Mannen en vrouwen moppen, Moppen in de categorie Mannen en vrouwen
Een koppel is aan het golf spelen op de meest luxueuze court van het land, midden in een superexclusieve villawijk. Aan het derde hole gekomen zegt de man tegen zijn vrouw:
"Hier moet ge goed oppassen waar ge slaat, want we staan dicht bij de huizen en het minste kapotte venster zal hier wel fortuinen kosten..."
Alsof het zo was gepland slaat de vrouw inderdaad haar golfbal dwars door de ruit van de mooiste villa in de wijk...
Beduusd belt het koppel aan de deur.
Een geheimzinnige stem roept hen binnen.
In de hall aangekomen zien ze de scherven van het raam en zien ze ook nog een grote Chinese vaas aan diggelen, met daarin hun golfbal.
Daarlangs staat een klein, oud ventje dat hen zegt:
"Ik veronderstel dat U verantwoordelijk веnт?"
Het koppel begint zich direct te verontschuldigen, maar het ventje onderbreekt hen:
"Wat U gedaan heeft was een goede zaak, want ik ben een geest die al duizend jaar opgesloten zat in die Chinese vaas. Door de vaas te breken ben ik bevrijd en vanaf nu ben ik weer een gewone mens. Ik kan wel nog drie wensen vervullen. Daar jullie mij hebben bevrijd en met twee zijn moogt ge elk 1 wens doen. De laatste wens wil ik na 1000 jaar wel voor mijzelf houden, akkoord?"
Het koppel knikt hevig, en de man doet direct zijn wens:
"Ik zou graag elke maand 1 miljoen euro verdienen!"
De geest knikt en zegt:
"Het is in orde, kijk morgenavond uw bankrekening maar na, en wat zal het voor U zijn, mevrouw"
Waarop de vrouw zegt:
"Ik zou graag een luxevilla hebben in elk land van de wereld!"
Weeral knikt de geest en zegt:
"Dat is een makkie, ga morgen maar bij uw notaris langs, daar liggen de eigendomsakten."
De man en de vrouw vallen in elkanders armen van geluk. Na de eerste emoties vraagt de man aan de geest:
"En geest, wat gaat gij voor uzelf wensen?"
"Wel", zegt de geest "gedurende duizend jaar heb ik in die vaas gezeten, terwijl ik maar naar één zaak verlangde: een passionele nacht met een vrouw, en nu zijn jullie tot mij gekomen, en ben ik bevrijd door een knappe prompte vrouw en daarom is mijn wens, IK WIL HET NU DOEN met madam!".
Het koppel kijkt naar elkaar, waarop de vrouw zegt:
"Voor een miljoen en een huis in elk land wil ik dat wel doen!"
Waarna ze zich met de geest in de slaapkamer terugtrekt.
De geest blijkt inderdaad veel goesting te hebben en blijkt veel fantasietjes te kennen waarmee hij de vrouw gans de nacht afjakkert. Als de ochtend komt stopt de geest er mee en vraagt aan de uitgeputte vrouw:
"Ное oud zijt gij eigenlijk?"
"37 jaar, waarom?"
"Ik ben altijd verbaasd dat er op die leeftijd nog mensen zijn die in geesten geloven..."
Na jarenlang door geweldige hoofdpijnen te zijn geteisterd, ging Piet eindelijk naar een dokter. Na een langdurig onderzoek zei de dokter:
"Ik heb goed nieuws en slecht nieuws. Het goede nieuws is dat ik voor uw hoofdpijn een kuur heb. Het slechte nieuws is dat uw testikels zoveel druk op uw ruggengraat geven, dat het vreselijke hoofdpijnen veroorzaakt; en het enigste wat ik kan doen is u castreren om die druk weg te nemen." Piet was geschokt en werd depressief en wist niet wat hij moest doen. Een leven zonder sекs was niet erg aantrekkelijk, maar met zijn vreselijke hoofdpijnen had hij daar over het algemeen toch weinig zin in. Hij besloot om zich te laten castreren.
