Ατάκες για καμάκι:
01. Μήπως είσαι κουρασμένη; Ερχόσουν στο μυαλό μου όλη μέρα.
02. Ωραίο φόρεμα. Θα έδειχνε πολύ πιο όμορφο κρεμασμένο στο δωμάτιό μου.
03. Συγγνώμη, έχασα τον αριθμό του τηλεφώνου μου, μήπως μπορείτε να μου δανείσετε τον δικό σας;
04. Γά**σέ με αν κάνω λάθος, αλλά Ανδρομέδα δεν λέγεσαι;
05. Αν ήμασταν σκιουράκια θα έβαζα ένα φουντούκι στην τρύπα σου.
06. Αυτό το φόρεμα φαίνεται σπουδαίο επάνω σου! Επίσης και εγώ επάνω σου καλά θα έδειχνα!
07. Παίρνεις πί**ς σε αγνώστους; Όχι; Τότε να σου συστηθώ, λέγομαι Ρούλης.
08. Ε, μωρό, θες να φάμε πίτσα και να γαμ**ε; Όχι; Γιατί, δεν σου αρέσει ηπίτσα;
09. Είμαι καινούργιος στην πόλη, μπορείς να μου δώσεις οδηγίες για να βρω το σπίτι σου ;
10. Ξέρεις τι θα πήγαινε όμορφα επάνω σου; Εγώ!
11. Θες να κάνουμε μαθηματικά; Θα προσθέσουμε εμένα και σένα, θα αφαιρέσουμε τα ρούχα μας και θα πολλαπλασιαστούμε!
12. Ξέρεις τι μου αρέσει γύρω από σένα; Τα χέρια μου!
13. Είμαι δωρητής οργάνων σώματος, μήπως σου χρειάζεται τίποτα;
14. Είσαι τόσο γλυκιά, ώστε μόλις σε είδα έπαθα τερηδόνα.
15. Α, ώστε εσύ προκαλείς το φαινόμενο της παγκόσμιας αύξησης της θερμοκρασίας.
16. Μήπως έχεις τηλεκάρτα; θέλω να πάρω την μητέρα μου και να τις πω ότι μόλις τώρα βρήκα την γυναίκα των ονείρων μου.
17. Πιστεύεις στον Θεό; ωραία γιατί εγώ είμαι η απάντηση στις προσευχές σου.
18. Μοιάζεις με την τρίτη γυναίκα μου. Τι; Πόσες φορές παντρεύτηκα; Δύο.
19. Λέγομαι και "καφές" γιατί θα σε κρατήσω ξύπνια όλη νύχτα.
20. Ο πληθωρισμός δεν είναι το μόνο πράγμα που σηκώνεται εδώ πέρα .
22. Ξέρεις ότι είμαι μάγος; Λοιπόν, θα πάμε σπίτι σου, θα το κάνουμε και μετά θα εξαφανιστώ!
23. Έχω και μια ρομαντική πλευρά. Πάμε στο δωμάτιο μου να δούμε αν θα την βρεις;
24. Μήπως λέγεσαι "Gillette"; Γιατί; Μα είσαι ό,τι καλύτερο για τον άνδρα!
25. Έχασα το πάνινο αρκουδάκι μου. Θα κοιμηθείς εσύ μαζί μου;
26. Bond. James Bond.
27. Το χρώμα των μαλλιών σου ταιριάζει τέλεια με το χρώμα στο μαξιλάρι μου...
28. Μήπως είσαι ο διακόπτης μου; Μόλις σε βλέπω, με ανάβεις!
29. Μου φαίνεσαι γνωστή, εσύ δεν είσαι το κορίτσι στα όνειρά μου;
30. Πότε πρέπει να επιστρέψεις στον Παράδεισο;
31. Είσαι πολύ όμορφη, μήπως ξέρεις να μαγειρεύεις και να σιδερώνεις ;
32. Μήπως ξέρεις από Πρώτες Βοήθειες; Μόλις σε είδα μου κόπηκε η αναπνοή!
Τρεις τύποι δουλεύουν όλοι μαζί σε ένα εργοστάσιο. Κάθε μέρα, διαπιστώνουν ότι το αφεντικό τους φεύγει νωρίς από το εργοστάσιο, αφήνοντάς τους μόνους να συνεχίσουν την δουλειά.
Μια μέρα, αποφασίζουν να φύγουν κι αυτοί πιο νωρίς απο τη δουλειά, αν το αφεντικό τους παρατήσει τόσο νωρίς. Έτσι, κι έγινε... Ο πρώτος πάει στο σπίτι του και πέφτει νωρίς νωρίς για ύπνο, έτσι ώστε να είναι ξεκούραστος το πρωί που θα ξυπνήσει. Ο δεύτερος εκμεταλλεύτηκε την ευκαιρία και μαγείρεψε φαγητό για την γυναίκα και τα παιδιά του που θα γύριζαν αργότερα και έτσι θα τους έκανε και έκπληξη. Ο τρίτος πηγαίνει σπίτι του και προχωράει προς την κρεβατοκάμαρα. Ανοίγει σιγά την πόρτα και βλέπει την γυναίκα του στο κρεβάτι μαζί με το αφεντικό του. Κλείνει την πόρτα ακόμη πιό προσεκτικά και φεύγει. Την επόμενη μέρα, οι άλλοι δύο σχεδιάζουν να ξαναφύγουν νωρίς αν το αφεντικό αποχωρήσει νωρίτερα. Ρωτάνε τον τρίτο τύπο, αν θα γίνει η δουλειά όπως την προηγούμενη, και εκείνος απαντά:
- ΟΧΙ, ΟΧΙ... Με τίποτα. Απορημένοι εκείνοι, τον ρώτησαν:
- Γιατί όχι βρε σύ; - Επειδή εχτές που έφυγα, παραλίγο να με πιάσει...
