Οικογενειακα-ανεκδοτα, Οικογενειακά
Μόλις τα κατάφεραν να ξεφύγουν από το γλέντι του γάμου οι νεόνυμφοι, μπαίνουν μέσα στο αυτοκίνητο, που θα τους μετέφερε στο ξενοδοχείο τους;
Αλλά, νέοι και βιαστικοί, έπιασαν... δουλειά μέσα στο αυτοκίνητο κι άσε τον οδηγό να... οδηγεί, πράγμα βεβαίως τελείως επικίνδυνο, γιατί πώς να οδηγήσει ο άνθρωπος, με το μάτι καρφωμένο στο εσωτερικό
Καθρέφτη;
Κάποια στιγμή ο οδηγός, που, όπως αποδείχτηκε, κοίταζε και λίγο έξω, (όχι μόνο τον καθρέφτη), επεσήμανε οδικές εργασίες μπροστά τους και ένα φορητό φανάρι, που ήταν κόκκινο.
- Φίλε, δεν μπορώ να κάνω τίποτ άλλο, από του να περιμένω τη σειρά μου, λέει ο οδηγός στο γαμπρό, που, όπως είπαμε, είχε πέσει στο βάζο με το γλυκό!
- Να βρεις δικιά σου, λέει ο γαμπρός. Αυτή εδώ είναι όλη δική μου!
(Μοναχοφάγος ο γαμπρός και δεν ακολουθούσε τις προσταγές του Πλάτωνα, που είπε ότι τα πάντα πρέπει να ναι κοινά, ακόμη κι οι... γυναίκες!)
Μια ηλιόλουστη μέρα πάει ο Χρήστος στο σπίτι του Γιάννη. Χτυπάει το κουδούνι και του ανοίγει η γυναίκα του Γιάννη.
Γεια σου Πόπη, ο Γιάννης που είναι;
Γεια σου Χρήστο, δεν ξέρω, όμως αν θέλεις μπορείς ευχαρίστως να τον περιμένεις.
Ναι αμέ, αν κεράσεις και καφέ περιμένω.
Έλα, έλα Χρήστο πέρασε.
Αφού περίμενε ο Χρήστος και άρχισε να βαριέται λέει:
Πόπη μου με συγχαρείς αλλά τόση ώρα που σε βλέπω με έχεις ανάψει. Να σου δώσω 100.000 δρχ. να μου δείξεις το βυζί σου;
Η Πόπη κοκκίνισε, πρασίνισε, αλλά τα 100.000 δρχ. είναι καλό ποσό για να δείξω το βυζί μου σκέφτηκε.
Με φέρνεις σε δύσκολη θέση Χρήστο μου αλλά αν μου δώσεις τα λεφτά ναι γιατί όχι.
Πάρε Πόπη μου, να πάρτα.
Βγάζει το βυζί της λοιπόν.
Τώρα ο Χρήστος άναψε για τα καλά.
Να σου δώσω άλλα 100.000 δρχ. να μου δείξεις και το άλλο βυζί σου;
Ναι μια που είδες το ένα στο άλλο θα κολλήσουμε; Δώσε μου τα λεφτά.
Να καλή μου, πάρε, άντε βγάλτο έξω!
Τσουπ να και και το άλλο το βυζόμπαλο πετάχτηκε μπρος στα μάτια του Χρηστάρα.
Μετά από λίγο μια που περνούσε η ώρα λέει ο Χρήστος:
- Πόπη μου πάω να φύγω τα λέμε.
Μισή ώρα αργότερα να και ο Γιάννης...
Τι γίνεται Ποπίτσα μου;
Καλά Γιάννη μου ήρθε από εδώ και Χρήστος, σε περίμενε λίγο και μετά έφυγε.
Ναι! Ποπίτσα μήπως σου έδωσε τα 200.000 δρχ. που μου χρωστάει;
Μια γυναίκα πάει στην κοινωνική πρόνοια, (ή όπως αλλιώς το λένε, δεν ξέρω), να πάρει επίδομα ολύτεκνης κι ο υπάλληλος τη ρώτησε:
- Πόσα παιδιά έχετε.
- Δέκα! απάντησε αυτή. (Μεσάνυχτα θα είχε από μεθόδους αντισύλληψης!)
- Και τα ονόματά τους;
- Γιώργος, Γιώργος, Γιώργος, Γιώργος, Γιώργος, Γιώργος, Γιώργος,
Γιώργος, Γιώργος και Γιώργος, απάντησε η γυναίκα.
- Όλων τα ονόματα είναι Γιώργος; απόρησε ο υπάλληλος. Και πώς τα φωνάζετε να μαζευτούν στο σπίτι;
- Εύκολο! Απλά φωνάζω «Γιώργο» και μαζεύονται όλα.
- Κι όταν θέλετε να τα βάλετε να φάνε;
- Τότε λέω:
- «Γιώργο, έλα να φας».
- Κι όταν θέλετε να πείτε σε ένα μόνο απ τα παιδιά να κάνει κάτι;
- Ε, τότε χρησιμοποιώ το επώνυμο!