Αστεία ανέκδοτα για πιλότους. Αστεία αεροπλάνων Αστεία αεροπορίας

Κάποιος θέλει να χρησιμοποιήσει την τουαλέτα του αεροπλάνου. Πηγαίνοντας βλέπει πως είναι κατειλημμένη. Η αεροσυνοδός του λέει:
- "Μπορείτε να χρησιμοποιήσετε την τουαλέτα των γυναικών αλλά προσέξτε μη χρησιμοποιήσετε τα τέσσερα κουμπάκια δίπλα στον καθρέπτη." Αυτός μπαίνει και αφού τελειώνει, κοιτά τα κουμπιά με περιέργεια. Το πρώτο γράφει ΖΝ. Το πατάει και βγαίνει ζεστό νερό που του πλένει τον πισινό.
- "Ρε τις κουφάλες τις γυναίκες ανέσεις", σκέφτεται! Κοιτά το δεύτερο κουμπί που γράφει Ζ. Α. και το πατάει. Βγαίνει ζεστός αέρας που του στεγνώνει τον πισινό.
- "Ρε τις κουφάλες τις γυναίκες μεγαλεία!" Πατάει το τρίτο κουμπί που γράφει Π. Π., βγαίνει πούδρα πισινού με ένα πον-πον και του πουδράρει τον πισινό. Κοιτάει το τέταρτο που γράφει Α. Ε. Τ. και σκέπτεται:
- Τι διάολο ας το πατήσω και αυτό. Γίνεται τότε μεγάλος χαμός και λιποθυμάει από τον πόνο. Ξυπνάει σε ένα κρεβάτι νοσοκομείου και έντρομος συνειδητοποιεί πως του έχουν κόψει τα αρχίδια. Αρχίζει να φωνάζει και μπαίνει μέσα ένας νοσοκόμος.
- Βοήθεια του λέει, έχασα τα αρχίδια μου.
- "Τι να κάνουμε κύριε", του απαντά αυτός. "Αφού σας είχαν πει να μη πατήσετε τα κουμπιά." Και καλά πατήσατε το Ζεστό Νερό, τον Ζεστό Αέρα, την Πούδρα Πισινού. Τον Αυτόματο Εξαγωγέα Ταμπόν, τι τον πατήσατε;
Ένας φτωχός ανθρωπάκος με τη γυναίκα του πήγανε στο πανηγύρι του χωριού. Εκεί είχαν και ενα ελικοπτερο που έκανε ασκήσεις στον αέρα, γύριζε αναποδα, έπαιρνε απότομες στροφές και ηταν πολύ εντυπωσιακό. Ο τύπος ήθελε λοιπόν να μπει στο ελικόπτερο αλλά η γυναίκα του δεν τον άφηνε γιατί το εισιτήριο ήταν 50 ευρώ.
- Μα βρε γυναίκα δεν βλέπεις τι ωραίο που είναι; Που θα το ξαναζήσουμε αυτό;
- Ναι, αλλά 50 ευρώ είναι 50 ευρώ.
Τον επόμενο χρόνο, ξανά τα ίδια. Ο τύπος ήθελε να μπει στο ελικόπτερο αλλά η γυναίκα του επέμενε ότι 50 ευρώ είναι 50 ευρώ. Αφού γινόταν αυτό για μερικά χρόνια, κάποια χρονιά ο πιλότος του ελικοπτέρου τον λυπήθηκε τον φίλο μας. Οπότε του είπε οτι θα τον αφήσει αυτόν και την γυναίκα του να μπουν στο ελικόπτερο τζάμπα με τον όρο οτι δεν θα μιλήσουν και δεν θα φωνάξουν καθόλου όσο θα διαρκέσει η πτήση. Μπαίνουν λοιπόν και αρχιζει ο πιλότος μια να ανεβαίνει, μια να κατεβαίνει, να γυρίζει ανάποδα και να κάνει οτι τρέλα φανταστείς στον αέρα. Ο τύπος και η γυναίκα του δεν έβγαλαν ούτε άχνα. Ο πιλότος προσπαθεί περισσότερο για να τους εντυπωσιάσει, αλλά πάλι δεν ακούει τίποτα. Αφού τελειώνει η πτήση και προσγειώνονται, γυριζει ο πιλότος και λέει στον τύπο:
- Ρε φίλε, με ξαφνιάζεις. Τόσες τούμπες στον αέρα και δεν μίλησες καθόλου!
- Σκέφτηκα να πω κάτι όταν έπεσε η γυναίκα μου, αλλά 50 ευρώ είναι 50 ευρώ!

