Ανέκδοτα για αυτοκίνητα και οδηγούς
Ταξιδεύει ένας με το αυτοκίνητό του στην εξοχή, και κατά λάθος το ρίχνει σε ένα βαθύ χαντάκι.
Για καλή του τύχη από εκεί περνάει ένας αγρότης με το άλογο του, τον Ντορή.
Ζητάει ο άνδρας βοήθεια, και ο αγρότης λέει ότι ο Ντορής θα μπορέσει να τραβήξει το αυτοκίνητο.
Δένουν τον Ντορή στο αμάξι, και φωνάζει ο αγρότης:
- Τράβα, Ψαρή, τράβα!
Ο Ντορής δεν κινείται.
Μετά φωνάζει:
- Έλα, Νέλλυ, τράβα!
Πάλι ο Ντορής δεν κινείται.
- Τώρα Φρεντ, τράβα δυνατά!
Ο Ντορής στέκεται ακόμα ακίνητος.
- Ωραία, λέει ο αγρότης. Τώρα τράβα, Ντορή!
Αμέσως ο Ντορής τραβάει, και σε λίγο το αυτοκίνητο είναι έξω από το χαντάκι.
Ο άνδρας ευχαριστεί τον αγρότη, αλλά είναι και πολύ περίεργος.
- Μα γιατί, ρωτάει, φωνάξατε τρεις φορές το άλογό σας με λάθος όνομα;
- Α, ο Ντορής είναι τυφλός. Και αν νόμιζε ότι είναι ο μόνος που τραβάει, ούτε καν θα προσπαθούσε!
Ο υπουργός του κυβερνώντος κόμματος κάνει περιοδεία. Επισκέπτεται ένα σχολικό συγκρότημα και ακούει τα παράπονα των δασκάλων και των μαθητών:
- Κύριε υπουργέ, δεν έχουμε πετρέλαιο για θέρμανση και έρχεται βαρύς χειμώνας...
- Κύριε υπουργέ, δεν μας χωράνε οι αίθουσες, τα μισά θρανία είναι χαλασμένα, τα περισσότερα τζάμια είναι σπασμέα...
Αφού ακούει διάφορα τέτοια τους λέει:
- Μήν ανησυχείτε όλα θα γίνουν το συντομότερο δυνατόν.
Μπαίνει στην μερσεντές και πάει στον επόμενο σταθμό, στις τοπικές φυλακές.
Ακούει και εκεί πολλά παράπονα.
- Κύριε υπουργέ, θέλουμε καλύτερο φαγητό, περισσότερα κλινοσκεπάσματα, πιο πολύ προσωπικό γιατί δεν επαρκούμε...
- Θα γίνουν όλα όσα ζητάτε, μην ανησυχείτε.
Μπαίνει στην Μερσεντές και καθώς φεύγουν αρχίζει να δίνει οδηγίες στον γραμματέα του.
- Λοιπόν, Κωστάκη. Στο σχολείο στείλε ένα συνεργείο να μπαλώσει μερικές τρύπες, και να βάλει μερικά τζάμια, αλλά τίποτε άλλο. Μετά στείλε ένα συνεργείο στις φυλακές να φτιάξει: πισίνα, χαμάμ, τζακούζι, σάουνα, αίθουσα για διασκέδαση με 50άρα τηλεόραση, φλίπερ...
Μένει κάγκελο ο γραμματέας.
- Μα κύριε υπουργέ, τί είναι αυτά που λέτε;
Και απαντά ο υπουργός:
- Κοίτα Κωστάκη. Σχολείο πήγαμε και δεν θα ξαναπάμε. Στην φυλακή όμως δεν ξέρεις πότε θα μπούμε... Κατάλαβες;
Ήταν που λέτε ένας τύπος, που πήγαινε βόλτα με το αμάξι του εις τας εξοχάς. Σε μία στιγμή, σβήνει η μηχανή. Κατεβαίνει, ανοίγει το καπό και αρχίζει να ψάχνει, να δει τι συμβαίνει.
Εκεί που κοίταγε τη μηχανή, τον πλησιάζει μια αγελάδα και με μάλλον αδιάφορο ύφος του λέει:
- Μάλλον φταίει το καρμπυρατέρ.
