Трпе се прибира дома после училиште. Татко му го прашува:
– Какви ти се оценките на училиште?
– Па, тато…
– Кажи бе!
– Паааа… Имам шест единици…
– КОЛКУ?!?!
– Шест…
– По што ти е првата единица?
– По француски…
– Абе, магаре – зошто имаш единица по француски?
– Учителката рече да напишеме четири реченици и да си извлечеме заклучок.
И јас пишувам:
“1. Госпоѓата по француски оди со господинот по македонски.
2. Госпоѓата по француски оди со господинот по математика.
3. Госпоѓата по француски оди со господинот по информатика.
4. Госпоѓата по француски оди и со господинот по физичко. ”
Таткото рекол:
– Еј па таа била ороспија!
– Па и јас така и кажав и таа ми стави единица.
– Ајде, ти простувам за оваа единица. По што е следната?
– По математика… професорката ме прашува: „Колку е 5 по 6 ?“ и јас велам: „30“. Потоа ме прашува „А колку е 6 по 5 ?“
– Исти к**!
– И јас така и кажав и таа ми напиша единица.
– И овде си бил во право, простувам. По што е следната?
– По географија.
– Како така бе?
– Тато, ти знаеш ли каде се наоѓа Мароко?
– Уф да го е**м.
– Па и јас така и кажав и таа ми напиша единица.
– Добро – простувам . По што е следната?
– По биологија.
– Како успеа бе?
– Тато, професорката не нареди во два реда – во едниот ред женските, а во другиот машките.
Женските требаше да кажат пример од природата за женка, а тој од машките што стои спроти нив да го каже мажјакот. И Јана споти мене вели: „Мува“ и јас се мислам како е машко од мува и велам: „Мувоебец“ и професорката ми напиша единица…
– Добро, сине, добро. Кажувај за следната.
– Физичко. Професорот вели: „Кренете ја едната нога, кренете ја другата нога …“, а јас прашав „Професоре, на куров ли да стојам?“ И тој ми напиша единица.
– А последната?
– Музичко.
– И по музичко ли успеа да добиеш единица!!!
Трпе гневен:
– Тато после 5 единици на кого му е до пеење…
МАКЕДОНИЈА последни избори:
На избирачко место доаѓа средновечен човек да гласа. Како што е редот дава документ за идентификација зема ливче, гласа, го става во кутија.
Прашува кој е претседател на Комисија на тоа избирачко место. Се јавува еден господин:
- Јас сум претседател !
- Ќе може ли да ми дадете еден стол да седнам до врата.
- Може, вика претседателот и му даваат стол.
Човекот седнува на стол и така поминуваат триесетина минути, членовите на комисијата се погледнуваат во очи и се чудат. Гледајќи ја ситуацијата, претседателот го прашува:
- Како сте, сеуште ли ви е лошо?
- Подобро никогаш и не ми било, многу се радувам за оваа средба.
- За каква средба, не ве разбирам?!
- Па чекам да дојде таткоми да гласа.
- Требало заедно да дојдете , стар човек е сигурно а и тука не е место да се чекате.
- Точно господине во право сте, стар човек беше, ама одамна е починат.
- Мислам се шегувате, како може починал а да гласа?
- Па како можеше на претходните избори да гласа, а јас да не го видам? Денес сигурно ќе гласа во 19 часот.