Er loopt een man door de Kalverstraat als hij voor zich een touw ziet hangen. Hij kijkt waar het touw vandaan komt, maar dat touw verdwijnt gewoon de wolken in... Zo hoog. De man wordt nieuwsgierig en klimt naar boven. Hij klimt en klimt en klimt en klimt... tot hij bij de Hemelpoort komt.
Petrus kijkt de man verbijsterd aan. "Wat doet u hier, het is nog lang uw tijd niet!" De man legt uit hое hij er is gekomen is en vraagt:
"Goh, nu ik hier toch ben... Mag ik dan even een kijkje nemen?"
Petrus haalt zijn schouders op en zegt:
"Waarom ook niet, als je maar zorgt dat je stipt om 2 uur terug веnт. Dan haal ik het touw weg en is er geen weg terug."
De man stemt in en hij verdwijnt de hemel in. En het is er prachtig! Mooi weer... mooie stranden... noem maar op. En je snapt het natuurlijk al, de man vergeet de tijd. Om 3 uur slaat de schrik hem om het hart en hij spurt terug, en jawel hооr... Het touw is weg.
Petrus ziet de man en haalt zijn schouders op:
"Sorry hооr, ik heb je gewaarschuwd! Er is geen weg meer terug. Ga maar weer de hemel in." De man begint te smeken of hij aub weer terug mag... zijn werk op aarde is nog niet afgewerkt etc.... Petrus laat zich uiteindelijk vermurwen. "Het enige wat ik voor je kan betekenen is je veranderen in een spin. Dan kun je zelf een draad sрinnеn en je naar beneden laten zakken. Eenmaal op aarde verander je vanzelf weer in een mens."
De man stemt in, wat moet hij anders. En Petrus verandert hem in een spin. De man/spin laat zich aan zijn eigen draad zakken en verdraaid...30 meter boven de grond is het spinrag op. De man is wanhopig. Zo kan ik toch niet blijven hangen? denkt hij en hij perst er nog een stuk spinrag uit... Jawel... Weer 5 meter verder.... "
Nee," denkt die man, da"s me nog te hoog! en "mmmmmppppppffffff," hij probeert er weer wat spinrag uit te persen....
Op dit moment maakt zijn vrouw hem wakker:
"JOS!!!!! WAKKER WORDEN.... JE SСНIJТ HET HELE BED ONDER!"
Om de kerk een beetje aantrekkelijker te maken, heeft meneer pastoor de hulp van enkele bouwvakkers ingeroepen. Alles verloopt vlot en wel, tot zuster Ursula verneemt dat deze bouwvakkers tijdens het middagmaal hun boterhammen verorberen zonder een gebedje op voorhand.
Dat kan zo niet langer dacht zuster Ursula,en besloot de volgende dag, samen met haar boterhammen eens gaan te zeggen aan onze bouwvakkers hое het dan wel moet.
De volgende dag vertrekt zuster Ursula met haar knapzak naar de bouwvakkers,12 uur stipt komt zij aan de kerk aan. Maar helaas, de werkmannen waren vandaag al eerder in hun lunchpakket gevlogen.
Stom van verbazing krijgt zuster Ursula bijna een beroerte als ze ziet hое gretig de bouwvakkers aan het eten zijn.
Toch krijgt ze iets over haar lippen en zegt :
Maar allez mannen, dat kan toch zo niet,denken jullie dan nooit aan JezusChristus ?
De werkmannen kijken elkaar aan en vragen
« Kende gij Jezus Christus jong? »,
« Kende gij dieje »
Iedereen zit met zijn mond vol tanden,tot op een gegeven moment de ploegbaas eraan komt gestrompeld
« Hey, baas kende gij Jezus Christus jong? »
«Nee », zegt de baas, « Waarom ? »
« DIEJE ZIJN WIJF STAAT HIER MET ZIJN BOTERHAMMEN ! »