Ήταν κάποτε ο Γιωρίκας και περπατούσε στον δρόμο. Ξαφνικά βλέπει μπροστά του ένα καθηγητή που είχε στον λύκειο...
- Ω, κύριε καθηγητά, τι κάνετε; λέει ο Γιωρίκας.
- Καλά είμαι, Γιωρίκα παιδί μου. Εσύ τι κανεις;
- Α, εγώ κύριε καθηγητά έχω γίνει πάρα πολύ πλούσιος. Έχω λεφτά με ουρά. Δεν ξέρω τι να τα κάνω. Βίλες, ακριβά αυτοκίνητα, τα πάντα. Εσείς πως είστε;
- Εγώ, Γιωρίκα, παιδί μου, έγινα καθηγητής στο πανεπιστήμιο και τώρα γράφω ένα σύγγραμμα για την λογική των συνειρμών.
- Για την λογική των συνειρμών; ρωτάει ο Γιωρίκας. Τι είναι αυτό;
- Πως να στο εξηγήσω τώρα; λέει ο καθηγητής. Έχεις ενυδρείο;
- Ε, αφού σας είπα, λέει ο Γιωρίκας, λεφτά με ουρά έχω, ενυδρείο δεν θα έχω; Φυσικά και έχω.
- Όταν βλέπεις το ενυδρείο τι σκέφτεσαι;
- Ψάρια.
- Και όταν βλέπεις τα ψάρια τι σκέφτεσαι;
- Θάλασσα.
- Και όταν σκεφτεσαι την θάλασσα τι σου έρχεται στο μυαλό;
- Παραλία.
- Και όταν σκέφτεσαι παραλία τι σου έρχεται στο μυαλό;
- Γυναίκες, λέει ο Γιωρίκας.
- Αρα, αφού σκέφτεσαι γυναίκες δεν είσαι πούστης, του λέει ο καθηγητής. Αυτό είναι η λογική των Συνειρμών. Από το αν έχεις ενυδρείο καταλήξαμε στο ότι δεν είσαι πούστης.
Ο Γιωρίκας εντυπωσιάστηκε απο όλα αυτά και αγόρασε το βιβλίο και άρχισε να το διαβάζει. Είχε να πάει στο καφενείο 15 ημέρες και έτσι ο Κωστίκας ανησύχησε και πήγε σπίτι του να δει τι κάνει.
Χτυπάει το κουδούνι και του ανοίγει ο Γιωρίκας.
- Έλα ρε Γιωρίκα που χάθηκες τόσες μέρες; του λέει ο Κωστίκας.
- Διαβάζω ένα βιβλίο, λέει ο Γιωρίκας, για την λογική των συνειρμών.
- Τι είναι αυτό, ρε; ρωτάει ο Κωστίκας.
- Πως να στο εξηγήσω τωρα; λέει ο Γιωρίκας. Έχεις ενυδρείο;
- Όχι.
- Ε, τότε είσαι πούστης!
Τρία ροζ μπαλάκια...
Ήταν ένα άτεκνο ζευγάρι και προσπαθούσε να κάνει παιδί. Μετά από πολλές προσπάθειες το κατάφεραν. Γεννιέται το παιδί και το βαφτίζουν Γιάννη. Στα γενέθλια του του έπαιρναν διάφορα παιχνιδάκια για μωρά. Όταν πήγε ο Γιαννάκης 3 χρονών και άρχισε να μιλάει, τον ρωτάει η μάνα του τι δώρο θέλει για τα γενέθλια του και ο Γιαννάκης απαντάει:
- Τρία ροζ μπαλάκια!
- Καλά του λέει η μάνα του.
Πάει 4 χρονών και τον ρωτάει ο πατέρας του τι δώρο θέλει για τα γενέθλια του.
- Τρία ροζ μπαλάκια λέει πάλι ο Γιάννης.
- Μα γιε μου, του λέει ο πατέρας, σου πήραμε τα μπαλάκια πέρσι...
- Δεν με νοιάζει λέει ο μικρός, εγώ θέλω 3 ροζ μπαλάκια... και αρχίζει να κλαίει.
Με τα πολλά, του πήρε τα μπαλάκια. Περνούσαν τα χρόνια, και κάθε φορά ο Γιάννης ήθελε 3 ροζ μπαλάκια για τα του.
Πήγε στο δημοτικό και είχε τους καλύτερους βαθμούς. Του λέει η μάνα του:
- Γιε μου τι θέλεις να σου πάρω;
- 3 ροζ μπαλάκια!
- Μα γιε μου, μεγάλωσες τώρα, δε θες να σου πάρω ένα PC καλύτερα;
- Όχι! Θέλω 3 ροζ μπαλάκια!
Τι να κάνει η μάνα του, του τα παίρνει. Τελείωσε το δημοτικό, τελείωσε και το γυμνάσιο, κάθε χρόνο ο Γιάννης ζητούσε το ίδιο πράγμα. Τρία ροζ μπαλάκια!
Τελειώνει το λύκειο, τελειώνει το πανεπιστήμιο, ανοίγει ιατρείο και πάντα, κάθε χρόνο ζητάει τα τρία ροζ μπαλάκια.
Μετά από δέκα χρόνια τραυματίζεται θανάσιμα σε ένα τροχαίο. Πριν πεθάνει του λέει ο πατέρας του:
- Γιε μου έχω μια απορία, τόσα χρόνια από τότε που γεννήθηκες, κάθε χρόνο μας ζητάς το ίδιο πράγμα: Τρία ροζ μπαλάκια. Πες μου σε παρακαλώ τι τα ήθελες αυτά τα ροζ μπαλάκια;
- Πατέρα θα σου πω... είναι πολύ απλό. Τα μπαλάκια τα ήθελα για... και πέθανε χωρίς να προλάβει να τελειώσει τη φράση του!
Ο πατέρας με τον γιο πηγαίνουν μαζί στο φαρμακείο και επί τη ευκαιρία ο πατέρας του δείχνει τις συσκευασίες των προφυλακτικών...
- Αυτά είναι λοιπόν τα προφυλακτικά που σου έλεγα, του λέει... Θυμάσαι τη συζήτησή μας, ε, Γιωργάκη;
- Ναι, μπαμπά, θυμάμαι... Αλλά δε μου είπες, εδώ γιατί γράφει 3;
- Γιατί αυτή είναι η συσκευασία των μαθητών της τρίτης λυκείου: ένα για την Παρασκευή, ένα για το Σάββατο και ένα για την Κυριακή.
- Και αυτά που γράφουν 6;
- Αυτά είναι για τους φοιτητές: δύο για την Παρασκευή, δύο για το Σάββατο και δύο για την Κυριακή.
- Και αυτά που γράφουν 12;
- Αυτά παιδί μου είναι για τους παντρεμένους: ένα τον Γενάρη, ένα τον Φλεβάρη, ένα τον Μάρτη...