Γίνονται εκλογές και κερδίζει η παράταξη που για χρόνια ήταν στην αντιπολίτευση. Σε ένα από τα υπουργεία κατά την παράδοση ο παλιός υπουργός λέει στον καινούριο:
- «Εκτός από όσα σου είπα ήδη στο 3ο συρτάρι του γραφείου θα βρεις 3 γράμματα για την αντιμετώπιση κρίσεων».
Ο νέος υπουργός όλο αυτοπεποίθηση απαντά:
- «Τι να τα κάνω τα γράμματά σου! Εμείς έχουμε πρόγραμμα και όλα θα πάνε μια χαρά».
Περνάνε έξι μήνες και ξεσπά η πρώτη κρίση. Ο νέος υπουργός προσπαθεί να την αντιμετωπίσει με δηλώσεις και συνεντεύξεις στα ΜΜΕ αλλά τα πράγματα δεν ηρεμούν. Μετά από λίγο θυμάται τα γράμματα του προκατόχου του. Τρέχει στο γραφείο, ανοίγει το γράμμα Νο 1 και διαβάζει:
- «Για την πρώτη μεγάλη κρίση θα ισχυριστείς ότι για τα προβλήματα φταίει ο προηγούμενος. Ζήτα πίστωση χρόνου».
Έτσι και γίνεται: ο υπουργός λέει στο λαό ότι δεν είναι δυνατό να αντιμετωπιστεί το χάος που παρέλαβε από τον προηγούμενο υπουργό μέσα σε έξι μήνες και ως εκ τούτου θα πρέπει να του δοθεί μια πίστωση χρόνου ώστε να φέρει αποτέλεσμα το πρόγραμμα της κυβερνήσεως.
Η κρίση εκτονώνεται. Μετά από έξι μήνες ξεσπά νέα κρίση. Ο υπουργός αρχίζει πάλι τις δικαιολογίες στον τύπο, αναμασά τα ίδια και τα ίδια, δίνει συνεντεύξεις, γράφει άρθρα στις φιλικά προσκείμενες εφημερίδες αλλά δε γίνεται τίποτα. Τα ΜΜΕ τον φτύνουν και ο λαός έξαλλος. Θυμάται τα γράμματα, ανοίγει το φάκελο Νο 2 και βλέπει τα εξής:
- «Θα ισχυριστείς ότι για όλα τα προβλήματα φταίει το σύστημα».
Πράγματι, ο υπουργός βγάζει ένα δεκάρικο λόγο για τις αδυναμίες του συστήματος, για το σάπιο κατεστημένο που εμποδίζει το έργο του και για το οποίο ουδεμία ευθύνη φέρει η νέα κυβέρνηση, για το νομικό πλαίσιο που δυστυχώς δεν είναι ευέλικτο και προοδευτικό, και υπόσχεται ότι το πολύ μέχρι το τέλος του έτους θα έχουν αντιμετωπιστεί τα θέματα.
Η κατάσταση βελτιώνεται και ο υπουργός ηρεμεί. Δυστυχώς όμως επειδή όλα τα ωραία δεν κρατούν για πάντα σε λίγο ξεσπά νέα κρίση ακόμα πιο σφοδρή, η καρέκλα του υπουργού μας τρίζει επικίνδυνα και αυτή τη φορά πανικόβλητος τρέχει κατευθείαν στο συρτάρι συγχωρώντας τα πεθαμένα του προκατόχου του που τόσο καλός φάνηκε μαζί του και του εμπιστεύτηκε τέτοιο θησαυρό. Ανοίγει το 3ο γράμμα και διαβάζει:
- «Δεν υπάρχει δικαιολογία. Ετοίμασε τρία γράμματα για τον επόμενο».