Κατεβαίνει μια φορά ένας άβγαλτος χωριάτης στην Αθήνα και μεταξύ των άλλων σκέφτεται να επισκεφτεί και ένα από τα φημισμένα μπουρδέλα. Πηγαίνει λοιπόν σε ένα και ρωτάει την τιμή.
- Αρχίζουμε από 2.500 και φτάνουμε μέχρι τις 15.000 δραχμές, του απαντάει η τσατσά.
- Δεν είμαστε καλά, πού να τα βρω τόσα λεφτά; λέει και φεύγει.
Πάει σε ένα πιο κάτω, ρωτάει τα ίδια, η πιο φτηνή στάση έκανε 2.000 δραχμές. Γυρίζει 2-3 ακόμα παντού η ίδια ακρίβεια. Απογοητευμένος φεύγει και πάει σ ένα συγχωριανό του, που έμενε καιρό στην Αθήνα να τον συμβουλευτεί.
Πράγματι αυτός του δίνει μια διεύθυνση. Την επόμενη μέρα, λοιπόν, πρωί-πρωί πάει σε εκείνο το σπίτι και χτυπάει το κουδούνι. Εμφανίζεται μια ψηλή, ξανθιά κουκλάρα.
- Η Τζένη; τις κάνει.
- H ίδια.
- Πόσο πάει το γαμήσι;
- 500 δραχμές και κερνάω και μπύρα.
- Ααα ωραία, επιτέλους.
- Μόνο που υπάρχει ένα πρόβλημα.
- Τί πρόβλημα;
- Δεν έχω κλειτορίδα.
- Αυτό είναι; Δεν πειράζει. Πιάσε μια AMSTEL!

Κάποιο βράδυ σε ένα πολυσύχναστο μπαρ, μία ξανθιά θεογκόμενα, πλησιάζει στον πάγκο και κάνει νόημα στον μπάρμαν. Ο μπάρμαν, ένας τύπος με πυκνό μούσι, πλησιάζει, πάντα με το χαμόγελο στα χείλη. Η κοπέλα του κάνει νόημα να έρθει πολύ κοντά και έρχονται σχεδόν πρόσωπο με πρόσωπο.
- Να σου πω, λέει η κοπέλα χαϊδεύοντας του ναζιάρικα το μούσι. Έχετε κοκτέιλς;
- Μα φυσικά και έχουμε, απαντάει ο μπάρμαν ενθουσιασμένος.
Η κοπέλα γίνεται πιο διαχυτική και αρχίζει να του χαϊδεύει τα μαλλιά...
- Tequila Sunrise έχετε; ρωτάει η κοπέλα.
- Σαφώς και έχουμε, απαντάει ο μπάρμαν ενώ η κοπέλα συνέχιζει να του χαϊδεύει τα μαλλιά και το μούσι...
- B52 έχετε;
- Και Β52 έχουμε, λέει ο μπάρμαν φανερά ξαναμμένος με τα χαϊδολογήματα.
- Ωραία... ωραία... Kamikaze έχετε;
- Βεβαίως και έχουμε Kamikaze.
Η κοπέλα πλέον του χαϊδεύει πολύ προκλητικά το μούσι και τα μαλλιά και με τα δύο χέρια κι έτσι όπως κοιτιούνται στα μάτια, του λέει:
- Πολύ όμορφα... Κωλόχαρτο στις γυναικείες τουαλέτες όμως γιατί δεν έχουμε;
Είναι απόγευμα και ο μπαρμπας απο το ωραιο νησάκι του Αιγαίου έχει πάει για ψάρεμα στην αμμουδιά. Αφού ρίχνει την πετονιά ξαπλώνει προς τα πίσω στηριζόμενος στους αγκώνες του και αρχίζει να αγναντεύει περιμένοντας κάποιο τσίμπημα. Σε λίγο εμφανίζεται ένας επιχειρηματίας στην αμμουδιά που είχε πάει βόλτα για να αποβάλει λίγο από το στρες που του δημιουργούσαν οι δουλειές του.
Βλέποντας τον ψαρά να ψαρεύει τόσο νωχελικά, τον πλησιάζει και του λέει:
- Δεν κάνεις καλά, με αυτό τον τρόπο δεν θα πιάσεις ψάρια. Πρέπει να βρέξεις κώλο αν θέλεις να πιάσεις πολλά ψάρια.
- Και τί τα χρειάζομαι τόσα πολλά ψάρια; τον ρωτάει ο ψαράς.
- Θα τα πουλάς και θα βγάζεις κέρδος.
- Για ποιο λόγο;
- Μετά από λίγο καιρό με τα κέρδη θα πάρεις δίχτυα ώστε να πιάνεις περισσότερα ψάρια.
- Για ποιο λόγο; λέει και πάλι ο ψαράς.
Λίγο ενοχλημένος, ο επιχειρηματίας αποκρίνεται :
- Πιάνοντας περισσότερα ψάρια θα μπορέσεις να πάρεις μία βάρκα και να βγάλεις περισσότερα χρήματα.
- Για ποιο λόγο; ξαναλέει ο ψαράς.
Έχει αρχίσει να του την δίνει του επιχειρηματία η μονότονη απάντηση του ψαρά αλλά υπομονετικά του εξηγεί:
- Με τα χρήματα θα αγοράσεις ένα μεγαλύτερο πλοίο και θα προσλάβεις ανθρώπους να σε βοηθούν!
- Για ποιο λόγο; ρωτάει και πάλι ο ψαράς.
Ο επιχειρηματίας είναι πλέον κατακόκκινος, γεμάτος θυμό!
- Μα δεν καταλαβαίνεις; Σε λίγα χρόνια θα έχεις έναν ολόκληρο στόλο από ψαράδικα, με πολλούς υπαλλήλους, που θα ψαρεύουν σε όλες τις θάλασσες του κόσμου, για λογαριασμό σου.
- Για ποιο λόγο;
- Έτσι, θα μπορέσεις να εισάγεις την εταιρεία σου στο χρηματιστήριο. Θα θησαυρίσεις και μετά, χωρίς να σκας, το μόνο που θα έχεις να κάνεις είναι να κάθεσαι στην αμμουδιά και να βλέπεις το ηλιοβασίλεμα!
- Γιατί, τώρα τι κάνω;