Vier vrienden treffen elkaar na zo´n dertig jaar opnieuw tijdens een feestje. Nadat ze een aantal borrels hebben gedronken, gaat er één van hen naar het toilet. De drie die achterblijven beginnen te praten over hun kinderen.
De eerste zegt: "Mijn zoon is mijn allergrootste trots! Hij begon als hulpje binnen een bedrijf. Ging studeren en studeerde af als boekhouder. Promoveerde tot bedrijfsleider en is nu directeur van het bedrijf. Hij is zó rijk, zó rijk, dat ie z´n beste vriend voor z´n verjaardag de allernieuwste Mercedes compressor cadeau heeft gedaan."
Zegt de tweede:
"Oh man, da´s niet misselijk! Maar ja, mijn zoon is óók mijn allergrootste trots! Hij begon als verkoper op een reisbureau. Studeerde daarna voor piloot en begon te werken voor een grote luchtvaartmaatschappij. Kocht zich in als compagnon en is inmiddels eigenaar van het grootste deel van het bedrijf. En hij is zó rijk, zó rijk, dat hij z´n beste vriend een Boeing 737-700 cadeau heeft gedaan voor z´n verjaardag!"
"Zo", zegt de derde, "da´s óók niet mis! Mijn zoon is óók schathemeltje rijk. Hij studeerde voor ingenieur en begon zijn eigen architectenbureau. Dat liep zó grandioos goed dat hij inmiddels miljonair is!! Hij heeft z´n beste vriend dan óók iets héél bijzonders gegeven. Speciaal voor z´n verjaardag, heeft hij een villa voor hem ontworpen van zo´n 1000mtr2!" Terwijl de drie mannen elkaar feliciteren met de geweldige zonen die ze wel niet hebben, komt nummer vier ook weer terug van het toilet. Hij vraagt aan de mannen waarom ze toch zo ontzettend blij zijn? "Nou, we hebben het net over onze zonen en over hое trots we wel niet op ze zijn! En jouw zoon? Wat doet ie?"
"Mijn zoon?" zegt de vierde, "mijn zoon is hомо en hij verdient de kost als danser in een gаy-bar."
"Oooo.... wat erg voor je! Je zult wel heel erg teleurgesteld in hem zijn."
"Oh nee hооr, helemaal niet! Hij is mijn zoon en ik hou verschrikkelijk veel van hem zoals hij is! Hij is mijn trots en hij heeft altijd zoveel geluk! Weet je, hij heeft pas z´n verjaardag gevierd, en toen kreeg hij een villa van 1000 mtr2, een Boeing 737-700 en een Mercedes compressor cadeau van z´n drie lovers!"
Zo was er eens een Marokkaanse vader die zijn 3 zonen bijeenroept voor een serieus gesprek:
"Zonen, nu dat ge meerderjarig zijt, moet ge mee voor het geld zorgen. Ondanks alle bedragen die we van de overheid krijgen, is het toch moeilijk om ullie en de 7 andere kinderen een goeie opvoeding te geven, dus zult ge voort moeten gaan werken."
Een week naderhand komt de eerste zoon binnen met ne nieuwe leren vest. "Ha, ik zie dat ge al werk hebt gevonden, wat doet ge zoal voor de kost?"
De zoon:
"Ik heb men eigen ingeschreven bij den RVA en ik krijg nu elke veertien dagen nen dikke cheque. En af en toe pik ik eens nen auto of ne vest."
"Goed zo, doe zo voort!"
De week daarop komt de tweede zoon binnen met de sleutels van ne splinternieuwe BMW cabrio. Weer vraagt de vader wat hij doet voor z'n brood te verdienen.
"Een paar weken terug ben ik als drugskoerier begonnen en nu heb ik men eigen wijk in handen."
"Goed zo, doe zo voort!"
De derde week komt de derde zoon thuis. Hij begint direct aan iedereen kleren en schoenen uit te delen. Zelf heeft hij een Armani-kostuum aan met bijpassende auto.
"Zo," zegt de vader verrast, "waar houde gij u mee bezig?"
"Ik werk op de luchthaven."
"Als piloot, of wa?"
"Neenee, ik werk in de vertrekhal. Ik zet mij op de grond ergens waar veel mensen voorbijkomen en ik zet een plakkaat op de grond waarop staat: heb nog 25 euro te kort om mijn terugreis naar Marokko te kunnen betalen. En geld dat de mensen geven!"
In een vliegtuig richting Montreal staat ineens een mooie blonde vrouw op en loopt van het economy-class gedeelte naar het business-class gedeelte en laat zich in zo'n comfortabele zetel vlijen.
Een steward ziet dat en gaat er achteraan. Hij tikt de blondine op haar schouder en vraagt haar ticket. Na deze bestudeerd te hebben, zegt hij tegen de dame:
"Sorry mevrouw, maar dit is de business-class en u heeft een ticket voor economy-class."
De blondine roept:
"Ik ben blond, ik ben mooi, ik ga naar Montreal en ik blijf hier zitten!"
De steward meldt dit voorval in de cockpit en de co-piloot gaat even polshoogte nemen. "Mevrouw," zegt hij, "waarschijnlijk heeft u de steward niet begrepen, maar uw ticket is niet geldig voor dit gedeelte van het toestel. U dient zich naar het economygedeelte te begeven." De vrouw roept:
"Ik ben blond, ik ben mooi, ik ga naar Montreal en ik blijf hier zitten!"
De co-piloot meldt dit aan de piloot en die zegt:
"Wacht maar even. Ik ben getrouwd met een blonde vrouw. Ik spreek "blonds"."
