- Το 1987, πήγε ο τότε πρωθυπουργός Α. Παπανδρέου να εγκαινιάσει μια νέα πτέρυγα στα διυλιστήρια της ESSO PAPPAS στην Θεσσαλονίκη.
- Με την είσοδο του ήταν παρατεταγμένοι όλοι οι επίσημοι. Υπουργοί, Νομάρχες, Στρατηγοί κτλ. Αφού τους χαιρέτισε όλους ρωτάει.
- O Μπιτζίδης που είναι ρε παιδιά; -Aφωνος ο διευθυντής της ESSO, διότι ο Μπιτζίδης ήταν ο τελευταίος μουντζούρης εργάτης, στέλνει να τον ειδοποιήσουν να έρθει. Πράγματι ανεβαίνει επάνω ο Μπιτζίδης και μόλις βλέπει τον Παπανδρέου τρέχει και αγκαλιάζονται με συγκίνηση. Αντρέα μου ο Μπιτζίδης, Γιώργο μου ο Παπανδρέου, δάκρυσαν. Το 1991 πηγαίνει ο Μητσοτάκης να εγκαινιάσει την ίδια πτέρυγα.! -Πάλι τα ίδια . Όλοι οι επίσημοι στην σειρά.
- Που είναι ο Μπιτζίδης ρε παιδιά, λέει ο Μητσοτάκης, πάλι κόκαλο ο διευθυντής, φωνάζει πάλι τον Μπιτζίδη. Η ίδιες σκηνές μόλις ανεβαίνει επάνω. Αγκαλιές, συγκίνηση, Γιώργο μου, Κώστα μου. Όταν τελείωσε η εκδήλωση, ο διευθυντής φωνάζει τον Μπιτζίδη στο γραφείο του.
- Έλα δω ρε Μπιτζίδη, τι γνωριμίες είναι αυτές;- Αυτές δεν είναι τίποτα κύριε διευθυντά, λέει ο Μπιτζίδης, στην Ευρώπη να δείτε τι γνωριμίες έχω.
- Θαχει πλάκα να ξέρεις και τον πάπα.-Αλλοιμονο, τον παπα δεν ξέρω ;-Ρε μπαγάσα, θα κάνω τα έξοδα να πάμε μαζί στο Βατικανό να δω αν λες αλήθεια, λέει ο διευθυντής. Πράγματι, ξεκινάνε και φτάνουν στο Βατικανό, εκείνη την ώρα ο πάπας ήταν σε ένα μπαλκόνι και διάβαζε κάτι, ενώ κάτω στην πλατεία ήταν χιλιάδες πιστών.
- Κύριε διευθυντά, ανεβαίνω επάνω να χαιρετήσω τον παπα και έρχομαι σε λίγο λέει ο Μπιτζίδης. Πράγματι ανεβαίνει επάνω, πάει από πίσω από τον παπα, τον χτυπάει πίσω στην πλάτη, γυρίζει ο πάπας και μόλις τον βλέπει, παρατάει τα πάντα και πάλι τα ίδια . Αγκαλιές, φιλιά, Γιώργο μου, παπα μου. Αφού τα είπαν λίγο στο μπαλκόνι, ο Μπιτζίδης χαιρέτισε τον παπα και κατέβηκε κάτω, στον διευθυντή του. Αλλά τι να δει. Ο διευθυντής του αναίσθητος κάτω και από πάνω να του κάνουν αέρα και μαλάξεις. Όταν συνήλθε, τον ρωτάει ο Μπιτζίδης, - τι πάθατε κύριε διευθυντά.
- Τι να πάθω ρε Μπιτζίδη του λέει, όταν αγκαλιαζόσουν και φιλιόσουν με τον παπα, ήρθε ένας Φιλανδός και με ρώτησε.
- Αυτός που αγκαλιάζεται με τον Μπιτζίδη, ποιος είναι;!
Ενώ τα spreads των ελληνικών ομολόγων έφτασαν στα ύψη: Τρεις μπογιατζήδες - ένας Αλβανός, ένας Γερμανός και ένας Έλληνας- πέθαναν και πήγαν στον Παράδεισο. Ο Αγιος Πέτρος τους άνοιξε την πόρτα.
- Καλώς τα παιδιά. Επιτέλους ήρθαν και τρεις χρήσιμοι άνθρωποι. Ρε παιδιά θέλω να βάψω την πόρτα του Παράδεισου.
- Για πες μου, λέει του Αλβανού, πόσα θέλεις για να τη βάψεις;
- 600 ευρώ, λέει ο Αλβανός...
- 600; Πώς τα λογάριασες;
- Nα: 400 για μένα και 200 τα υλικά.
- Εσύ, λέει του Γερμανού, πόσα θέλεις ;
- 900 ευρώ: 300 για μένα, 300 στην εφορία και 300 τα υλικά.
- Και εσύ, λέει του Έλληνα, πόσα θέλεις ;
- 3.000 ευρώ Αγιε Πέτρο.
- 3.000; Τρελός είσαι; Πώς τα λογάριασες;
- Αγιε Πέτρο, έλα πιο κοντά να μην μας ακούν.
Ο Αγιος Πέτρος πήγε κοντά του και ο Έλληνας του ψιθυρίζει:
- Ακουσε να δεις: 1.000 για σένα, 1.000 για μένα, 400 στο Γερμανό για να το βουλώσει και 600 θα δώσουμε στον Αλβανό για να βάψει την πόρτα...
