Στη σπηλιά τους ένα βράδυ οι νυχτερίδες, πλήττοντας αφόρητα, προσπαθούν να βρουν τρόπο για διασκέδαση...
- Το βρήκα, φωνάζει μία νυχτερίδα. Θα κάνουμε διαγωνισμό αιματοποσίας. Και όποια πιει το πιο πολύ κερδίζει.
- Μπράβο φωνάζουν οι άλλες, ας ξεκινήσουμε.
- Να φύγει η πρώτη νυχτερίδα λέει η αρχηγός.
Φεύγει η πρώτη, και μετά από 2 ώρες γυρνάει μέχρι τα γόνατα γεμάτη αίματα.
- Για πες λοιπόν, ρωτάνε με αγωνία οι άλλες.
- Βλέπετε εκείνο το μεγάλο κάστρο στο λόφο;
- Ναι...
- Πίσω από το κάστρο υπάρχει ένα χωριό. Λοιπόν δεν άφησα άνθρωπο ή ζώο που να μην του ρουφήξω λίγο αίμα.
- Μπράβο λέει η αρχηγός. Να ξεκινήσει η δεύτερη...
Φεύγει και η δεύτερη και λίγο μετά τα μεσάνυχτα γυρνάει, βουτηγμένη μέχρι τη μέση στο αίμα.
- Τι έγινε ρωτούν οι άλλες.
- Βλέπετε το κάστρο στο λόφο; Πίσω υπάρχει ένα χωριό και μετά μια μεγάλη κωμόπολη. Ε λοιπόν τους ρούφηξα όλους το αίμα...
- Μπράβο λέει η αρχηγός να φύγει η τρίτη.
Φεύγει η τρίτη, περνάει 1 ώρα, 2, 3, 4 και καλά ξημερώματα πια γυρνάει από τη κορφή ως τα νύχια στα αίματα, και παραπατώντας.
- Άντε της λέει η αρχηγός τι έγινε;
- Βλέπετε το κάστρο πάνω στο λόφο;
- Ναι...
- Ε, λοιπόν εγώ δεν το είδα!
Ο Φώτης, ένας 35άρης εργένης που μένει μόνος του σε διαμέρισμα πολυκατοικίας, λίγες μέρες μετά τη γιορτή του δέχεται ένα μεγάλο κουτί ως δώρο από έναν άγνωστο αποστολέα.
Το ανοίγει και βλέπει ότι μέσα στο κουτί ήταν ένας παπαγάλος.
"Ωραία", σκέφτεται, "ένα πανέμορφο πουλί για συντροφιά είναι ό,τι πρέπει".
- Μιλάς καθόλου; ρωτάει χαμογελαστός τον παπαγάλο.
- Τι λε ρε καραγκιόζη; -του λέει ο παπαγάλος- εγώ αν μιλάω ή εσύ ρε μπούφο που δεν μπορείς να ολοκληρώσεις ένα νόημα, ρε βλήμα, ρε έτσι, ρε αλλιώς.. κλπ ένα υβρεολόγιο απίστευτο, σα ναύτης στο λιμάνι.
Ο Φώτης τα έχασε.
- Σε παρακαλώ, λέει στον παπαγάλο, σταμάτα μας ακούει η γειτονιά.
- Σε πειράζει η γειτονιά, ρε κακομοίρη -φωνάζει ο παπαγάλος- και δεν σε πειράζει που δεν μπορείς να ξεκολλήσεις από τον καναπέ, παράσιτο, καμένε, ρε έτσι, ρε αλλιώς και πάλι ένα ακατάσχετο υβρεολόγιο με όλο και μεγαλύτερη ένταση φωνής.
Ο Φώτης δεν ήξερε τι να κάνει.
Προσπαθούσε να σταματήσει τον παπαγάλο αλλά εκείνος τον έβριζε φωνάζοντας όλο και περισσότερο. Στην απόγνωσή του ανοίγει το πορτάκι και σπρώχνει τον παπαγάλο στην κατάψυξη του ψυγείου.
Ο παπαγάλος και μέσα από την κατάψυξη συνέχιζε να βρίζει.
Ξαφνικά μετά από 3 λεπτά ο παπαγάλος σταμάτησε και απλώθηκε σιωπή.
Ο Φώτης ανακουφίστηκε στην αρχή αλλά αμέσως σκέφτηκε:
"Ρε συ το σκότωσα το πουλί. Εντάξει, βρίζει αλλά όχι και να το σκοτώσω. Μπορώ να το επιστρέψω".
Ανοιξε αμέσως την κατάψυξη. Ο παπαγάλος βγήκε με σοβαρό ύφος και ψιλοτρέμοντας είπε:
"Λυπάμαι για την επιθετική συμπεριφορά μου και ζητώ συγγνώμη γι αυτή.
Ομολογώ ότι παρεκτράπηκα και δηλώνω ότι θα κάνω προσπάθεια να διορθωθώ στο μέλλον".
