Ανέκδοτα για την Εκκλησία
Ήταν ένας παπάς σε μία εκκλησία και ήθελε κάποιον να ζωγραφίσει τον Μυστικό Δείπνο στον ρούλο.
Έψαχνε λοιπόν για αγιογράφο, αλλά ο μόνος που βρήκε να είναι σχετικά φτηνός ήταν και μπεκρής.
Παρόλα αυτά, επειδή τα λεφτά ήταν λίγα, αποφασίζει να τον φωνάξει.
Αρχίζει να ζωγραφίζει ο μάστορας, αρχίζει και να πίνει, γίνεται ντίρλα, και κάνει τον Ιησού να ρίχνει ζεμπεκιές, τον Ιούδα να χτυπάει παλαμάκια, τον Ματθαίο να σπάει πιάτα, και τέτοια...
Πηγαίνει την άλλη μέρα ο παπάς, τα βλέπει και αρχίζει να φωνάζει:
- Πω πώ ρε αθεόφοβε, τι είναι αυτά που έκανες εκεί; Δεν ντρέπεσαι αλήτη!
Οπότε λέει και ο μάστορης:
- Τι να σου πω, πάτερ... Εγώ όταν τους άφησα, τρώγανε ακόμα...
Μία καθολική γυναίκα πάει να εξομολογηθεί. (Η εξομολόγηση στους καθολικούς ναούς γίνεται σε κλειστά παραβάν με διαφορετική είσοδο του παπά και του πιστού).
- Παπά μου αμάρτησα...
- Εξομολογήσου τέκνων μου και ο Θεός θα σε συγχωρέσει.
- Να, τις προάλλες βγήκα ραντεβού με έναν άντρα και ... μου έπιασε το χέρι.
- Το χέρι; Ανοίγει ο παπάς το ευρετήριο, ψάχνει στο (Χ). Το βρίσκει. Γυρίζει προς στην κοπέλα και λέει:
- Μία μετάνοια και δύο προσευχές και ο Θεός θα σε συγχωρέσει.
- Παπά μου, ο άντρας όμως μετά άφησε το χέρι μου και μου έπιασε το βυζί.
- Το βυζί; Ανοίγει ο παπάς το ευρετήριο, ψάχνει στο (Β). Το βρίσκει. Γυρίζει προς στην κοπέλα και λέει:
- Δύο μετάνοιες και τρεις προσευχές και ο Θεός θα σε συγχωρέσει.
- Παπά μου συγχώρα με. Δεν σταμάτησε εκεί. Μετά το χέρι κατέβηκε και μου χάιδεψε το μ***ί.
- Το μ***ί; Ανοίγει ο παπάς το ευρετήριο, ψάχνει στο (Μ). Το βρίσκει. Γυρίζει προς στην κοπέλα και λέει:
- Τέσσερις μετάνοιες και επτά προσευχές και ο Θεός θα σε συγχωρέσει.
- Μετά παπά μου δεν άντεξα και εγώ γιατί είχα πολλές κάψες και γονάτισα και του πήρα πίπα.
- Πίπα; (Επαναλαμβάνει ο παπάς με έκπληξη), και ανοίγει το ευρετήριο να ψάξει την λέξη "πίπα". Δε βρίσκει τίποτα. Μήπως την έχουνε, σκέφτεται, σαν "πεοθηλασμός". Ψάχνει πάλι αλλά και πάλι μάταια. Έκανε ακόμα δύο - τρεις προσπάθειες να βρει την τιμωρία για την "πίπα", αλλά πουθενά.
Εκείνη την ώρα έξω από το παραβάν της εξομολόγησης περνούσε ο πατέρας Ακάκιος. Όταν τον αντιλήφθηκε ο παπάς της εξομολόγησης, ανοίγει την κουρτίνα και του λέει:
- Πατέρα Ακάκιε για την "πίπα" τι δίνουμε;
- Αν είναι καλή 15 ευρώ.
