Ανέκδοτα για καουμπόηδες και Ινδιάνους
Ένα βράδυ ένας γέρος ινδιάνος της φυλής Τσερόκι, μίλησε στον εγγονό του για τη μάχη που γίνεται μέσα στην ψυχή των ανθρώπων και του είπε:
- Γιέ μου, η μάχη γίνεται ανάμεσα σε δυο λύκους που έχουμε όλοι μέσα μας. Ο ένας είναι το Κακό. Είναι ο θυμός, η ζήλια, η θλίψη, η απογοήτευση, η απληστία, η αλαζονία, η ενοχή, η προσβολή, τα ψέματα, η ματαιοδοξία, η υπεροψία, και το εγώ.
Ο άλλος είναι το Καλό. Είναι η χαρά, η ειρήνη, η αγάπη, η ελπίδα, η ηρεμία, η ταπεινοφροσύνη, η ευγένεια, η φιλανθρωπία, η συμπόνια, η γενναιοδωρία, η αλήθεια, η ευσπλαχνία.
Ο εγγονός το σκέφτηκε για ένα λεπτό και μετά ρώτησε τον παππού του:
- Και ποιος λύκος νικάει;
Ο γέρος Ινδιάνος Τσερόκι απάντησε απλά:
- Αυτός που ταΐζεις.
Μπαίνει στο σαλούν ένας γίγαντας καουμπόη, πλησιάζει στο μπάρμαν και λέει:
- Ένα ποτό, το πιο δυνατό που έχεις.
Του δίνει ένα ποτήρι, το πίνει και αφού πυροβολεί στον αέρα λέει:
- Σου είπα ρε μαλάκα, το πιό δυνατό κι όχι νεράκι σαν αυτό που μου έδωσες.
Του δίνει ένα άλλο αλλά πάλι τα ίδια. Κατέβασε όλα τα μπουκάλια που είχε, δοκίμαζε αυτός και τα έσπαζε ζητώντας πιο δυνατό. Έμεινε ένα μπουκάλι σε μια άκρη και του λέει να το δοκιμάσεικαι εκείνο.
- Όχι, όχι κύριε, αυτό δεν κάνει.
Βλέποντας την κάννη στο στόμα του, το κατεβάζει και του το δίνει. Ο καουμπόη το πίνει σχεδόν μονορούφι και του δίνει συγχαρητήρια.
- Αυτό είναι ποτό, ρε μαλάκα.
Την άλλη μέρα ξαναπηγαίνει και ζητά ένα από το ίδιο.
- Τι φοβερό ποτό είναι αυτό, ρε;
- Να... ξέρετε είναι... νιτρικό όξυ.
- Α αααα. Για αυτό κάθε φορά που έκλανα άνοιγε τρύπα στο σώβρακο!