Toen hij na de operatie het ziekenhuis uit liep, en voor het eerst in twintig jaar niet door hoofdpijnen werd geteisterd, voelde hij zich een heel ander mens, ondanks het feit dat hij iets miste. Hij stond aan het begin van een nieuw leven. Om dat gevoel van een nieuw begin te vieren, besloot hij om een herenzaak in te gaan en een nieuw pak te kopen. Toen hij dus een herenzaak in liep zei hij tegen een ouwe verkoper dat hij een pak wilde kopen. De verkoper zei:
"Ik zie dat u maat 44 nodig hebt."
Verbaasd keek Piet naar de verkoper en zei lachend:
"Ное weet u dat? "Och meneer, ik ben al 40 jaar in deze zaak en heb daar een hele goede kijk op."
Piet paste een pak en keek in de spiegel. Het pak zat hem als gegoten.
"U moet daar een mooi overhemd bij kopen."
Zei de verkoper. Piet was het daar mee eens. De verkoper zei:
"U heeft maat 34 van mouwen en 16 van nek."
"Het is gewoon verbazend hое u dat zonder te meten kan zien." zei Piet. "Och meneer, na 40 jaar dat echt niet zo moeilijk."
Piet paste het overhemd, en ook dat was precies op maat.
"Nu wij toch bezig zijn," zei Piet, "laat mij eens wat schoenen zien die goed bij dit pak staan."
De verkoper keek naar Piets voeten en zei:
"Maat 44 niet?" Weer verbaasde het Piet dat die verkoper dat zonder te meten kon zien.
Na de schoenen, die perfect pasten, te hebben geprobeerd, zei de verkoper:
"Natuurlijk wilt u ook nieuw ondergoed hebben?"
Hij keek even naar Piets taille en zei:
"Maat 36 niet?"
Een beetje triomfantelijk zei Piet toen:
"Nee hооr, deze keer hebt u het mis, ik draag altijd maat 34!"
De verkoper schudde zijn hoofd en zei:
"Dat moet u beslist niet doen. Maat 34 is voor u te strak en drukt uw testikels tegen uw ruggengraat, iets dat vreselijke hoofdpijnen kan veroorzaken!!"
Een getrouwd koppel rijdt op de autostrade tegen 120 km/u, de man zit aan het stuur.
Plots kijkt zijn vrouw hem aan en zegt:
"Schat, ik weet dat we al twintig jaar getrouwd zijn, maar ik wil scheiden."
De man zegt niks, maar gaat stilaan harder rijden, tot 130 km/u.
Dan zegt de vrouw:
"Ik wil niet dat je probeert van me dat uit mijn hoofd te praten, want dat heeft geen zin. Ik heb een affaire met je beste vriend en hij is een veel betere minnaar dan jij."
Opnieuw zegt de man niks, maar gaat harder rijden terwijl zijn woede opborrelt."
Ik wil het huis." zegt de vrouw, en opnieuw gaat de man harder rijden, nu al 150 km/u.
"En ik wil ook de auto, het geld, de bankrekeningen en alle kredietkaarten."
De man begint plots uit te wijken richting een betonnen steunpaal van een hoger-liggende brug.
Dit maakt de vrouw wat zenuwachtig, en ze zegt:
"Is er niks dat jij wil?"
"Neenee," zegt de man, "ik heb alles wat ik nodig heb."
"Ah zo," zegt de vrouw, " en wat heb je dan?"
Vlak voor ze tegen meer dan 180 tegen de betonnen muur aanvliegen, glimlacht de man naar zijn vrouw en zegt:
"De airbag."
(((ring ))) ((((((((( ring-g-g-g-g ))))))))))) ***neemt op***
"Hallo?"
"Dag liefje, papa hier," .... "Is mama in de buurt?"
"Nee, papa. Ze is boven in de slaapkamer met nonkel Frank."
Na een korte pauze zegt papa:
"Maar je hebt geen oom Frank, liefje!"
"O jawel, ik heb er een, en hij is boven in de slaapkamer met mama momenteel!"
"Euh, oké, dan ... ik wil dat je dit even voor me doet. Leg de telefoon even neer, ren naar boven en klop op de slaapkamerdeur en roep mama en oom Frank dat papa's auto juist voor het huis is gestopt."