Κάποιος, που ανέκαθεν ήταν καλός χριστιανός, βρίσκεται στο Νοσοκομείο, είναι στα τελευταία του, και οι συγγενείς του καλούν ένα παπά να τον μεταλάβει.
Έρχεται ο παπάς τον μεταλαμβάνει, λέει και διάφορες προσευχές. Την ώρα που ο παπάς ψάλλει, ο άρρωστος δείχνει κάποια αχνά σημεία κινητικότητας, προσπαθεί να ψελλίσει κάτι, δεν μπορεί και με τις τελευταίες εναπομείνασες δυνάμεις του κάνει νόημα στο παπά να του δώσει ένα μολύβι και χαρτί να γράψει κάτι. Ο ιερέας του δίνει χαρτί και μολύβι, γράφει ο ασθενής κάτι και ο παπάς παίρνει το χαρτί και το βάζει στη τσέπη του για να το διαβάσει αργότερα. Δευτερόλεπτα μετά ο άρρωστος βγάζει την τελευταία του πνοή και πεθαίνει.
Ο παπάς ξεχνάει το χαρτί στη τσέπη και την επόμενη ημέρα γίνεται η κηδεία του εκλιπόντος και ο ίδιος παπάς είναι αυτός που κάνει και την σχετική επιμνημόσυνη δέηση στην εκκλησία. Μετά το τέλος της δέησης, ο παπάς θυμάται το σημείωμα που του έγραψε ο εκλιπών, θέλει να βγάλει κι ένα μικρό κήρυγμα και βγάζει το χαρτί από την τσέπη απευθυνόμενος στους συγγενείς και φίλους του εκλιπόντος:
- Αγαπητοί, λέει ο ιερεύς, ο εκλιπών ήταν ένα υπόδειγμα πιστού χριστιανού, καλού πατέρα, φίλου και ανθρώπου. Πριν αποδημήσει εις Κύριον μου έγραψε αυτό το σημείωμα που είμαι βέβαιος ότι θα έχει τα καλύτερα λόγια για εμάς τους φίλους του. Σας το διαβάζω λοιπόν:
"Ρε κόπανε πήγαινε πιο πέρα! Πατάς τον σωλήνα που μου δίνει οξυγόνο!"
Στρίβει κάπως άτσαλα ο παπάς με το Fiat Panda του και πέφτει πάνω σε μα Ferrari που ερχόταν απο την άλλη μεριά και γίνεται μια τρομακτική σύγκρουση απο την οποία καταστρέφονται ολοσχερώς και τα δύο αυτοκίνητα.
Οι οδηγοί τους όμως δεν έχουν ούτε μια γρατσουνιά. Βγαίνει απο τις λαμαρίνες ο οδηγός της Ferrari και κατεβάζει όλα τα καντήλια στον παπά:
- Μα καλά, ρε ηλίθιε, ποιός σου έδωσε το δίπλωμα, γαμώ το..., θα σε...
Ατάραχος ο παπάς απεγκλωβίζεται και αυτός απο το Panda του και πραός του λέει:
- Τέκνον μου, ηρέμησε. Είναι αμαρτία να βρίζεις αυτή τη στιγμή που έχει επιτελεστεί ένα ραγματικό θαύμα. Τα αυτοκίνητα μας καταστράγηκαν τελείως, όμως εμείς δεν πάθαμε απολύτως τίποτα! Αυτό δεν είναι θαύμα;
Ο τύπος συνειδητοποιεί πράγματι πως είναι σώος και αβλαβής και ότι επιπλέον μιλάει με έναν παπά κα δαγκώνεται:
- Εεεεε, παπά μου, ναι, ίσως έχεις κάποιο δίκιο, συγγνώμη...