Ο άνθρωπος νοίκιασε ένα σπίτι και στ η βδομάδα πάνω τηλεφωνεί στο σπιτονοικοκύρη.
"Έλα να δεις τα χάλια του σπιτιού.", του λέει. Καταφθάνει ο σπιτονοικοκύρης. "Τι πρόβλημα υπάρχει;", ρωτάει. "Παρατήρησε.", του λέει ο άνθρωπος και βγάζει απ το ψυγείο ένα κομμάτι τυρί, το οποίο και ακουμπάει κοντά σε μια ρωγμή ενός τοίχου. Σε μισό λεπτό προβάλλει ένα ποντικάκι, οσμίζεται το τυρί, το τρώει κι εξαφανίζεται. "Ε, εντάξει,", λέει ο ιδιοκτήτης, "και στα πιο καθαρά σπίτια θα βρεις κανένα ποντικάκι!".
"Περίμενε.", του λέει ο νοικάρης και ακουμπάει κοντά στη σχισμή ένα μεγαλύτερο κομμάτι τυρί. Σε λίγο βγαίνουν πέντε-έξι ποντίκια, πλακώνουν το τυρί, το τρώνε και ξαναφεύγουν. "Εντάξει,", λέει λίγο ντροπιασμένος ο ιδιοκτήτης, "το ποντικάκι θα βρήκε ταίρι και θα κάναν μερικά μικρά. Δεν είναι τίποτα σπουδαίο.".
"Περίμενε.", ξαναλέει ο νοικάρης και αφήνει κοντά στον τοίχο όλο το κεφάλι το τυρί. Σε λίγο αρχίζουν να ξεχύνονται απ τη ρωγμή δεκάδες ποντίκια και να κατατρώνε το τυρί και μαζί τους πετάγεται κι ένα ψάρι, που πέφτει στο πάτωμα και σπαρταράει. "Απίστευτο!", κάνει ο σπιτονοικοκύρης. "Ένα ψάρι!".
"ʼσε,", λέει ο νοικάρης, "για την υγρασία θα σου πω μετά!".
Ένας υπερήλικας, γύρω στα 80, κάθεται μαζεμένος στο παγκάκι του πάρκου και κλαίει. Τον βλέπει κάποιος περαστικός, τον λυπάται και τον ρωτάει με ενδιαφέρον τι έχει και κλαίει...
- Να, απαντάει ο άλλος, είμαι παντρεμένος με μια πολύ όμορφη κοπέλα γύρω στα 25 που με αγαπάει παρά πολύ. Να φανταστείς, κάθε πρωί μου κάνει ένα καταπληκτικό πρωινό και μετά κάνουμε έρωτα. Για το μεσημέρι, μαγειρεύει υπέροχο φαγητό, τρώμε, κοιμόμαστε και μετά κάνουμε έρωτα. Το βράδυ πάλι το ίδιο, τρώμε εκπληκτικό βραδινό και, πριν κοιμηθούμε, κάνουμε πάλι έρωτα.
Όλη αυτή την ώρα, ο άλλος τον παρακολουθεί γεμάτος περιέργεια και δεν μπορεί να καταλάβει που το πάει...
- Καλά ρε μεγάλε, του λέει, και είναι αυτός λόγος να κάθεσαι και να κλαις; Έτσι που μας τα λες, εσύ θα έπρεπε να ήσουν ο ευτυχέστερος άνθρωπος στο κόσμο...
- Είμαι, πως δεν είμαι, απαντάει ο 80ουτης...
- Ε, τότε τι έχεις πάθει βρε κόπανε και κλαις έτσι; ξεσπάει ο άλλος...
- Να, τι να σου πω τώρα, να... δεν μπορώ να θυμηθώ που είναι το σπίτι μου!..
Ο Κωστίκας μόλις γύρισε σπίτι του είδε τον θείο του απο την Αμερική και έκαναν τον εξής διάλογο:
- "Θείε, τι δουλειά κάνεις στην Αμερική;"
- "Εγώ Κωστίκα, σπούδασα φιλοσοφία!"
- "Ααα! Και τι είναι φιλοσοφία;"
- "Φιλοσοφία αγόρι μου, είναι μια σειρά σκέψεων που στο τέλος οδηγούν σε μια αλήθεια!"
- "Μπορείς να μου δώσεις ένα παράδειγμα;"
- "Βεβαίως αγόρι μου. Λοιπόν, έχεις ενυδρείο;"
- "Έχω."
- "Αρα αγαπάς την θάλασσα."
- "Ναι, την αγαπάω."
- "Αρα αγαπάς τα ψάρια."
- "Ναι τα αγαπάω."
- "Αρα αγαπάς τους ανθρώπους που κολυμπούν στην θάλασσα."
- "Ναι τους αγαπάω."
- "Αρα αγαπάς και τις γυναίκες που κολυμπούν στην θάλασσα."
- "Ναι τις αγαπάω."
- "Αρα δεν είσαι πούστης."
- "Ααα! Βγήκε μια αλήθεια θείε! Τώρα κατάλαβα!"
Ο Κωστίκας συνάντησε σε λίγο τον Γιωρίκα, και αφού του εξήγησε για τον θείο του στο τέλος του είπε:
- "Γιωρίκα, ξέρεις τι είναι φιλοσοφία;"
- "Όχι."
- "Ου, ρε άσχετε."
- "Γιατί εσύ ξέρεις Κωστίκα;"
- "Ναι και θα σου εξηγήσω. Λοιπόν, έχεις ενυδρείο;"
- "Όχι."
- "Ε, τότε είσαι πούστης!"