Ο τύπος μας, μιλάμε τα παίξε τόσο πολύ, που άρχισε να τρέχει σαν τρελός στα λιβάδια και στα λαγκάδια. Σε μια στιγμή, συναντάει ένα βοσκό και του λέει όλη την ιστορία. Οπότε γυρνάει ο βοσκός και του λέει:
- Μήπως ήτανε μια μαύρη αγελάδα, με ένα άσπρο σημάδι στο μέτωπο;
- ΝΑΙ! ΝΑΙ! Αυτή ήταν!, απαντάει ο άλλος.
- Α, μην της δίνεις σημασία, είναι η Ντόλη η φαντασμένη. Ανάθεμα με, κι αν ξέρει τίποτα από αυτοκίνητα!
Πάει ένας Πόντιος να αγοράσει ένα αυτοκίνητο.
Βλέπει ένα που του αρέσει.
- Πόσο κάνει; ρωτάει.
- Πεντακόσιες χιλιάδες ευρώ!
- Μα αυτό είναι πάρα πολύ ακριβό!
- Αυτό γινεται, του λέει ο πωλητής, επειδή είναι ένα εκπληκτικό μοντέλο. Μπείτε μέσα να κάνουμε ένα test-drive.
Μπαίνει μέσα ο Πόντιος, αρχίζει να οδηγεί ο πωλητής και λέει:
- Λοιπόν σας είπα ότι αυτό το αυτοκίνητο είναι καταπληκτικό. Το μεγαλύτερο προσόν του είναι ότι μπορεί να περνάει μέσα από τοίχους. Όμως, για να γίνει αυτό πρέπει να έχετε κλειστά τα μάτια.
Ο Πόντιος εντυπωσιάζεται από αυτό.
- Σοβαρά περνάει μέσα από τοίχους;
- Και βέβαια, λέει ο πωλητής. Να, κλείστε τα μάτια σας, και θα περάσουμε μέσα από τον τοίχο που βλέπετε.
Κλείνει τα μάτια ο Πόντιος, και ο πωλητής κάνει στροφή και αποφεύγουν τον τοίχο.
Πείθεται ο Πόντιος και εντυπωσιασμένος, πληρώνει όσο-όσο για το αυτοκίνητο και φεύγει χαρούμενος.
Πάει στο σπίτι, και λέει στην οικογένειά του:
- Αγόρασα ένα καταπληκτικό αυτοκίνητο, που αν οι επιβάτες έχουν κλειστά τα μάτια περνάει και μέσα από τοίχους. Ελάτε να το δοκιμάσουμε.
Μπαίνουν όλοι μέσα στο αυτοκίνητο, ξεκινάνε, πλησιάζουν έναν τοίχο...
- Τώρα! λέει ο Πόντιος. Κλείστε όλοι τα μάτια!
Παίρνει φόρα και ρίχνει το αυτοκίνητο στον τοίχο!
Το αυτοκίνητο στραπατσάρεται, και γυρνά ο Πόντιος και λέει:
- Αν πιάσω στα χέρια μου αυτόν που δεν έκλεισε τα μάτια του...
Αθήνα, κατακαλόκαιρο.
Καύσωνας 42 βαθμοί. Ούτε φύλλο δεν κουνιέται, όλα βράζουν. Ο κύριος Παπαδόπουλος, σε μια μονοκατοικία στην Νέα Σμύρνη, βγάζει τη μέρα του κάτω από το κρύο ντους για να μην λιποθυμήσει. Ξάφνου, χτυπάει το κουδούνι του. Ανοίγει βρεμένος με την πετσέτα και βλέπει έξω από την πόρτα του το βυτίο που μοιράζει πετρέλαιο για το καλοριφέρ.
- Ο κύριος Παπαδόπουλος; τον ρωτά ο οδηγός. Φέραμε το πετρέλαιο.
- Ποιο πετρέλαιο, άνθρωπέ μου; Είσαι σοβαρός; Ποιος σου είπε να φέρεις με αυτόν τον καύσωνα πετρέλαιο;.
- Εσείς, κύριε Παπαδόπουλε! Μας τηλεφωνήσατε σήμερα το πρωί!
- Εγώ;!... Σας μοιάζω για τρελός;, ουρλιάζει ο Παπαδόπουλος και μια υποψία τον κυριεύει.
Γυρνάει και κοιτάει τον παπαγάλο του, που σκύβει το κεφάλι ένοχα και το χώνει μέσα στα φτερά του.
