Μπαίνει μια ξανθιά σ ένα κατάστημα ηλεκτρικών και ρωτάει τον πρόθυμο υπάλληλο:
- Καλημέρα σας , πουλάτε τηλεοράσεις ;
- Βεβαίως , κυρία μου , απαντάει ο υπάλληλος πρόθυμα .
- Πόσο έχει αυτή η τηλεόραση ; και δείχνει προς το μέρος τους .
- Δεν πουλάμε σε ξανθιές , απαντάει ο υπάλληλος .
Φεύγει η πελάτισσα και πηγαίνει κατευθείαν σ ένα κομμωτήριο και βάφει το μαλλί της κατάμαυρο .
Τη επόμενη μέρα ξανά πηγαίνει στο ίδιο κατάστημα , στον ίδιο υπάλληλο και ρωτάει :
- Καλημέρα σας , πουλάτε τηλεοράσεις ;
- Βεβαίως , κυρία μου , απαντάει ο υπάλληλος πρόθυμα .
- Πόσο έχει αυτή η τηλεόραση ; και δείχνει προς το μέρος τους .
- Δεν πουλάμε σε ξανθιές , απαντάει ο υπάλληλος .
- Μα δεν είμαι ξανθιά , απαντάει η πελάτισσα , δεν το βλέπετε , είμαι κατάμαυρη .
- Και αυτό δεν είναι τηλεόραση , αλλά φούρνος μικροκυμάτων !
Είναι ένας τύπος με μηχανάκι που ξεκινάει να περάσει τα σύνορα με μια μαύρη σακούλα. Φτάνοντας, τον σταματούν και τον ρωτούν:
- Τι έχεις στη σακούλα αρχηγέ;
- Χώμα!
- Καλά, καλά, άνοιξε τη σακούλα μεγάλε...
Ανοίγει τη σακούλα ο τύπος και τι να δουν, ... Χώμα!
- Αφού σας το είπα ρε παιδιά, χώμα κουβαλάω.
- Συγγνώμη κύριε, αλλά και εμείς τη δουλειά μας κάνουμε, λέει ο τελωνειακός. Περάστε!
Η κατάσταση αυτή συνεχιζόταν μήνες, που λέτε, ε, κάποια στιγμή λένε ..
- Ρε σεις, μπας και μας δουλεύει ο τύπος με το μηχανάκι; Κάτσε και όταν θα ξανάρθει θα του ζητήσουμε δείγμα από το χώμα!
Όντως, όταν έρχεται :
- Σταμάτα! ʼνοιξε τη σακούλα!
- Τι έγινε ρε παιδιά; Τι πάθατε;
- Θα πάρουμε δείγμα από το χώμα, και θα το στείλουμε για ανάλυση.
- Καλώς, καλώς.
Την άλλη μέρα, έρχεται ο τύπος:
- Χίλια συγγνώμη κύριε είχατε δίκιο, δεν βρέθηκε καμιά παράνομη ουσία στο δείγμα.
- Αφού σας το είπα ρε παιδιά, είμαι καθαρός!
- Δεν θα ξαναγίνει, περάστε, του λένε.
Περνουσαν τα χρόνια, ε, κάποια στιγμή τον σταματάει ένας από τους υπάλληλους και του λέει:
- ʼκου φίλε, εγώ σε 2 βδομάδες παίρνω σύνταξη, δε θα σε καρφώσω αλλά θα μου πεις ειλικρινά, κάνεις λαθρεμπόριο;
- ... Ναι!
- Και τι περνάς;
- Μηχανάκια!
Ήταν δυο συμμαθητές που είχαν κανονίσει να συναντιούνται κάθε δέκα χρόνια μετά την αποφοίτησή τους από το Γυμνάσιο.
Την πρώτη φορά που συναντώνται:
(Αγκαλιάζονται με δάκρυα κλπ)
- Τι κάνεις βρε; Πώς τα πας; Μια χαρά σε βλέπω.
- Ε, να, δε λέω, καλά τα κατάφερα. Τελείωσα σπουδές στα Οικονομικά, έκανα κι ένα MBA, και βρήκα χρηματοδότες για να φτιάξω μια δική μου εταιρεία.
Πάει πολύ καλά, κι έχω πολλά σχέδια να την επεκτείνω. Μένω σε μια βίλα στη Γλυφάδα. Εσύ όμως; Δε σε βλέπω και τόσο καλά.
- Ασε. Βράσ΄ τα. Δούλεψα λίγο από δω κι από κει και μετά πήγα στρατό.
Εκεί απόκτησα και την κακή συνήθεια του ποτού. Από τότε που απολύθηκα προσπαθώ χωρίς αποτέλεσμα να βρω καμιά καλή δουλειά, αλλά δε στεριώνω πουθενά. Είμαι αρκετά απογοητευμένος. Και πίνω, πίνω, πίνω...
Μετά από δέκα χρόνια ξανασυναντώνται:
- Ώπα! Τι γίνεσαι βρε παλιόφιλε; Τι βλέπω; Δαχτυλίδι είναι αυτό;
- Ε, ναι. Παντρεύτηκα ξέρεις. Θυμάσαι εκείνη τη συμμαθήτριά μας που έγινε μετά μοντέλο; Κάπου συναντηθήκαμε και ξαναφούντωσε ο παλιός έρωτάς μας.