Ένα αεροπλάνο έχοντας πιαστεί σε ομίχλη προσπαθεί απεγνωσμένα να προσγειωθεί στο αεροδρόμιο γνωστής πόλης των Η. Π. Α. Ο πιλότος καθώς διαπιστώνει ότι ο πύργος ελέγχου δεν του δίνει αρκετές πληροφορίες για το τι να κάνει έχει αρχίσει να πανικοβάλλεται.
- Κοίτα, του λέει η αεροσυνοδός. Ένας άνθρωπος είναι στον ουρανοξύστη εκεί πέρα! Ας τον ρωτήσουμε μήπως μπορεί να μας βοηθήσει να προσανατολιστούμε.
Τι να κάνει ο καημένος ο πιλότος, μην έχοντας και πολλές επιλογές, μια και δεν έβλεπε κανένα άλλο κτήριο τριγύρω, κατεβάζει το παράθυρο της καμπίνας (λέμε τώρα!) και φωνάζει καθώς πλησιάζει τον ουρανοξύστη:
- Ε, εσύ εκεί πέρα! Μήπως μπορείς να μας πεις που ακριβώς βρισκόμαστε;
- Φυσικά! Βρίσκεστε μέσα σε ένα αεροπλάνο! απαντάει ο τύπος.
Αμέσως ο πιλότος, χωρίς να χάσει δευτερόλεπτο το κόβει όλο αριστερά και κατευθύνεται Δυτικά για 2μιση λεπτά καθώς μειώνει σταδιακά το υψόμετρο. Μετά με ένα απότομο ελιγμό πετυχαίνει ακριβώς τον σωστό διάδρομο που του είχε πει ο πύργος ελέγχου και προσγειώνει το αεροπλάνο σώο και αβλαβές.
- Συγχαρητήρια! του λέει η αεροσυνοδός. Μα πως στην ευχή τα κατάφερες;
- Είναι πολύ απλό! Ο τύπος στον ουρανοξύστη μας είπε κάτι που είναι απόλυτα αληθές όμως πέρα και πέρα άχρηστο. Αρα δεν μπορεί παρά να εργάζεται για την Microsoft, της οποίας τα γραφεία βρίσκονται ακριβώς 5 χλμ. Ανατολικά του αεροδρομίου!
Ο πιλότος διηγείται την καταπληκτική ιστορία της διάσωσής του μετά από την πτώση του αεροπλάνου του στην χώρα των Μασάϊ:
- Και που λέτε αγαπητοί ήμουν πολύ τυχερός, αφού μετά την πτώση του αεροπλάνου μου, οι Ιθαγενείς Μασάϊ με περιποιήθηκαν πάρα μα πάρα πολύ, σε τέτοιο βαθμό, ώστε κάθε μέρα να μου παραχωρεί ο φύλαρχος το χαρέμι του για καθημερινή και ολονύκτια χρήση!...
Οι φίλοι του έμειναν κατάπληκτοι και εντυπωσιασμένοι, για το πώς η ατυχία αυτού του ανθρώπου, ουσιαστικά μετατράπηκε σε διακοπές στον Παράδεισο!... Κάποιου μάλιστα, η ιδέα του άρεσε τόσο πολύ, ώστε καταγοητευμένος από την περιπέτεια αυτή, έφθασε στο σημείο να σκηνοθετήσει μια πτώση και του δικού του αεροπλάνου, ώστε να απολαύσει του προνομίου των χιλίων και μιας ερωτικών βραδιών με το χαρέμι του φυλάρχου...
Όμως-αλοίμονο-συνέβη το μοιραίο, και αντί να πέσει στην περιοχή ευθύνης της φυλής Μασάϊ, να πέσει στους γείτονες Καμάϊ, οι οποίοι είχαν αντίθετα έθιμα και ο δύστυχος υποχρεώθηκε να πηγαίνει με το σύνολο των πολεμιστών της φυλής οι οποίοι εκπαιδεύονται σε συνθήκες απουσίας γυναικών!... Περιττό να περιγράψουμε το τι έπαθε ο δύστυχος, αφού κάθε βράδυ, το σύνολο των πολεμιστών της φυλής περνούσε από πάνω του!
Καταεξαντλημένος, ρακένδυτος και ελεεινός, φθάνει μετά από πολλούς μήνες στην βάση του, όταν επί τέλους η "εκπαίδευση" των πολεμιστών της φυλής έληξε... Οι φίλοι του στο άκουσμα του χαρμόσυνου αγγέλματος της διάσωσής του, μαζεύονται στο σπίτι του, όλο χαρά. Παρών και ο παλιός πιλότος που είχε πέσει στους Μασάϊ.