"Ok, papa!"
Enkele minuten later neemt het meisje de telefoon weer op.
"Zo, ik heb gedaan wat je vroeg, papa."
"En wat gebeurde er ?" vraagt hij.
"Wel, mama werd plots ваng, ze sprong zonder kleren aan uit het bed en liep schreeuwend rond, dan struikelde ze over het tapijtje en vloog uit het raam aan de voorkant en nu is ze helemaal dood."
"Jezus!! En wat gebeurde er met oom Frank?"
"Hij sprong uit het bed ook zonder kleren aan en hij werd ваng en sprong uit het raam aan de achterkant het zwembad in. Maar hij zal vergeten zijn dat je vorige week al het water eruit hebt gehaald om het te kuisen, dus hij viel op de grond van het zwembad en is nu ook helemaal dood."
***lange pauze***
Dan zegt de papa:
"Zwembad ???? Is dit 057/22.55.91 ?"
Verhofstadt en Stevaert zitten bij de koning op een diner.
Zegt Verhofstadt tegen Stevaert:
"Moet je zien wat mooi gouden bestek ze hier hebben.
Daar wil ik wel een lepel van mee naar huis nemen."
En hij pakt een lepel en stopt hem in z'n binnenzak.
Stevaert denkt:
"Zooo één wil ich ook wel hebben."
Hij pakt een lepel, maar tikt per ongeluk tegen z'n kopje aan
"Oh, Stevaert wil wat zeggen," zegt de koning.
"Nou," zegt Stevaert, "ich vin het zo fijn dat we hier met z'n allen zijn en ich vin het een goed idee dat ons heeft uitgenodig."
En Stevaert gaat weer zitten, maar hij wil toch graag zo'n lepel hebben.
Dus na vijf minuten probeert hij het weer.
Maar weer tegen het kopje.
" Stevaert wil weer wat zeggen," zegt koning Albert.
"Nou, eigenlijk wil ich een truc laten zien," zegt Stevaert.
"Kijk, ich heb hier een gouden lepel, die stop ich in m'n binnenzak, en kijk ich haal hem er bij Verhofstadt weer uit..."
Een man zit rustig aan de ontbijttafel te eten en leest de krant, wanneer zijn vrouw plots achter hem komt staan en hem op het hoofd slaat met een pan.
"Waar was dat nu voor?", vraagt hij, terwijl hij over zijn hoofd wrijft. "Dat was voor dat stukje papier in de zак van je broek met de naam Marylou op!", antwoordt ze. Maar schat toch!", zegt hij bedeesd, "twee weken geleden ben ik met Bob en Peter naar de renbaan geweest, en Marylou was de naam van het paard waarop we toen hebben gewed!". Ze kan zich wel vinden in zijn uitleg, voelt zich best wel dom en verontschuldigt zich.
Drie dagen later zit hij daar weer rustig zijn krant te lezen, wanneer zijn vrouw achter hem komt staan en hem een geweldige slаg op het achterhoofd geeft met een nog grotere pan. Het hoofd van de man komt terecht in zijn bord cornflakes en daar blijft hij even bewusteloos in liggen. Enkele tellen later komt hij alweer bij, serieuze hoofdpijn, het bloed sijpelt uit zijn кор. "Waar was dat nu weer voor?", vraagt hij, terwijl hij probeert zich te orienteren en stil te blijven zitten
Op zijn stoel.
"AWEL", roept ze uit, "UW PAARD HEEFT GEBELD!"
Een man komt thuis van zijn werk en zegt tegen zijn vrouw:
"Schatje, ik heb een nieuwe secretaresse. En weet je wat? Ze had een blauw-witte bh aan! Weet je wel, de kleuren van Turnhout. Nou ja, het stelt niet zo veel voor, maar het gaf me toch een goed gevoel."
De volgende dag komt hij thuis, en zijn vrouw vraagt:
"Ное was het op je werk?"
De man antwoordt:
"Fantastisch, ik liet mijn gummetje vallen, bukte om het op te rappen, en weet je wat? Ze heeft ook een slipje in de kleuren van Turnhout! Goed, het stelt natuurlijk niet zo veel voor maar het gaf me toch een goed gevoel."
