Μπαίνει κάποιος στο μπαρ και παραγγέλνει μία μπύρα. Την πίνει, ανεβαίνει στο μπαρ, κατεβάζει τα παντελόνια του, και κατουράει γύρω γύρω.
Φρικάρει ο μπάρμαν:
- Βρωμιάρικο, αηδιαστικό γουρούνι! Πώς τολμάς να έρχεσαι στο μπαρ μου και να κατουράς! Θα σε σπάσω στο ξύλο!
Ο άνδρας αρχίζει να κλαίει.
- Συγνώμη! Έχει καταστρέψει την ζωή μου. Δεν μπορώ να κοιμηθώ, δεν μπορώ να φάω... Το κάνω κάθε φορά που πίνω ένα ποτό. Έχω πεθάνει από την αγωνία. Σε παρακαλώ, μην με χτυπήσεις!
Τον λυπάται ο μπάρμαν.
- Κοίτα, έχω έναν αδερφό που είναι ψυχίατρος. Πάρε την κάρτα του, και πήγαινε να τον δείς κάποια φορά.
Ο άνδρας αγκαλιάζει την μπάρμαν, του σφίγγει το χέρι και λέει πεντακοσια ευχαριστώ.
Σε έξι μήνες, ο άνδρας ξαναπηγαίνει πίσω στο μπαρ, και παραγγέλνει ένα ποτό:
- Ορίστε, λέει ο μπάρμαν. Καλά, εσύ δεν είσαι που...
- Ναι, εγώ είμαι. Πήγα και τον αδερφό σου. Είναι φανταστικός ψυχίατρος. Είμαι τελείως θεραπευμένος.
- Αυτό είναι θαυμάσιο. Η μπύρα κερασμένη.
Πίνει ο άνδρας την μπύρα, σκαρφαλώνει στο μπαρ, κατεβάζει τα παντελόνια και αρχίζει να κατουράει τριγύρω!
- Μαλάκα! Νόμιζα ότι είπες ότι θεραπεύτηκες!
- Θεραπεύτηκα! Δεν με πειράζει πιά!

Ένας ψυχίατρος επισκέφθηκε ένα Ινστιτούτο Ψυχικών Νοσημάτων (λέγε με τρελάδικο) και ρώτησε έναν ασθενή:
"Πώς έφτασες εδώ; Ποια ήταν η αιτία της αρρώστιας σου;"
Ο ασθενής του απάντησε:
"Λοιπόν, όλα άρχισαν από τότε που παντρεύτηκα και ξέρω τώρα ότι δεν έπρεπε να το κάνω. Ήταν λάθος μου. Παντρεύτηκα μια χήρα που είχε μια
Μεγάλη κόρη η οποία έγινε θετή μου κόρη. Ο πατέρας μου ήρθε να με επισκεφθεί και ερωτεύτηκε την κόρη μου και την παντρεύτηκε. Έτσι, η κόρη
Μου έγινε μητριά μου. Σύντομα, η γυναίκα μου γέννησε έναν γιο, ο οποίος ήταν φυσικά γαμπρός του πατέρα μου αφού ήταν αδελφός της κόρης μου η οποία είναι γυναίκα του πατέρα μου. Έτσι, όπως σου είπα, όταν η κόρη μου παντρεύτηκε τον πατέρα μου, έγινε μητριά μου. Τώρα, από την στιγμή που ο γιος μου είναι αδελφός με την μητριά μου, έγινε αυτόματα θείος μου. Όπως καταλαβαίνεις, η γυναίκα μου είναι γιαγιά μου αφού είναι μητέρα της μητριάς μου. Θυμήσου επίσης, ότι είμαι ο εγγονός της γυναίκας μου. Αλλά έχει κι άλλο. Βλέπεις, από την στιγμή που παντρεύτηκα την γιαγιά μου, δεν είμαι μόνο εγγονός της και σύζυγός της, αλλά είμαι επίσης και δικός μου παππούς. Καταλαβαίνεις τώρα γιατί κατέληξα εδώ, σε αυτό το μέρος;"
Κάποτε, ένας άντρας απογοητευμένος επειδή η γυναίκα του τον εγκατέλειψε, αποφάσισε να επισκεφτεί ψυχίατρο αναζητώντας τα αίτια του χωρισμού. Ένας καλός του φίλος, του προτείνει έναν πολύ καλό ψυχίατρο και μια και δυο αποφασίζει να πάει.
Την επομένη το πρωί στο ιατρείο, ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:
- "Γιατρέ μου, αποφάσισα να πάω να την βρω στο πατρικό της. Παίρνω λοιπόν το λεωφορείο..."
Εκείνη την ώρα τον διακόπτει ο γιατρός:
- "Δεν βοηθάς, δεν βοηθάς! Τι λεωφορείο πήρες, αστικό, υπεραστικό;"
- "Μα καλά γιατρέ μου, αυτό είναι το πρόβλημα τώρα; Πήρα υπεραστικό."
- "Α! ωραία, τώρα το κατάλαβα! Συνέχισε."
Ο ασθενής λοιπόν, με την απορία σχηματισμένη στο πρόσωπό του, συνεχίζει την αφήγησή:
- "Φθάνοντας λοιπόν γιατρέ μου στον σταθμό, αποφασίζω ότι καλό θα ήταν να πιω ένα καφέ πριν συνεχίσω."
Τότε τον διακόπτει και πάλι ο γιατρός, λέγοντας του:
- "Δεν βοηθάς, δεν βοηθάς. Τι καφέ ήπιες, ελληνικό, φραπέ, καπουτσίνο;"
Φανερά εκνευρισμένος ο ασθενής του απαντά:
- "Μα καλά γιατρέ μου, τι σχέση έχει αυτό τώρα με την υπόθεση;"
- "Ε! μα πως; Θα μας βοηθήσει να έχουμε μια πιο ολοκληρωμένη
Εικόνα της υπόθεσης."
- "Ήπια ελληνικό διπλό, και είχε και τρεις φουσκάλες!"
- "Ρε! τι `ναι τούτος;", σκέφτεται ο ασθενής καταλαβαίνοντας ότι κάτι δεν πάει καλά με τον γιατρό. Οπότε ο ασθενής συνεχίζει:
- "Γιατρέ, να σου κάνω και εγώ μια ερώτηση για να δω αν έχεις καταλάβει το πρόβλημά μου;"
- "Βεβαίως, σε ακούω."
- "Τι είναι τριγωνικό, μαλλιαρό και το έχουν οι γυναίκες ανάμεσα στα πόδια τους;"
Ο γιατρός λοιπόν του απαντά γρήγορα και με σιγουριά:
- "Το αιδοίο!"
Και ο ασθενής του απαντά με ικανοποίηση:
- "Γιατρέ μου, δεν βοηθάς, δεν βοηθάς. Της μάνας σου, της αδερφής σου ή της θειας σου;"