Το τεράστιο πετρελαιοφόρο διασχίζει τον ωκεανό.
Το ταξίδι είναι πολυήμερο και στο τυπικά ανδρικό πλήρωμα υπάρχει αυτή τη φορά και μια γυναίκα. Η παρουσία της δεσποινίδας ασυνήθιστη καθώς είναι, έχει δημιουργήσει περίεργες καταστάσεις... Τις πρώτες μέρες όλα κυλάνε ήρεμα, ο αντρικός πληθυσμός ήρεμος κι ευγενικός. Τις επόμενες μέρες κάποιοι μικρό εκνευρισμοί. Έχει μπει η τρίτη εβδομάδα και τα πρώτα ξεσπάσματα προμηνύουν θύελλα... Την κατάσταση προσπαθεί να προλάβει ο πλοίαρχος. Μαζεύει τα αρσενικά μέλη του πληρώματος και τους λέει:
- Κύριοι, μετά από τόσες μέρες η κυρία αισθάνεται ανία και για να σας φύγει ο πειρασμός που είναι μόνη της αποφάσισα να τη φλερτάρω εγώ σαν πλοίαρχος.
- Τι είπες; πετάγεται ο θερμόαιμος Ιταλός, υπάρχει Ιταλός επάνω στο πλοίο και θα δοκιμάσει άλλος να φλερτάρει; Δεν θα είστε καλά!
- Κύριοι, σας παρακαλώ, πετάγεται ο Γάλλος, το φλερτ, ως γνωστόν, είναι ειδικότητα των Γάλλων.
Ο καβγάς δεν αργεί να ανάψει. Κάθε ένας, για τους δικούς του λόγους υποστηρίζει ότι το φλερτάρισμα είναι προσωπική του υπόθεση. Σε όλο αυτό το διάστημα ο Έλληνας, αδιάφορος, μασουλάει πασατέμπο και αγναντεύει το πέλαγος. Εκνευρισμένος ο πλοίαρχος του φωνάζει:
- Εσύ δεν ενδιαφέρεσαι να φλερτάρεις την κυρία;
- Τι να σας πω κύριε πλοίαρχε, τρεις εβδομάδες τώρα την πηδ... Αν θέλετε όμως τη φλερτάρω κιόλας.
Ο Γιωρίκας, ναυτικός από τα γεννοφάσκια του, αποφάσισε να παντρευτεί το καλύτερο κορίτσι του χωριού. Στην πρώτη τους νύχτα μαζί, της δείχνει το "τέρας" του και της λέει πως είναι μοναδικό στον κόσμο. Αυτή φυσικά τον πιστεύει.
Ο καιρός περνάει, ο Γιωρίκας μπαρκάρει για ένα ταξίδι Αμερική.
- Βραζιλία και όταν γυρνάει σπίτι του μετά από μήνες, βλέπει την γυναίκα του. Ορεξάτος όπως ήταν την πάει κατευθείαν στην κρεβατοκάμαρα. Εκεί αυτή του λέει:
- Γιωρίκα μ , δεν μου είχες πει πως αυτό είναι μοναδικό στον κόσμο;
- Ναι, μόνο εγώ έχω τέτοιο...
- Εγώ όμως ξέρω ότι έχει και ο Κωστίκας ένα τέτοιο.
- Α, κοίτα ο Κωστίκας δεν είχε, αλλά ήμασταν μαζί στρατό και επειδή εγώ είχα δύο του έδωσα το ένα...
- Μα καλά βρε Γιωρίκα, ήταν ανάγκη να του δώσεις το *καλύτερο*;
Mια Ρωσίδα ήθελε να γυρίσει στην πατρίδα της, αλλά δεν είχε αρκετά λεφτά και αναγκάστηκε να κάνει ωτοστόπ.
Σταματάει ένας οδηγός και την ρωτάει που πάει. Όταν του λέει αυτή στην Ρωσία, της λέει ότι δεν βολεύει και φεύγει.
Tο ίδιο γίνεται και με τους επόμενους, ώσπου σταματάει μια νταλίκα και την ρωτάει ο νταλικέρης που πάει.
- Στην Ρωσία, του απαντάει η κοπέλα.
- Εντάξει, της λέει αυτός, θα σε πάρω, αλλά να ξέρεις, πρέπει να πάρουμε το πλοίο και σε κάθε λιμάνι θα μου κάθεσαι...
Tι να κάνει η φουκαριάρα, λεφτά δεν είχε... συμφώνησε.
Mπαίνουν λοιπόν στο πλοίο, την βάζει και σε μια καμπίνα ο νταλικέρης και ξεκινούν.
Σε μισή ώρα, το πλοίο πιάνει λιμάνι. Μπαίνει ο νταλικέρης στην καμπίνα και...
Σε λίγο φεύγει το πλοίο, και σε μισή ώρα σταματάει πάλι σε λιμάνι. Ξανά ο νταλικέρης στην καμπίνα. Ξαναφεύγει το πλοίο, σε μισή ώρα πάλι τα ίδια! H Ρωσίδα έχει απηυδίσει.
- Tι στο καλό γίνεται, λέει. Στο επόμενο λιμάνι θα ρωτήσω πότε φτάνουμε...
Στο επόμενο λιμάνι, αφού υποχρεώνεται ξανά να κάτσει του νταλικέρη, μόλις τελειώνει, βγαίνει από πίσω του, βλέπει ένα ναύτη και τον ρωτάει:
- Pε παλικάρι, πότε φτάνουμε στη Ρωσία;
- Ποια Ρωσία μαντάμ, απαντάει έκπληκτος αυτός. Pίο - Aντίριο κάνουμε!
Αστόχησα γαμ*τo μου.