- Και όχι μόνο αυτό, τέκνον μου, συνεχίζει ακάθεκτος ο παπάς, αλλά μας δίνεται και η ευκαιρία να δοξάσουμε τον Κύριο πίνοντας απο αυτό το κρασί που προόριζα για τη θεία κοινωνία.
Και του δείχνει ένα μπουκάλι μαυροδάφνη που ήταν άθικτο από τη σύγκρουση στη θέση του συνοδηγού. Το ανοίγει ο παπάς και του το προσφέρει. Ο τύπος, με ύφος αποκάλυψης, το παίρνει και κατεβάζει κάμποσο για να στανιάρει:
- Πάτερ μου, δεν ξέρω τι να πω, πράγματι είναι ένα θαύμα. Πιές και εσύ για να δοξάσεις τον Κύριο.
- Α, όχι, τέκνον μου! Εγώ θα περιμένω την Αστυνομία...
Στην ενορία του Τοτού, Κυριακή, ο παπάς βγάζει τον καθιερωμένο λόγο περί αμαρτιών και χαμηλών ηθών:
- Αγαπητοί μου πιστοί, για να καταδικάσω την στάθμη της ηθικής κατάπτωσης της σημερινής κοινωνίας ένα μόνο σας λέγω: Χτες το βραδάκι γύριζα στο σπίτι από την βραδινή προσευχή και πέρασα μέσα απο το παρκάκι. Είναι πλέον αδύνατο να συλλάβω την εικόνα που αντίκρισα. Είδα λοιπόν εκείνη τον τάδε, αίσχος, είδα εκείνον με την τάδε, εκείνον με τον τάδε, κατάντια, είδα εκείνη με εκείνη, Σόδομα και Γόμορρα
Πετάγεται λοιπόν τότε ο Τοτός και του λέει:
- Παππούλη, αν πήγαινες λίγο παρακάτω θα έβλεπες κι εμένα!.
Πάει ένας ρεμπέτης σε μαγαζί με εκκλησιαστικά είδη.
"Καλημέρα αγαπητέ εν Χριστώ αδερφέ" του κάνει το παπαδοπαίδι
"... Μέρα" του απαντά ο ρεμπέτης. "Για πε... Το γλέντι πόσο πάει?"
"Γλέντι?" του ρωτά το παπαδοπαίδι που έντρομο καταλαβαίνει ότι ο ρεμπέτης μιλάει για εικόνα με το Μυστικό Δείπνο "Γλέντι αποκαλείτε το Μυστικό
Δείπνο?", οπότε τρέχει στο πίσω μέρος του μαγαζιού να το πει στον παπά
"ΠΑΠΑ, ΠΑΠΑ είναι έξω ένας βλάφημος που με ρωτάει πόσο κάνει το γλέντι, εννοώντας το Μυστικό Δείπνο"
"Κάνει 50 χιλ., αλλά πες του 100 να φύγει ο αμαρτωλός"
Βγαίνει έξω το παπαδοπαίδι "100 χιλ. δρχ." λέει...
"Μπα, ακριβό είναι... Δεν μου λες η θείτσα πόσο κάνει?"
Έντρομο πάλι, το παπαδοπαίδι ανακαλύπτει ότι ο ρεμπέτης μιλάει για εικόνα της Παναγίας. "Μα είστε στα καλά σας, θείτσα αποκαλείτε την Παναγία Μητέρα?"
Τρέχει πίσω στον παπά, τα ίδια, του λέει ο παπάς " Κάνει 40 χιλ., αλλά πες του 80 χιλ. του βλάσφημου να εξαφανιστεί για πάντα"
"80 χιλ." του λέει το παπαδοπαίδι
"Μπα, ακριβό είναι... Δε μου λες, ο Σταυρός πόσο κάνει?"