Ο Φώτης έμεινε άναυδος για μια στιγμή.
Πριν προλάβει να ρωτήσει τι συνέβη ο παπαγάλος ρώτησε:
"Μπορώ να μάθω τι σου είχε κάνει το κοτόπουλο;"
Υπήρχε κάποτε κάποιος ο οποίος είχε ψείρες. Ρώτησε λοιπόν ένα γνωστό του πως θα απαλλαγεί από αυτές.
Θα πας στο σπίτι σου και θα ανοίξεις τον φούρνο, θα βάλεις το κεφάλι σου μέσα και θα τον ανάψεις στους 250 βαθμούς, με τόση ζέστη οι ψείρες θα αναγκαστούνε να φύγουνε. Πήγε λοιπόν ο τύπος και έκανε ότι ακριβώς του είπε ο φίλος του. Καθώς ψηνότανε το κεφάλι του, κατεβαίνει στη μύτη του η αρχηγός ψείρα και του λέει.
- Άστα μεγάλε, εδώ περνάμε φίνα. Κάνουμε μπάνιο, σάουνα, χαμάμ. Και γαμώ τις διακοπές...
Την επομένη λέει στο φίλο του τι έγινε.
- Η συνταγή που θα σου δώσω τώρα είναι αλάνθαστη. Θα πας σπίτι και θα ανοίξεις τον καταψύκτη, και θα βάλεις το κεφάλι σου μέσα. Ε... Με τόσο κρύο σίγουρα θα φύγουν.
Πήγε λοιπόν σπίτι και έκανε πάλι ότι του είπε. Και ενώ το κεφάλι του είχε σχεδόν παγώσει, κατεβαίνει πάλι η αρχηγός ψείρα και του λέει.
- Πως πάει ρε μεγάλε... Εμείς εδώ είμαστε σε χειμερινές διακοπές... Κάνουμε σκι, παίζουμε χιονοπόλεμο, φτιάχνουμε χιονάνθρωπους... και γαμώ τις ζωές.
Τι να κάνει λοιπόν, πάει στο φίλο του και του λέει πάλι τι έγινε.
- Αυτή τη φορά όμως, του λέει, δεν υπάρχει περίπτωση να αποτύχουμε. Τώρα που θα φύγεις απδω, τον πρώτο που θα συναντήσεις με πολλά μαλλιά και γένια, να έχει και κάνα χρόνο να κάνει μπάνιο, θα τον αρχίσεις στο ξύλο... Μπουνιές, κλωτσιές, και προπάντων κεφαλιές. Έτσι θα φύγουν απ,το δικό σου κεφάλι και θα πάνε στο δικό του.
Βρίσκει λοιπόν κάποιον με τα παραπάνω χαρακτηριστικά, και χωρίς δεύτερη κουβέντα τον αρχίζει στο ξύλο... Μπουνιές, κουτουλιές... Τον αφήνει αιμόφυρτο και αναίσθητο κάτω. Κατεβαίνει λοιπόν πάλι η αρχηγός ψείρα στη μύτη του και του λέει...
- Μπράβο ρε μεγάλε... Τον γά**σες τον πο**τη στο ξύλο... Αλλά και εμείς δεν κάτσαμε με σταυρωμένα τα χέρια. Όση ώρα τον έδερνες εσύ, εμείς του πήραμε 100 ομήρους...
- Ένας Έλληνας, ένας Γερμανός και ένας Ιταλός, περπατούν στη ζούγκλα, όταν πέφτουν θύματα μιας φυλής ανθρωποφάγων.
Όταν φτάσανε στο χωριό, ο αρχηγός τους είπε -Θα σας δώσω μια ευκαιρία να ζήσετε, αν πετύχετε την εξής δοκιμασία: Μέσα σε αυτό το κλουβί υπάρχουν 1000 παπαγάλοι, από τους οποίους μόνο ο ένας είναι ο αρσενικός, τον οποίο θα πρέπει να βρείτε. Ξεκινάει πρώτα ο Γερμανός, δείχνει ένα και λέει: Αυτός είναι.
- Πως το ξέρεις, Ρώτα ο αρχηγός.
- Είναι ο ποιο παχύς, όλοι τον περιποιούνται, άρα είναι αυτός.
- Δεν είναι αυτός, λέει ο αρχηγός. Μετά ο Ιταλός λέει : Αυτός ο αδύνατος πρέπει να είναι, του έχουν αλλάξει τα Φώτα, αυτός πρέπει να είναι.
- Δεν είναι αυτός, του λέει ο αρχηγός. Τρίτος πάει ο Έλληνας, μπαίνει μέσα στο κλουβί και λέει :Α ρε π.. Στ. παπαγάλε, άμα σε βρω θα σε γα**σω.
- Θα μου κλάσεις τα αρ**ια, λέει ο παπαγάλος.
- Αυτός είναι, πιάστε τον φωνάζει ο Έλληνας.