Πάει μια φορά ο Μπούς Jr σε ένα σχολείο στην Αμερική ως επισκέπτης.
Μαζεύονται λοιπόν όλα τα παιδάκια σε μια αίθουσα, προκειμένου να τον γνωρίσουν από κοντά και να του κάνουν διάφορες ερωτήσεις.
Εκεί που κάνανε διάφορες χαζές ερωτήσεις, σηκώνει και ο Bob το χέρι του. "Ωχ" λέει η δασκάλα του, "θα μας κάψεις, κατέβασε το χέρι σου, Παναγιά βοήθα με, κλπ, κλπ". Παρεμβαίνει ο Μπους λέγοντας "μα αφήστε το παιδί να εκφραστεί..." και αρχίζει ο Bob:
- 1ον: κ. Πρόεδρε, πως ενώ στις καταμετρήσεις βγαίνατε δεύτερος, τελικά βγήκατε πρόεδρος;
2ον: Γιατί θέλετε να κάνουμε πόλεμο με κάποιον Σαντάμ Χουσεϊν που ποτέ δεν έριξε ούτε μια σφαίρα εναντίον Αμερικανού;
3ον: Γιατί βομβαρδίσαμε τους Ιάπωνες ενώ είχαμε υπογράψει συνθήκη μαζί τους;
4ον: Γιατί...
- (χτυπάει το κουδούνι)
Μετά το διάλειμμα, ξαναμαζεύονται τα παιδάκια στην αίθουσα για να συνεχίσουν την συζήτηση, και αυτή τη φορά σηκώνει το χέρι του ο Ερνεστ. "Λέγε παιδί μου" του λέει ο Μπους.
Έρνεστ:
1ον: κ. Πρόεδρε, πως ενώ στις καταμετρήσεις βγαίνατε δεύτερος, τελικά βγήκατε πρόεδρος;
2ον: Γιατί θέλετε να κάνουμε πόλεμο με κάποιον Σαντάμ Χουσεϊν που ποτέ δεν έριξε ούτε μια σφαίρα εναντίον Αμερικανού;
3ον: Γιατί βομβαρδίσαμε τους Ιάπωνες ενώ είχαμε υπογράψει συνθήκη μαζί τους;
4ον: Γιατί το κουδούνι στο προηγούμενο διάλειμμα χτύπησε 20 λεπτά νωρίτερα από το κανονικό, και
5ον: Που είναι ο Μπομπ;
Δευτέρα πρωί στο σχολείο η δασκάλα βάζει έκθεση με θέμα: πως πέρασα το σαββατοκύριακο.
Ο Τοτός γράφει:
- Κάθε σαββατοκύριακο πάμε στο σπίτι του παππού που είναι πάνω στο βουνό, έχει καθαρό αέρα, πολλά δέντρα, μια αυλή με λουλούδια και έναν στάβλο με μια μαύρη αγελάδα, μία άσπρη αγελάδα και έναν ταύρο.
Και την Κυριακή το πρωί ο ταύρος γάμη** τη μαύρη αγελάδα.
Το διαβάζει η δασκάλα, τον φωνάζει και του λέει:
- Τοτό μη βάζεις αυτή τη λέξη στην έκθεση σου δεν είναι σωστό. Αν θέλεις μπορείς να περιγράψεις αυτό που έκανε ο ταύρος στην αγελάδα, διαφορετικά.
Την επόμενη Δευτέρα ο Τοτός:
- Κάθε σαββατοκύριακο πάμε στο σπίτι του παππού που είναι πάνω στο βουνό, έχει καθαρό αέρα, πολλά δέντρα, μια αυλή με λουλούδια και έναν στάβλο με μια μαύρη αγελάδα, μία άσπρη αγελάδα και έναν ταύρο.
Και την Κυριακή το πρωί ο ταύρος πηδη** τη μαύρη αγελάδα.
Τον φωνάζει πάλι η δασκάλα και του λέει:
- Τοτό, αν θέλεις οπωσδήποτε να γράφεις στην έκθεση σου αυτό που κάνει ο ταύρος στην αγελάδα θα γράφεις:
"Της έκανε μια έκπληξη" κι όχι αυτές τις άσχημες λέξεις.
Την επόμενη Δευτέρα ο Τοτός:
- Κάθε σαββατοκύριακο πάμε στο σπίτι του παππού που είναι πάνω στο βουνό, έχει καθαρό αέρα, πολλά δέντρα, μια αυλή με λουλούδια και έναν στάβλο με μια μαύρη αγελάδα, μία άσπρη αγελάδα και έναν ταύρο.
Και την Κυριακή το πρωί ο ταύρος έκανε μια έκπληξη στη μαύρη αγελάδα πηδη** την άσπρη αγελάδα.
Ένας βλάχος ενώ κυκλοφορούσε κοντά σε ένα σχολείο στην Αθήνα, άκουσε τον δάσκαλο να λέει στους μαθητές:
- Μάθετε ρε μοσχάρια γράμματα για να γίνετε άνθρωποι!
