Er staan drie aannemers bij de hemelpoort: een Nederlander, een Belg en een Duitser. Zegt Petrus tegen hen:
"Heren, voordat u hier naar binnen mag, moet ik jullie toch nog iets vragen. God wil graag dat er na al die eeuwen iets aan de hemelpoort wordt gedaan, wat moet dat volgens jullie kosten?"
"Nou," zeggen die heren, "we willen eerst weten wat er allemaal moet gebeuren."
"Oké, zegt Petrus, er moet een nieuw kozijntje in en wat nieuwe bestrating."
Petrus laat de Nederlander bij zich komen om een prijs in te dienen. "Nou," zegt de Nederlander, "ik doe het voor 3000 euro."
"Zo!" roept Petrus, "en hое kom je zo aan dat bedrag?"
"Ach, zegt de Nederlander, dat is 1000 euro voor het materiaal, 1000 euro voor de arbeid en 1000 euro voor in de broekzak."
Petrus roept de Duitser erbij en vraagt hem hetzelfde. De Duitser noemt ook een prijs: 6000 euro! "Ное kom je daar nou bij?", vraagt Petrus. Antwoordt de Duitser:
"2000 euro voor het materiaal, 2000 euro voor de arbeid en 2000 euro voor in de broekzak."
Petrus denkt bij zichzelf:
'Dan die Belg maar, die zal het wel beter weten.' De Belg komt bij Petrus staan en vermeld niet eens te hoeven kijken, hij weet het allemaal al. "Oké, zegt Petrus, en wat is jouw prijs dan?"
"9000 euro", zegt de Belg.
Petrus snapt er helemaal niets meer van en vraagt:
"Ное kom je dan aan die prijs?"
Antwoordt de Belg:
"Dat is heel simpel, 3000 euro voor jou, 3000 euro voor mij en dan we laten die Nederlander het werk doen.

Zuster Mary gaat binnen in het Klooster van de Stilte. De priester zei:
“Zuster, dit is een stil klooster. U веnт hier welkom, zolang als je wilt, maar je mag niet spreken enkel als ik je toestemming geef.” Zuster Mary leefde nu al 5 jaar in het klooster toen de priester tegen haar zei:
“Zuster Mary je веnт hier al 5 jaar. Je mag 2 woorden spreken.” Zuster Mary zei:
“Hard bed."
"Het spijt me dat te horen”, de priester zei:
“We zullen zorgen je een beter bed krijgt.” Na nog eens vijf jaar, werd zuster Mary opgeroepen door de priester. “Je mag weer twee woorden zeggen, zuster."
"Eten koud”, zei Zuster Mary, en de priester verzekerde haar dat het eten beter zou zijn in de toekomst. Op haar 15e verjaardag in het klooster, werd ze opnieuw opgeroepen in zijn kantoor. “Je mag weer twee woorden zeggen vandaag."
"Ik vertrek”, zei zuster Mary. “Het is waarschijnlijk het beste”, zei de priester, “Je hebt niets anders gedaan dan klagen sinds de dag dat je hier kwam!”