Με το που ακούει Σταυρός το παπαδοπαίδι τρέχει στο πίσω μέρος του μαγαζιού φωνάζοντας στον παπά "Θαύμα Κυρίου, ανένηψε ο αμαρτωλός, με ρώτησε πόσο κάνει ο Σταυρός". Ενθουσιάζεται και ο παπάς, του λέει:
"Κάνει 10 χιλ, αλλά πες του 5, τώρα που ανένηψε, μην τον διώξουμε"
Βγαίνει έξω το παπαδοπαίδι "5 χιλ." του λέει
"Α, ναι?" κάνει ο ρεμπέτης "Με τον ακροβάτη ή χωρίς?"
Ένα αντρόγυνο πάνε στη εκκλησία και ακούνε, ανάμεσα στα άλλα, και το κήρυγμα του παπά. Πάει μετά ο άντρας και συγχαίρει τον παπά για το κήρυγμά του, λέγοντας:
- Συγχαρητήρια, πάτερ, ήταν το ωραιότερο απ όλα τα γαμημένα κηρύγματα, που έχω ακούσει στη ζωή μου.
- Ω, ευχαριστώ πολύ, απαντάει ο παπάς, αλλά μήπως θα μπορούσατε να μη χρησιμοποιείτε τέτοιες εκφράσεις στον οίκο του θεού;
- Συγγνώμη, πάτερ, αλλά το γαμημένο το κήρυγμά σου ήταν πολύ καλό!
Λέει το άτομο.
- Κύριε, σας παρακαλώ, λέει ο παπάς. Δεν μπορείτε να φέρεστε έτσι στην εκκλησία. Θα πρέπει να σας ζητήσω να φύγετε.
- Εν τάξει, πάτερ. Αλλά ήθελα να ξέρεις ότι τόσο πολύ μ άρεσε το γαμημένο το κήρυγμά σου, που έβαλα £2000 στο δίσκο!
Ο παπάς, με τα μάτια ορθάνοιχτα απ την έκπληξη:
- £2000! Δε μου λες μαλακίες τώρα;
Ο καινούριος παπάς της ενορίας ήταν τόσο νευρικός στην πρώτη του λειτουργία, που δε μπορούσε να μιλήσει. Πριν την επόμενη λειτουργία ρωτάει τον Αρχιεπίσκοπο, τι θα μπορούσε να κάνει για να χαλαρώσει. Ο Αρχιεπίσκοπος τον συμβουλεύει ως εξής:
- Την επόμενη φορά ρίξε μερικές σταγόνες βότκα στο νερό που θα πιεις και θα δεις πώς θα χαλαρώσεις.
Την Κυριακή ο παπάς ακολουθεί τη συμβουλή και πραγματικά νιώθει ότι θα μπορούσε να κάνει κήρυγμα χωρίς άγχος. Μετά τη λειτουργία επιστρέφει στο σπίτι του, όπου μετά από λίγο εμφανίζεται ο Διάκος του Αρχιεπισκόπου και του παραδίδει ένα σημείωμα που έγραφε τα εξής:
"Αγαπητέ πάτερ, την επόμενη φορά να ρίξετε μερικές σταγόνες βότκα στο νερό, κι όχι, μερικές σταγόνες νερό στη βότκα. Σας παραθέτω μερικές παρατηρήσεις, για να μην επαναληφθούν τα σημερινά:
*Δε χρειάζεται να τοποθετείτε φέτα λεμονιού στο χείλος του δισκοπότηρου.
*Το κουβούκλιο στην αριστερή πλευρά είναι το εξομολογητήριο, όχι το μπάνιο.
*Ο Αρχάγγελος είπε στη Παρθένο:
"Χαίρε κεχαριτωμένη", όχι "Γεια σου πιπίνι".
*Καλό θα είναι να μην ακουμπάτε στο άγαλμα της Παναγίας, πόσο μάλλον να το αγκαλιάζετε και να το φιλάτε με τέτοιο πάθος.
*Οι εντολές είναι 10 και όχι 12.
*Οι απόστολοι ήταν 12 και όχι 7. Κανείς δεν ήταν νάνος.
