Ήταν ο Μπους, ο Μπλερ κι ο Καραμανλής σε ένα αεροπλάνο το οποίο έπεσε στη ζούγκλα...
Ε, όπως φαντάζεστε, σώθηκαν μόνο οι καλοί κύριοι παραπάνω κι έτσι έψαχναν μια λύση για να επιστρέψουν στον πολιτισμό.
Οπως περπατούσαν στη ζούγκλα βρίσκουν ένα μπορδέλο. (Είναι και κωλόφαρδοι).
Μπαινουν μέσα βρίσκουν την τσατσά κι της λένε οτι είναι πρωθυπουργοί κι θελουν να πάρουν τηλέφωνο στις χώρες τους.
Πέρνει πρώτος ο Bush:
- Είμαι εντάξει. Εντοπίστε την κλήση και στείλτε το προσωπικό μου αεροπλάνο αμέσως.
Κλείνει το τηλέφωνο.
- Τί χρωστάω; ρωτά την τσατσά.
- 500 δολάρια, λέει η τσατσά.
Πληρώνει ο Μπους.
Μετά παίρνει τηλέφωνο ο Μπλέρ. Μιλάει λίγο παραπάνω, προέκυψαν ακι κάτι επείγοντα θέματα, το κλείνει και αυτός.
- Τι χρωστάω;
- 1900 δολλάρια.
Πληρώνει και ο Μπλερ.
Παίρνει μετά ο Καραμανλής.
Τον έχουν μισή ώρα να περιμένει στην γραμμή, προσπαθεί να βρει κάποιον αρμόδιο επιτέλους να μιλήσει, περνά καμιά ώρα.
Στο τέλος συνεννοείται.
- Πόσα χρωστάω; λέει στην τσατσά.
- 4,60 δολλάρια.
Τα παίρνουν οι άλλοι δύο.
- Καλά, αυτός που μίλαγε μια ώρα πληρώνει 4,60 και εμάς μας χρέωσες της Παναγιάς τα μάτια για δυό λεπτά;
- Α, δεν το ξέρατε; λέει η τσατσά. Από μπορδέλο σε μπορδέλο είναι αστική η χρέωση!
Πρώτο τραπέζι στο μαγαζί που τραγουδά ο Λιβιεράτος είναι ένας τυπάκος τύφλα στο μεθύσι . Φανατικός θαυμαστής του τραγουδιστή , κάθε φορά που εμφανίζεται στην πίστα το ίνδαλμά του , χτυπιέται φωνάζοντας ΜΠΑΜΠΗΣ!
- ΜΠΑΜΠΗΣ ! μπράβο ρε ΜΠΑΜΠΗ ! πες τα όλα τα σουξέ ρε ΜΠΑΜΠΗ !
Ο Λιβιεράτος, δείχνει μεν κατανόηση για το μεθυσμένο κύριο , πλην όμως τα έχει ψιλοπάρει κιόλας ... Κάνει υπομονή , αλλά κι εκείνος ο ευλογημένος δεν είχε βάλει γλώσσα μέσα . Φώναζε , χειροκροτούσε και χτυπιόταν : ΜΠΑΜΠΗΣ , ΜΠΑΜΠΗΣ !
Ο Λιβιεράτος , κατεβαίνει από την πίστα , αγανακτισμένος από την επιμονή του μεθυσμένου να παραλλάζει το όνομά του και κάθεται στο τραπέζι του .
Ακουμπά με κατανόηση το χέρι στον ώμο του πελάτη και του λέει :
- Λάμπης !
- Ναι , ρε Μπάμπη , το ξέρω ! κι εσύ λάμπεις ρε δικέ μου.