"Ώστε, εσύ το κανες, πουλάκι μου...", σκέφτεται.
- Πόσους τόνους φέρατε;, ρωτάει τον οδηγό.
- Τριάντα μας ζητήσατε!
- Τριάντα τόνους πετρέλαιο! Μα δεν χωράνε στη δεξαμενή! Καλά, βάλτε όσο πάρει, εγώ θα πεθάνω, δεν μπορώ, πάω να μπω κάτω από το νερό να συνέλθω.
Και πάει προς το μπάνιο, μηνύοντας στο πουλί "εσένα θα σε κανονίσω αργότερα".
Όταν όλα τελείωσαν και το βυτίο έφυγε, ο κύριος Παπαδόπουλος βγαίνει, βουτάει τον παπαγάλο, τον κολλάει στον τοίχο, του ανοίγει τη μια φτερούγα, την καρφώνει, του ανοίγει την άλλη, την καρφώνει και τρέχει να ξαναμπεί κάτω από το ντους.
Γυρίζει στο πλάι το κεφάλι του ο παπαγάλος και βλέπει τον Εσταυρωμένο.
- Έι, ψιτ, εσύ!, του λέει. Πόσον καιρό είσαι εκεί;
- Ουου, απαντάει ο Χριστός. Ίσαμε δυο χιλιάδες χρόνια!
- Δυο χιλιάδες χρόνια;!, τρελαίνεται ο παπαγάλος. Καλά, άνθρωπέ μου, πόσο πετρέλαιο παράγγειλες εσύ;!
Οι διαμένοντες εις Καλλιθέαν, προσέξτε!
Οδηγοί και μαγκιά!
Πολλά έχουν ακουστεί κατά καιρούς για τους οδηγούς -
Γυναίκες και άντρες.
Πολλά έχουν επίσης συμβεί - γεγονότα που επαληθεύουν μύθους και πραγματικότητες.
Υποχρέωσή μου λοιπόν να μοιραστώ μαζί σας την ιστορία ενός πραγματικού συμβάντος του οποίου ο δαιμόνιος ρεπόρτερ είχε την μεγάλη τύχη να είναι αυτόπτης μάρτυρας.
Το συμβάν αυτό έγινε πολύ πρόσφατα - μόλις το Σάββατο που μας πέρασε - και το γιατί θεωρείται
Μεγάλη τύχη,
Θα το καταλάβετε διαβάζοντας.
Ημέρα: είπαμε... Σάββατο
Ώρα: Μεσημεράκι, γύρω στις 3:30 που κλείνουν και τα
Μαγαζιά
Τόπος: Στενός μα πολυσύχναστος δρόμος της Καλλιθέας
Aθηνών
Πρωταγωνιστές:
1. Όμορφος, καλοντυμένος νεαρός, λίγο μετά τη τρίτη
Δεκαετία της ζωής του, κάτοχος μαύρου, γυαλιστερού και ακριβού διθέσιου cabrio roadster, του οποίου την ονομασία δεν μου επιτρέπεται για διαφημιστικούς
Λόγους να αναφέρω
(Tι;Τι είπες
2. Πανέμορφη, καλοντυμένη ξανθιά (έχει σημασία αυτή η λεπτομέρεια), χωρίς να έχει συμπληρώσει ακόμη τη τρίτη δεκαετία της ζωής της,
Κάτοχος ασημένιου, γυαλιστερού τετράτροχου 120 αραβικών επιβητόρων, του
Οποίου την ονομασία. Ξέρετε, μη τα ξαναλέμε. Σενάριο: Αναζήτηση θέσεως για parking (κοινώς, άρμεγε λαγούς και κούρευε χελώνες !)
Πλοκή: Ύστερα από απεγνωσμένες προσπάθειες κάμποσης ώρας, μερικών λίτρων αμόλυβδης βενζίνης, κάμποσων προσευχών και περισσοτέρων
Ταμάτων, το όγδοο θαύμα του κόσμου εμφανίζεται μπροστά στα μάτια του
Νεαρού: μία θέση παρκαρίσματος που δεν απέχει παραπάνω από 4 τετράγωνα από το προορισμό του!
