во Пеколот. Влегува премиерот, гледа огромен базен, жени околу него. До базенот бар и сите стари негови пријатели од матните денове костумисани и дотерани. Свири некој добар бенд, околу играат жени. Ѓаволот страшен, облечен во некое скапо сако, се расфрла со пари и со жени околу него. Убавина! Поминува првиот ден, премиерот презадоволен!
Вториот ден оди во рајот. И таму многу убаво. Тишина, зеленило како на Беровско езеро. Свири убава музика, мил народ насекаде... И таму си поминал многу убаво, арно ама Пеколот му напраил многу поголем ќеиф и одлучил таму да се врати.
Оди премиерот повторно во Пеколот, влегува и има што да види. Пусто, чад од сите страни, смрдеж на умрено, пријателите негови како бездомници, невестите грозни...
- Премиерот: Абе, ѓаволе, вчера бев тука супер беше, базен, музика, жени, што бидна?...
- Ааа, Г-дин премиере. Исто како кај вас. Тоа вчера беше предизборна кампања, денеска веќе си гласал...
Градоначалникот на општината требало да одржи говор на прослава по повод 15 годишнината од службата на општинскиот свештеник.
Бидејќи градоначалникот доцнел, свештеникот решил да одржи краток говор за да помине времето.
- Првиот свој впечаток за општината јас го добив од првиот исповед.
- Кога го сослушав си помислив дека Архиепископот ме прати на ужасно место.
- Првиот човек кој се исповеда ми кажа дека крадел пари од своите родители, дека многу крадел на работното место, често ја изневерувал жената со пpoctиtуtkи, а понекогаш продавал и дрога.
- Како капак на сето тоа ми кажа дека се заразил со венерична болест од својата сестра.
- Бев потресен...
- Но со текот на времето се запознав и со другите луѓе и видов дека не се сите такви.
- Видов паметни, добри и одговорни луѓе.
- Ете така поминаа 15 години од мојата кариера како свештеник.
Конечно дошол и политичарот за да оддржи својот долгоочекуван говор. Се извинил за доцнењето и почнал:
- Никогаш нема да го заборавам тој ден кога се појави нашиот нов свештеник.
- За моја огромна среќа јас прв се исповедав кај него...