- Και τι έγινε ρε θηρίο Κώστα;... Έμαθα ότι έπεσες στο χωριό των Μασάϊ!
Είναι αλήθεια ρε τυχερούλη;
- ... Ννναι!...
- Πώ!-πώ! ... Τι κωλοφαρδία έχεις ρε παιδί μου!...
Και ο διασωθείς:
- Φαίνεται ρε παιδιά;... Φαίνεται;...
Κάθονται τρια γεροντάκια και λένε τα παλιά ... Και από δω από κει φτάνει η κουβέντα στο ποιος ήταν ο πιο απαίσιος ήχος που άκουσε ο καθένας στη ζωή του ... Αρχίζει ο πρώτος :
- Κάποτε βρέθηκα στην Αφρική και ΑΚΟΥΣΑ ένα κοπάδι εξαγριωμένους ελέφαντες να έρχονται προς το μέρος μου και χώρο να καλυφτώ δεν είχα ... τέλος πάντων , τέλος καλό , όλα καλά .
Συνεχίζει ο δεύτερος :
- Εγώ έκανα πιλότος και κάποτε που πετούσα πάνω απ` τον τρικυμισμένο ωκεανό άρχισε ο κινητήρας να κάνει έναν ΘΟΡΥΒΟ σαν να σταματούσε ... τέλος πάντων , τέλος καλό , όλα καλά .
Και ο τρίτος :
- Εγώ μια φορά ήμουνα με μια γυναίκα και γυρίζει ο άντρας της και μας κάνει τσακωτούς στο κρεβάτι . Τρέχω στο παράθυρο και πηδάω έξω ...
Οι άλλοι :
- Και ο ήχος ; ο ήχος ;
Ο τρίτος :
- Κάντε υπομονή , γιατί μου πέφτει δύσκολο . Το θυμάμαι και ανατριχιάζω .
Μετά από λίγο ...
- Πηδάω λοιπόν απ` το παράθυρο και ο άντρας της προλαβαίνει και με γραπώνει απ` τ` αρ***ια . Να κρέμομαι λοιπόν απ` τ` αρ***ια ... και τοτε ακούω τον ΠΙΟ ΑΠΑΙΣΙΟ ήχο της ζωής μου ! Τον ήχο που κάνει κάποιος που προσπαθεί να ανοίξει έναν σουγιά με τα δόντια !

Κάποτε οι Πόντιοι αποφάσισαν να ιδρύσουν μία αεροπορική εταιρεία, την οποία ονόμασαν Πόντιακ.
Ως το πρώτο δρομολόγιο καθορίστηκε Πόντος-Χίθροου. Το μεγαλύτερο αεροδρόμιο στον κόσμο τότε.
Μετά από μια φαντασμαγορική γιορτή, ξεκινά το αεροπλάνο και μετά από τρεις ώρες φτάνει στο Χίθροου.
Ο πιλότος συνεννοείται με τον πύργο ελέγχου:
- "Ζητώ άδεια προσγείωσης. Ζητώ άδεια προσγείωσης."
- "Προσγειώσου στον διάδρομο 543."
Πηγαίνει να προσγειωθεί ο πόντιος και...
- "Μα τι είναι αυτό; Αυτός ο αεροδιάδρομος δεν είναι ούτε 300 μέτρα! Και μας λένε πως έχουν το μεγαλύτερο αεροδρόμιο στον κόσμο; Θα κατέβω κάτω να διαμαρτυρηθώ!"
Τελικά Πόντιος ήταν, το προσγείωσε στα 300 μέτρα το αεροπλάνο. Κατεβαίνει κάτω, πηγαίνει στο γραφείο παραπόνων και τους λέει:
- "Φέρτε μου τον υπεύθυνο εδώ!"
Είχε αρχίσει να φωνάζει ο Πόντιος.
- "Τι συμβαίνει κύριε;", τον ρωτά ο υπεύθυνος.
- "Δεν ντρέπεστε να λέτε ότι το αεροδρόμιο σας είναι το μεγαλύτερο στον κόσμο όταν έχει μήκος μόνο 300 μέτρα; Εμείς στον Πόντο έχουμε ένα αεροδιάδρομο 3 χιλιόμετρα! Αυτό είναι ανήκουστο! Είναι αεροδιάδρομος αυτός με μήκος μόλις 300 μέτρα και ... (κοιτώντας δεξιά αριστερά) ... πω πω πλάτος!