Ένας ναυτικός και ένας παπάς έπαιζαν μπάσκετ. Σε μια φάση εκεί που κάνει επίθεση ο ναυτικός και βαράει το σουτ, η μπάλα κάνει δύο γύρους στο στεφάνι αλλά τελικά δεν μπαίνει:
- Αστόχησα γαμ*τo μου, λέει ο ναυτικός.
- Μην βρίζεις, φίλε μου, γιατί ο Θεός θα σε τιμωρήσει, του λέει επικριτικά ο παπάς.
Μετά, όταν ξανακάνει επίθεση ο ναυτικός πάλι βαράει ένα σουτ και η μπάλα πάει στο ταμπλό και στο στεφάνι και πάλι δεν μπαίνει:
- Αστόχησα γαμ*τo μου, ξαναλέει ο ναυτικός.
- Μην βρίζεις, φίλε μου, γιατί ο Θεός θα σε τιμωρήσει, του υπενθυμίζει ο παπάς.
Την τρίτη φορά που γίνεται η ίδια φάση, πάει να βρίσει ο ναυτικός αλλά ξαφνικά πέφτει ένας κεραυνός από τον ουρανό και κάνει τον παπά στάχτη.
Και ενώ έχει μείνει ο ναυτικός με ανοιχτό το στόμα, ακούει από τον ουρανό τη φωνή του Θεού:
- Αστόχησα γαμ*τo μου!
Ένα πλοίο βουλιάζει στη μέση του ωκεανού. Όλες οι βάρκες έχουν γεμίσει και έχουν φύγει, εκτός από μία, η οποία όμως χωράει τρία άτομα. Πάνω στο πλοίο έχουν μείνει ο καπετάνιος, δύο λευκοί και ένας μαύρος. Όταν φτάνουν στη βάρκα ο καπετάνιος λεει:
- Ως καπετάνιος του πλοίου, δικαιούμαι μία θέση. Ένας λοιπόν από εσάς δεν θα έρθει με τη βάρκα.
Μόλις το ακούει αυτό ο μαύρος, αρχίζει να γκρινιάζει:
- Ξέρω, εγώ θα μείνω γιατί είμαι μαύρος.
- Όχι, λεει ο καπετάνιος, εγώ δεν είμαι ρατσιστής και δεν θα επιτρέψω να γίνει κάτι τέτοιο. Θα γίνει κλήρωση με ερωτήσεις. Όποιος δεν απαντήσει σωστά θα μείνει πίσω. Σύμφωνοι;
- Σύμφωνοι! λένε όλοι.
- Λοιπόν, ποιο ήταν το μεγαλύτερο ναυάγιο στην ιστορίας; ρωτάει τον έναν λευκό.
- Ο Τιτανικός, ο Τιτανικός, απαντάει εκείνος.
- Σωστά, ανέβα στη βάρκα, του λέει όλο χαρά ο καπετάνιος. Πόσοι άνθρωποι πνίγηκαν; ρωτάει τον δεύτερο λευκό ο καπετάνιος.
- Χίλιοι πεντακόσιοι, απαντάει εκείνος.
- Σωστά! Κι εσύ, λέει ο καπετάνιος στον μαύρο, δώσε μου τα ονόματα και τις διευθύνσεις τους..
Μια ξανθιά Σουηδέζα που είχε έρθει στην Ελλάδα για διακοπές , θέλει να γυρίσει στην πατρίδα της αλλά δεν έχει καθόλου χρήματα .
Γνωρίζει τυχαία κάποιο ναυτικό , ο οποίος της υπόσχεται να την πάρει μαζί του στο πλοίο που δουλεύει και να την κατεβάσει στη Σουηδία , χωρίς να πληρώσει εισιτήριο . Με μια προϋπόθεση : σε κάθε λιμάνι που θα πιάνουν , εκείνη θα πρέπει να κάθεται να την πη ***.
Την παίρνει λοιπόν μαζί του στο καράβι , τη βάζει στην καμπίνα του και σε λίγο το πλοίο φεύγει .
Μετά από λίγη ώρα το πλοίο σφυρίζει , ακούγεται η άγκυρα που κατεβαίνει και η Σουηδέζα βλέπει από το φινιστρίνι το πλοίο να μπαίνει σε λιμάνι . Μετά από λίγο το πλοίο αναχωρεί και έρχεται ο ναυτικός στη καμπίνα να πη**** τη Σουηδέζα , όπως συμφώνησαν .
Δεν είχαν περάσει 15 από το πή*** και είχαν πιάσει πάλι λιμάνι . Μόλις το πλοίο αναχώρησε ο ναυτικός γύρισε πάλι στην καμπίνα και την πη*** για δεύτερη φορά . Κάθε 1/2 ώρα έπιαναν λιμάνι και ο ναυτικός γύριζε στην καμπίνα για να εισπράξει από τη Σουηδέζα . Η συμφωνία-συμφωνία .
Αυτό συνεχίστηκε όλη την ημέρα . Κάποια στιγμή η Σουηδέζα άρχισε να κουράζεται . " Δεν είναι δυνατόν ", σκεφτόταν , " τόσα πηδ*** σε μια μέρα ; Μέχρι να φτάσουμε στη Σουηδία θα έχω πεθάνει ! " Και αποφασίζει να ρωτήσει τον καπετάνιο , αφού ο ναυτικός απέφευγε να της απαντήσει .
" Πόσα λιμάνια είναι , καπετάνιε , μέχρι τη Σουηδία "
Και ο καπετάνιος :
" Δεν ξέρω , κοπέλα μου . Δεν έχω πάει ποτέ . Εγώ χρόνια τώρα κάνω μόνο Ρίο - Αντίρριο ! ".