Τρελάθηκε ο βλάχος. Δεν το ήξερα λέει ότι όταν μάθουν τα μοσχάρια γράμματα γίνονται άνθρωποι...
Μια και δυο πηγαίνει στο χωριό του και αφού παίρνει ένα μοσχάρι από το κτήμα του, γυρνάει στο σχολείο. Πηγαίνει στον επιστάτη και του λέει ότι θέλει να αφήσει το μοσχαράκι του να μάθει γράμματα για να γίνει άνθρωπος και πότε πρέπει να έρθει να το πάρει.
Ο επιστάτης πονηρά σκεπτόμενος του λέει να έρθει σε τρία χρόνια να το πάρει.
Πραγματικά ο βλάχος μετά από τρία χρόνια, συνεπής στο ραντεβού του, πάει στο σχολείο. Συναντάει ένα καινούργιο επιστάτη και τον ρωτάει για την τύχη του μόσχου του.
- Παρακαλώ ήρθα να πάρω τον μόσχο μου.
(Συμπτωματικά τον διευθυντή του σχολείου τον έλεγαν Μόσχο)
- Τον Κ. Μόσχο; ρωτάει ο επιστάτης.
- Όοπα! Κύριος; το μοσχαράκι μου;
- Δεν σας καταλαβαίνω του λέει ο επιστάτης, αλλά αν θέλετε τον Κύριο Μόσχο περάστε στην τρίτη πόρτα δεξιά.
Πηγαίνει λοιπόν ο βλάχος μας συγκινημένος και βλέπει ένα κουστουμαρισμένο και κομψό κύριο.
- Μοσχαράκι μου! του λέει, τι κάνεις; με θυμάσαι;
- Σας παρακαλώ κύριε... του λέει ο διευθυντής.
- Μοσχαράκι μου δεν με θυμάσαι που σε έφερα από το χωριό, έμαθες γράμματα και έγινες άνθρωπος, σε μένα το χρωστάς.
- Περάστε έξω κύριε αλλιώς θα φωνάξω την αστυνομία.
Εξωργισμένος ο βλάχος φεύγει και σε μια εβδομάδα επιστρέφει με μια αγελάδα στο σχολείο.
Νευριασμένος ανοίγει την πόρτα του διευθυντή κρατώντας τον από τα πετά και δείχνοντας του την αγελάδα του λέει:
- Καλά ρε πούστη, εμένα δεν με θυμάσαι, την μάνα σου ρε δεν την θυμάσαι;
Μια καθηγήτρια του γυμνασίου, οπαδός του Ολυμπιακού, περήφανη για την κατάκτηση του πρωταθλήματος πηγαίνει στο σχολείο με το κασκόλ της ομάδας και δηλώνει μέσα στην τάξη ότι είναι Ολυμπιακός και ζητάει από όσα παιδιά είναι κι αυτοί Ολυμπιακοί να σηκώσουν το χέρι τους.
Όλα τα παιδιά, Ολυμπιακοί και μη, από φόβο μην πάρουν κακό βαθμό, σηκώνουν το χέρι τους, δηλώνοντας Ολυμπιακοί εκτός από την Αννούλα, ένα συνεσταλμένο κοριτσάκι που καθόταν στο τελευταίο θρανίο.
Έκπληκτη η καθηγήτρια ρωτάει με αυστηρό τόνο:
- Αννούλα, γιατί δε σήκωσες το χέρι σου;
- Γιατί δεν είμαι Ολυμπιακός, κυρία.
- Τι; Δεν είσαι ερυθρόλευκη; Και τι ομάδα είσαι δηλαδή για να έχουμε καλό ρώτημα;
- Είμαι υπερήφανη που είμαι με το τριφύλλι, κυρία.
Η καθηγήτρια δεν πίστευε στα αφτιά της.
- Αννούλα, κοριτσάκι μου, τι αμαρτία έπραξες για να είσαι βάζελη;
- Η μανούλα μου είναι οπαδός του Παναθηναϊκού. Ο πατερούλης μου Παναθηναϊκάκιας βαμμένος, ο αδελφούλης μου μέλος της ΠΑ. ΛΕ. ΦΙΠ, οπότε κι εγώ είμαι Παναθηναϊκός, απάντησε η Αννούλα καμαρωτή καμαρωτή.
- Χμ, λέει η καθηγήτρια εμφανώς εκνευρισμένη. Κοριτσάκι μου αυτός δεν είναι λόγος να είσαι βάζελη. Δεν πρέπει να κάνεις ό,τι κάνουν οι άλλοι και πολύ περισσότερο να επιτρέπεις στον οικογενειακό σου κύκλο να καθορίζει τη ζωή σου. Πρέπει να είσαι ελεύθερη, ανεξάρτητη. Αν π. Χ η μάννα σου ήταν πόρνη και πρεζόνι, ο πατέρας σου αλητάμπουρας, αλκοολικός και έμπορος ναρκωτικών κι ο αδελφός σου ξεφωνημένη αδελφή στη Συγγρού, εσύ τι θα ήσουν;
- Σίγουρα οπαδός του Ολυμπιακού, κυρία.