Το δεξί χέρι πηγαίνει αυτομάτως στο κόκκινο κουμπάκι με
Το τρίγωνο τη στιγμή που το δεξί πόδι ενεργοποιεί το ABS. Το roadster έχει
Πάρει πλέον την κατάλληλη θέση και αρκεί μόνο ένας απλός και συνηθισμένος.
- Κατόπιν εμπειρίας χρόνων - ελιγμός με την όπισθεν, που θα φέρει
Το αυτοκίνητο και τον οδηγό του στην κορυφή του Γολγοθά. Τα πάντα λοιπόν είναι έτοιμα.
Τη στιγμή όμως που το αριστερό πλέον πόδι ετοιμάζεται να αφήσει
Το συμπλέκτη, εμφανίζεται από το πουθενά εκείνη και με έναν μονοκόμματο
Ελιγμό που θα τον ζήλευε και συνταξιούχος ταξιτζής, χώνεται με τη μούρη και παρκάρει στην περιβόητη θέση, αφήνοντας εμένα έκπληκτο κι εκείνον
Αποσβολωμένο με το. αυτό, ξέρετε, στο χέρι! Ο νεαρός, gentleman πάνω απ όλα, κατεβαίνει από το αυτοκίνητο και ευγενικά και ψύχραιμα απευθύνεται σ εκείνη:
"Με συγχωρείτε κυρία μου, αλλά τι κάνατε; Μήπως δε προσέξατε
Τα alarm και ότι ήμουν έτοιμος να παρκάρω στη θέση την οποία τόσο
Αυθαίρετα εσείς καταλάβατε;" (καλά ε! λόγιος ο τύπος!)
Η νεαρή, αφού πατάει το κουμπάκι στο μπρελόκ που κάνει
Τις πόρτες να κλειδώνουν και το αυτοκίνητο να σκούζει, γυρνάει και με
Ένα χαμόγελο που θα έκανε το μαντολίνο του περιβόητου λοχαγού να σολάρει μόνο του, του απαντά:
"Η μαγκιά είναι να είσαι γρήγορος!" αφήνοντας τον νεαρό
Για δεύτερη φορά στο τελευταίο λεπτό αποσβολωμένο κι εμένα να σκέφτομαι ότι
Μάλλον πρέπει να αναθεωρήσω τις απόψεις μου περί ανεκδότων με ξανθιές!
Σίγουρη για τον εαυτό της και την εντύπωση που έχει δημιουργήσει, παρακολουθεί, χαμογελώντας πάντα, το νεαρό να επιστρέφει
Στο αυτοκίνητό του, να βάζει την όπισθεν, να μαρσάρει, να αφήνει απότομα το συμπλέκτη, τα λάστιχα να στριγκλίζουν και. Μπαμ! το roadster να καρφώνεται
Στο αριστερό φανάρι και φτερό της κοπέλας! Ακολουθεί πανδαιμόνιο! Ο συναγερμός να σκούζει δαιμονισμένα, ο κόσμος να πετάγεται από παντού, τα
Κερασένια χειλάκια εκείνης να ξεστομίζουν λόγια που θα έκαναν λιμενεργάτες
Να κοκκινίσουν και τους κουφούς να νιώσουν τυχεροί, ενώ τα λάστιχα
Στριγκλίζουν πάλι και καλύτερα κεντραρισμένο αυτή τη φορά το roadster καρφώνεται στην αριστερή πόρτα και πίσω φτερό!
Το χαμόγελο έχει προ πολλού κοπεί και η πίεση έχει
Χτυπήσει δεύτερη δεκάδα στο πιεσοκοντέρ, τη στιγμή που ο νεαρός σταματάει δίπλα
Της, πατάει το κουμπάκι αυτό που κάνει το παράθυρο του συνοδηγού να
Κατεβαίνει μόνο του και κοιτώντας τη στα μάτια με ένα χαμόγελο που θα έκανε τον
Indiana Jones να φαντάζει πρόσκοπος, της λέει:
" Η μαγκιά είναι να έχεις λεφτά!" και γκαζώνοντας
Εξαφανίζεται στο βάθος του δρόμου, αφήνοντάς με να σκέφτομαι ότι τελικά όσα λέγονται
Για τις ξανθιές δεν είναι μύθος, από τη στιγμή μάλιστα που την άκουσα να
Ρωτάει τους περίεργους παρευρισκομένους:
"Πήρε κανείς τον αριθμό του;"!
Τα συμπεράσματα δικά σας !