Ένα ζευγάρι φοιτητών, με 1.000 ευρώ στην τσέπη τους και σε περίοδο εξετάσεων πήγαν κάπου να περάσουν καλά και να διαβάζουν.
Βρίσκουν ένα ξενοδοχείο και πιάνουν ένα δωμάτιο, πιστεύοντας ότι με τα 1.000 ευρώ για πέντε μέρες οτι θα περνούσαν καλά. Τελειώνουν οι μέρες και πάει το αγόρι να πληρώσει και ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:
- Τι οφείλουμε κύριε;
- 1.200 ευρώ, απαντάει ο υπάλληλος.
- Τι λέτε κύριε, γιατί τόσα;
- Γιατί το ξενοδοχείο είναι με πισίνα.
- Μα εμείς δεν πήγαμε στην πισίνα.
- Ας πηγαίνατε, η πισίνα εδώ ήταν και έχει και τέννις.
- Μα εμείς δεν παίξαμε.
- Έχει και disco.
- Μα δεν πήγαμε ούτε στην disco.
- Ας πηγαίνατε, εδώ ήταν όλα.
- Ωραία, λέει το αγόρι, πάρε τα 1.000 ευρώ.
- Και άλλα διακόσια, λέει ο υπάλληλος.
- 200 ευρώ είναι που πήγες εσύ με την κοπέλα μου!
- Τι λέτε κύριε, εγώ δεν πήγα..!
- Ας πηγαίνατε, η κοπέλα μου στο δωμάτιο που μας δώσατε ήταν...!
Γίνονται εκλογές και κερδίζει η παράταξη που για χρόνια ήταν στην αντιπολίτευση. Σε ένα από τα υπουργεία κατά την παράδοση ο παλιός υπουργός λέει στον καινούριο:
- «Εκτός από όσα σου είπα ήδη στο 3ο συρτάρι του γραφείου θα βρεις 3 γράμματα για την αντιμετώπιση κρίσεων».
Ο νέος υπουργός όλο αυτοπεποίθηση απαντά:
- «Τι να τα κάνω τα γράμματά σου! Εμείς έχουμε πρόγραμμα και όλα θα πάνε μια χαρά».
Περνάνε έξι μήνες και ξεσπά η πρώτη κρίση. Ο νέος υπουργός προσπαθεί να την αντιμετωπίσει με δηλώσεις και συνεντεύξεις στα ΜΜΕ αλλά τα πράγματα δεν ηρεμούν. Μετά από λίγο θυμάται τα γράμματα του προκατόχου του. Τρέχει στο γραφείο, ανοίγει το γράμμα Νο 1 και διαβάζει:
- «Για την πρώτη μεγάλη κρίση θα ισχυριστείς ότι για τα προβλήματα φταίει ο προηγούμενος. Ζήτα πίστωση χρόνου».
Έτσι και γίνεται: ο υπουργός λέει στο λαό ότι δεν είναι δυνατό να αντιμετωπιστεί το χάος που παρέλαβε από τον προηγούμενο υπουργό μέσα σε έξι μήνες και ως εκ τούτου θα πρέπει να του δοθεί μια πίστωση χρόνου ώστε να φέρει αποτέλεσμα το πρόγραμμα της κυβερνήσεως.
Η κρίση εκτονώνεται. Μετά από έξι μήνες ξεσπά νέα κρίση. Ο υπουργός αρχίζει πάλι τις δικαιολογίες στον τύπο, αναμασά τα ίδια και τα ίδια, δίνει συνεντεύξεις, γράφει άρθρα στις φιλικά προσκείμενες εφημερίδες αλλά δε γίνεται τίποτα. Τα ΜΜΕ τον φτύνουν και ο λαός έξαλλος. Θυμάται τα γράμματα, ανοίγει το φάκελο Νο 2 και βλέπει τα εξής:
- «Θα ισχυριστείς ότι για όλα τα προβλήματα φταίει το σύστημα».
Πράγματι, ο υπουργός βγάζει ένα δεκάρικο λόγο για τις αδυναμίες του συστήματος, για το σάπιο κατεστημένο που εμποδίζει το έργο του και για το οποίο ουδεμία ευθύνη φέρει η νέα κυβέρνηση, για το νομικό πλαίσιο που δυστυχώς δεν είναι ευέλικτο και προοδευτικό, και υπόσχεται ότι το πολύ μέχρι το τέλος του έτους θα έχουν αντιμετωπιστεί τα θέματα.
Η κατάσταση βελτιώνεται και ο υπουργός ηρεμεί. Δυστυχώς όμως επειδή όλα τα ωραία δεν κρατούν για πάντα σε λίγο ξεσπά νέα κρίση ακόμα πιο σφοδρή, η καρέκλα του υπουργού μας τρίζει επικίνδυνα και αυτή τη φορά πανικόβλητος τρέχει κατευθείαν στο συρτάρι συγχωρώντας τα πεθαμένα του προκατόχου του που τόσο καλός φάνηκε μαζί του και του εμπιστεύτηκε τέτοιο θησαυρό. Ανοίγει το 3ο γράμμα και διαβάζει:
- «Δεν υπάρχει δικαιολογία. Ετοίμασε τρία γράμματα για τον επόμενο».