*Δεν αναφερόμαστε στον Ιησού Χριστό και στους αποστόλους ως "Ι. Χ και Σία ".
*Ο Ιούδας ήταν προδότης, όχι "σκατορουφιάνος του κερατά" που είπατε εσείς.
*Ο Χριστός μας, είπε στον Πέτρο ότι "πριν αλέκτωρ λαλήσει τρίς, θα με αρνηθείς", δε του είπε:
"Μέχρι να λαλήσουν τα κοκόρια θα με έχεις γράψει στα αρχίδια σου".
*Δεν επιτρέπετε να αποκαλούμε την κεφαλή της εκκλησίας μας "Νονό".
*Το καθαγιασμένο ύδωρ είναι για να ευλογούμε, όχι για να δροσίζουμε τον σβέρκο μας.
*Ποτέ δε κηρύττουμε καθισμένοι στα σκαλιά του ιερού και σε καμία περίπτωση δεν ακουμπάμε το πόδι μας πάνω στη Βίβλο.
*Ο άρτος χρησιμεύει για τη Θεία Ευχαριστία, όχι ως απεριτίφ που συνοδεύει το κρασί.
*Η παρότρυνση να χορέψει το ποίμνιο ήταν ενδιαφέρουσα, δε χρειαζόταν όμως και να χορέψει γιάνκα γύρω από την εκκλησία.
*Τη λειτουργία την τελειώνουμε με "Αμήν", όχι με "Όλε"!
*Αυτός που καθόταν στην άκρη του Ιερού και τον οποίο αποκαλέσατε "αδελφάρα" και "τραβεστί με μάξι" ήμουν εγώ!
*Τις σκάλες του άμβωνος τις κατεβαίνουμε κανονικά, όχι τσουλήθρα στο κάγκελο.
Ελπίζω αυτά τα λάθη να διορθωθούν την ερχόμενη Κυριακή!
Με τιμή,
Ο Αρχιεπίσκοπος"
Ο γιος του παπά της ενορίας, μόλις πήρε την άδεια οδήγησής του, και ρώτησε τον πατέρα του αν θα μπορούσε πλέον να οδηγεί το αμάξι της οικογένειας. Ο παπάς μόλις το ακούει αυτό του λέει:
- Ακου γιε μου, θα κάνουμε μια συμφωνία: Όταν περάσεις όλα τα μαθήματα που χρωστάς στη σχολή σου, βγάλεις το σκουλαρίκι και κόψεις τα μαλλιά σου, θα σου δώσω το αμάξι.
Περνάει λοιπόν κανένα δίμηνο, και ο γιος ξαναρωτάει τον πατέρα του για το αμάξι, οπότε ο πατέρας του του λέει:
- Ξέρεις γιε μου, είμαι πολύ περήφανος για σένα! Στην εξεταστική πέρασες όλα τα μαθήματα, έβγαλες το σκουλαρίκι, αλλά δεν έκοψες τα μαλλιά σου!
- Ξέρεις μπαμπά... απαντάει ο γιος, το ξανασκέφτηκα αυτό με τα μαλλιά, και είδα ότι και ο ίδιος ο Χριστός και οι μαθητές του είχαν μακριά μαλλιά...
Και συμπληρώνει ο πατέρας του:
- ... Ναι, και όπου πήγαιναν, πήγαιναν με τα πόδια.
Ένας παπάς αποφάσισε μια Κυριακή για να πάει για κυνήγι αρκούδας. Καθώς περπατούσε, περπατούσε εις το δάσος όταν ο λύκος δεν ήταν εκεί, βλέπει από μακριά μια αρκούδα. Πλησιάζει σιγά-σιγά εκεί που αρκούδα έπινε νερό. Όμως, μη γνωρίζοντας περί ανέμων και πως οι αρκούδες μπορούν να σε μυρίσουν στα πενήντα μέτρα, μόλις πλησίασε πολύ, η αρκούδα γύρισε να τον αντιμετωπίσει.