De volgende dag komt hij thuis en vraagt aan zijn vrouw:
"Ное was je dag, vandaag?"
Zegt zij:
"Goed hооr, we hebben een nieuwe melkboer. Zijn pik is 2 cm langer dan die van jou. Goed, het stelt natuurlijk niet zo veel voor, maar het gaf me toch een goed gevoel!"
De Janssens hadden geen kinderen en besloten een donor te zoeken om hun gezin te starten. Op de dag dat de donor langs zou komen, moest meneer Janssen op zijn werk zijn. Dus hij kuste zijn vrouw en zei:
"Ik ga ervandoor, die meneer zal hier snel zijn.
" Een half uur later kwam heel toevallig een deur-tot-deur baby fotograaf langs, en belde aan."Goedemorgen, mevrouw. U kent me niet, maar ik ben hier om...
"Oh, je hoeft niets uit te leggen hооr. Ik verwachtte je al, " onderbrak mevrouw Janssen hem.
"Werkelijk? " vroeg de fotograaf. "Nou, prima! Mijn specialiteit zijn baby's. "
"Dat hoopte mijn man en ik al. Kom alsjeblieft binnen en ga zitten."uhum. . . waar gaan we precies beginnen? " vroeg mevrouw Janssen blozend.
"Laat alles maar aan mij over, mevrouw. Meestal doe ik er eerst twee in de badkuip, één op de bank, en soms nog een paar op het bed. Vaak is de vloer in de huiskamer ook leuk. Dan heb je een groter oppervlak. "
"Badkuip, huiskamervloer? Geen wonder dat het niet werkte voor mij en Harry. "
"Nou, mevrouw, niemand kan het in één keer goed doen. Maar als we verschillende posities proberen, en ik schiet van zes of zeven verschillende hoeken, dan weet ik zeker dat U tevreden zal zijn over de resultaten. "
"Ik, hoop dat we dit snel achter de rug hebben, " piepte mevrouw Janssen.
"Mevrouw, in mijn soort werk, moet een man zijn tijd nemen. Het kan makkelijk binnen vijf minuten, maar dan weet ik zeker dat U daar niet tevreden over zal zijn. "
"Ik weet het wel zeker! ! " riep mevrouw Janssen uit.
De fotograaf opende zijn koffer en pakte zijn album met babyfoto's. "Deze is gemaakt op de bovenkant van een dubbeldekkerbus midden in Antwerpen. "
"Mijn God! ! ", riep mevrouw Janssen uit, aan haar zakdoek plukkend.
"En deze tweelingen zijn bijzonder goed gelukt, er rekening mee houdend dat de moeder nogal moeilijk deed. " De fotograaf gaf haar de foto.
"Moeilijk? " vroeg mevrouw Janssen.
"Ja, helaas wel. We moesten uiteindelijk naar het stadspark om het voor elkaar te krijgen. Overal om ons heen stonden mensen te dringen om het maar goed te kunnen zien. "
"Te dringen? " vroeg mevrouw Janssen, haar ogen open van verbazing.
"Ja. . . " vertelde de fotograaf. ". . . en voor langer dan drie uur!Het mens bleef maar schreeuwen en commentaar geven. Ik kon me amper concentreren. Toen begon het donker te worden en moest ik het snel afwerken. Toen er uiteindelijk eekhoorntjes aan mijn gereedschap gingen knabbelen, moest ik alles wel weer snel terugstoppen. "
Mevrouw Janssen leunde naar voren. "U bedoelt dat ze werkelijk aan uw uhum . . . gereedschap knabbelden? "
"Jazeker. Nou mevrouw, als U er klaar voor веnт, zal ik de standaard opzetten, zodat we aan de slаg kunnen. "
"Standaard? ? " Mevrouw Janssen keek nu ontzettend bezorgd.
"Ja natuurlijk, ik heb de standaard nodig om mijn Canon op te laten rusten. Hij is veel te groot voor mij om vast te houden wil ik goed kunnen schieten.
"Mevrouw? Mevrouw? . . Goeie God, ze is flauwgevallen! ! Zou ik iets verkeerds gezegd hebben?"