De piloot gaat naar de blonde dame en fluistert haar iets in het oor. Zonder slаg of stoot staat de vrouw op en begeeft zich onmiddellijk naar het economygedeelte.
De steward en de co-piloot vragen de piloot hое hij dat in godsnaam geflikt heeft.
"Simpel," zegt de piloot, "ik heb tegen haar gezegd dat de business-class niet naar Montreal gaat..."
Het is de laatste vlucht van de boordcommandant voor hij met pensioen gaat.
Na enige tijd vliegen zegt hij tegen de copiloot:
"Vеrdоriе, ik had al zo lang eens een looping willen maken met een vliegtuig, en nu is dit mijn laatste kans."
Zegt de copiloot:
"Man, dit kan je niet maken! we hebben 6 stewardessen en 200 passagiers aan boord. Denk daar eens aan!"
De vlucht gaat verder en een kwartiertje later grijpt de boodcommandant in een opwelling de intercom:
"De volledige crew wordt onmiddellijk in de cockpit verwacht!"
De volledige bemanning bevindt zich nu in de cockpit en de boordcommandant herhaalt zijn wens. De stewardessen zijn wel te vinden voor zijn plannetje, maar toch wijzen ze op de gevaren die de passagiers kunnen lopen. Plotseling zegt één van de stewardessen:
"Laten wij het aan de passagiers zelf vragen en indien zij akkoord zijn, kan de commandant zijn looping uitvoeren."
Zo gezegd, zo gedaan en de stewardessen begeven zich in het gangpad om de mening van de passagiers te vragen.
Wetend dat het voor de piloot zijn laatste kans is om zijn wens uit te voeren en al een beetje onder invloed van de reeds geserveerde aperitiefjes is iedereen laaiend enthousiast:
"Dat de commandant maar eens een looping maakt met het vliegtuig, klinkt uit menige keel, dat breekt bovendien de eentonigheid van de vlucht."
Er wordt gecontroleerd of er geen losliggende voorwerpen meer rondslingeren, want dat is gevaarlijk, en of wel degelijk alle gordels zijn vastgeklikt. Tevreden gaat de chef-steward naar de cockpit om te melden dat iedereen in spanning zit te wachten.
Nadat de boordcommandant nog enkele zwenkingen naar links en rechts heeft uitgevoerd om de stemming er nog meer in te brengen, neemt hij de microfoon vast en spreekt de bemanning en de passagiers toe:
"Beste mensen, dank zij u kan ik mijn wens vervullen, en aangezien er iedereen klaar voor is, zullen we nu de looping aanvangen."
IJzige stilte en spanning in het vliegtuig...
Langzaam trekt de boordcommandant het stuurwiel naar zich toe en kreunend stijgt het vliegtuig in een verticale kromming, om dan met een volledige achterwaartse cirkelbeweging terug in zijn oorspronkelijke baan te komen. De looping is gelukt!
Het toestel wordt op automatische piloot geschakeld en zowel de boordcommandant als de co-piloot stuiven naar de passagiers toe, om te zien of alles in orde is.
Iedereen is uitzinnig van pret, de armen zwaaien in de hoogte en de kelen roepen zich schor. De commandant krijgt vele felicitaties en menigmaal wordt hij de hand geschud.
Hij wurmt zich door de laaiende маssа tot achter in het toestel.
Plotseling gaat het toiletdeurtje open en komt er een besmeurde man tevoorschijn:
"PLEZANT Hé!!!"
De kinderen van een lagere school krijgen les over moraal. Ze krijgen als opdracht thuis aan hun ouders te vragen een verhaal te vertellen waaraan een moraal hangt. Wanneer ze terug in de klas komen, mogen ze vertellen wat ze gehoord hebben.
Mieke vertelt :
"Mijn ouders zijn kippenboeren, ze hebben een legbatterij. Op een dag hadden ze in de auto een mand eieren staan. Ze reden over een grote bobbel in de weg, waardoor de eieren braken"
. De moraal luidt :
"Wees zeer voorzichtig met fragiele voorwerpen".
Elsje vertelt :
"Mijn ouders hebben ook een kippenboerderij, maar zij kweken kuikentjes. Op een dag hadden ze wel twintig eitjes. Ze verwachtten dus ook twintig kuikentjes. Ze verzorgden de eitjes heel goed, maar er zijn er maar vijftien van uitgekomen"
. De moraal luidt :
"Tel je kuikentjes pas als ze uitkomen".
Dan vraagt de juf aan Anneke :
"En hebben je ouders ook een verhaal verteld?"
"Ja", antwoordt Anneke, "mijn papa heeft verteld over zijn zus :Tante Annie. Ons tante Annie woont in Amerika en is daar bij het leger. Ze is piloot bij de luchtmacht en heeft meegevochten in Desert Storm. Op een dag werd haar vliegtuig geraakt en moest ze springen. Het enige dat ze bij had was een fles whisky, een machinegeweer en een zakmes. Terwijl ze aan haar parachute bengelde, dronk ze de fles whisky leeg, dan was ze die al kwijt. Toen ze beneden kwam, werd ze omsingeld door wel zeventig Irakezen. Ze pakte haar machinegeweer en schoot er vijftig van neer. Toen waren haar kogels op. Met haar zakmes kon ze er nog vijftien doden, toen brak het mes af. De vijf laatste heeft ze met haar blote handen gedood.
De juf kijkt Anneke ontdaan aan en vraagt na enige stilte :
"En heeft papa u ook een moraal bij dat verhaal verteld ?"
Anneke antwoordt :
"Jazeker, je blijft best uit de buurt van tante Annie als ze gezopen heeft."