Πολλοί ίσως να μην ξέρετε πως παρόλο που οι αρκούδες έχουν ένα άλφα όγκο και κάποια βήτα κιλά, είναι πολύ γρήγορα ζώα και εύκολα μπορούν να κυνηγήσουν έναν άνθρωπο στην ευθεία. Και έτσι κι έγινε. Η αρκούδα άρχισε να τρέχει κατά πάνω του, ο παπάς άρχισε να γίνεται παπα-σούζας. Μπροστά ο παπάς, πίσω η αρκούδα, αρχίζει ο παπάς να κατεβαίνει το βουνό με πόδια στους ώμους. Για κακή του τύχη όμως, σκοντάφτει σε μία ρίζα δέντρου, τρώει μια σούπα, φέρνει κάτι κουτρουβάλες και πάει και πέφτει σε ένα τεράστιο βράχο, σπάζοντας τα πόδια του. Η αρκούδα τώρα έχει τον έλεγχο του παιχνιδιού. Πλησιάζει τον παπά, έτοιμη να τον κάνει κομματάκια και να φωνάξει και τις φίλες της για μπάρμπεκιου.
Ο παπάς, μέσα στον πόνο του και την τρομάρα του, αρχίζει να προσεύχεται:
"Θεέ μου, συγγνώμη που σήμερα βγήκα για να κυνηγήσω αρκούδες. Σε παρακαλώ, συγχώρεσέ με τον αμαρτωλό και εκπλήρωσέ μου μια ευχή. Κάνε αυτή την αρκούδα να δει τις αξίες του Χριστιανισμού και να γίνει αμέσως ένας καλός Χριστιανός."
Με το που το λέει αυτό ο παπάς, η αρκούδα πέφτει στα γόνατά της, σκύβει το κεφάλι ευλαβικά μπροστά στον παπά και λέει:
"Σε ευχαριστώ Κύριε για το φαγητό που μου προσφέρεις σήμερα ..."
Ένας ιερέας πεθαίνει και βρίσκεται στην είσοδο του Παραδείσου. Μπροστά του βρίσκεται ένας τύπος με μαύρο γυαλί , τζιν παντελόνι, φανταχτερό πουκάμισο και μυστήριο ύφος...
Έρχεται ο άγιος Πέτρος και ρωτάει τον πρώτο:
"Ποιος είσαι, τέκνο μου εσύ;"
"Ο Μητσάρας να ουμ. 40 χρόνια ταξί, πρώτος στην πιάτσα Βαρδάρη-Λαχαναγορά, βασικά"
"Έλα, τέκνο μου", λέει ο άγιος Πέτρος. "Πάρε αυτή τη μεταξωτή ρόμπα με τα χρυσά κοσμήματα και έλα στο βασίλειο των Ουρανών..."
Ο Μήτσος περνάει λοιπόν στον Παράδεισο και έρχεται η σειρά του ιερέα.
"Είμαι ο πατήρ Ιωσήφ Αγγελίδης, 40 χρόνια στην ενορία της Ιεράς Μητροπόλεως άνω Παναγιάς".
"Πάρε, τέκνων μου", λέει ο άγιος Πέτρος, "αυτή τη βαμβακερή ρόμπα και προχώρησε κι εσύ στο Βασίλειο των Ουρανών".
"Μα γιατί", απορεί ο ιερωμένος. "Γιατί μετάξια και χρυσάφια στον ταξιτζή και σε μένα ένα απλό βαμβακερό;"
"Κοίταξε τέκνων μου", του λέει ο άγιος Πέτρος. "Σε μας εδώ μετράει το αποτέλεσμα. Όταν εσύ κήρυττες, το ποίμνιο κοιμόταν. Όταν οδηγούσε ο Μήτσος όμως, οι επιβάτες έκαναν την προσευχή τους."