Έχω και τρία παιδιά. Κι οι δουλειές, δε λέω πάνε πολύ καλά. Τώρα είμαι επικεφαλής ενός τεράστιου ομίλου επιχειρήσεων, του μεγαλύτερου της χώρας. Συναντιέμαι συχνά με υπουργούς για δουλειές και γνωρίζω προσωπικά και τον πρωθυπουργό. Έχω καμιά δεκαριά βίλες τώρα, αλλά μένω και αρκετά στα ξενοδοχεία μου, καθώς ταξιδεύω πολύ. Εσύ πώς πας;
- Ας τα. Από το κακό στο χειρότερο. Είμαι πέντε χρόνια τώρα άνεργος. Οι γυναίκες δε γυρίζουν ούτε να με κοιτάξουν. Πήρα και δεκαπέντε κιλά. Το μόνο που με ευχαριστεί για να ξεχνιέμαι και λίγο είναι το ποτό. Και πίνω, πίνω, πίνω...
Μετά από δέκα χρόνια ξανασυναντώνται:
- Ωωω! Τον αγαπητό. Μα τι βλέπω; Πώς είσαι έτσι ντυμένος; Αρχοντας σωστός! Και πούρο!
- Ε, ναι! Βλέπεις, τα πράγματα πάνε όλο και καλύτερα. Ο όμιλός επιχειρήσεών μου είναι τώρα μια από τις μεγαλύτερες πολυεθνικές.
Νταραβερίζομαι με όλους τους μεγάλους του κόσμου, τον πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, τον σύντροφο επικεφαλής της Ρωσίας, τους Ευρωπαίους πρωθυπουργούς και βασιλιάδες. Αυτό τον καιρό σχεδιάζουμε τη συγχώνευση της Κόκα Κόλα και των μεγαλύτερων εταιριών πετρελαίου και αυτοκινήτων διεθνώς! (Σκύβει στο αυτί του άλλου) Αγόρασα και τον όμιλο του Рlаyвоy και ... Καταλαβαίνεις! (Κλείνει το μάτι). Αλλά εσένα σε βλέπω χάλια.
- Δε λες τίποτα! Τα χρόνια περνάνε και ακόμα από δουλειά τίποτα.
Έφτασα να ζω με ελεημοσύνες. Μένω σε μια εγκαταλειμμένη τρώγλη. Και πίνω, πίνω, πίνω, όλο και περισσότερο...
Μετά από δέκα χρόνια ξανασυναντώνται:
- Τι γίνεσαι βρε; Μα, πως είσαι έτσι; Τι γίναν τα μεγαλεία σου;
- Ας τα να πάνε! Με συντάραξε ένα τεράστιο σκάνδαλο. Με ρήμαξε κυριολεκτικά, καταστράφηκα. Μου τα φάγανε όλα οι δικηγόροι στα δικαστήρια και οι γιατροί, γιατί βλέπεις από τη στενοχώρια μου έπαθα τρία εμφράγματα και καρκίνο του προστάτη. Με παράτησαν όλοι, ακόμα και η γυναίκα μου, αφού μου απέσπασε ως διατροφή τα τελευταία μου λεφτά.
Βρίσκομαι στο έσχατο στάδιο. Έφτασα να παρακαλάω να πεθάνω... Εσένα όμως σε βλέπω μια χαρά.
- Ναι, βλέπεις, αποφάσισα τελικά να κόψω το ποτό. Τώρα ζω σχετικά ήσυχα αποτραβηγμένος στο ιδιόκτητό νησί μου και διοργανώνω που και που κανένα παρτάκι με μικρούλες ή κανένα ταξιδάκι στην Ελβετία.
- Μα καλά; Που βρήκες τα λεφτά;
- Ε, να μωρέ... Πούλησα τα μπουκάλια!
Στον ζωολογικό κήπο της Νέας Υόρκης, ένας πιτσιρίκος θέλει να ταΐσει ΅ια μπανάνα στον ΅μεγάλο γορίλα.
Η ΅ανά του δεν τον αφήνει να πλησιάσει και αυτός έχει χαλάσει τον κόσμο ΅ε το κλά΅α του. Και τελικά, όπως γίνεται πάντα δηλαδή, περνάει το δικό του. Όλο καμάρι ο μικρός πλησιάζει το κλουβί του μεγάλου γορίλα ΅ε την ΅πανάνα στο χέρι. Εκεί που πάει να του τη δώσει, κάνει ΅ια ο γορίλας και χραπ! αρπάζει το ΅ικρό και πάει να τον φάει! Κλάματα ο πιτσιρικάς, φωνάζει και ο κόσμος, χα΅ός. Εκεί γύρω ήταν σε περιπολία ο Superman, ο οποίος ΅όλις βλέπει τι πάει να γίνει, επεμβαίνει αστραπιαία και σώζει τον ΅ικρό. Πανηγύρια, φωνές ζητωκραυγές το πλήθος που έσωσε τον ΅ικρό. Έρχονται και οι δημοσιογράφοι και παίρνουν συνέντευξη από τον Superman. Πρώτος δημοσιογράφος.
- "Από ποια εφημερίδα είσαι εσύ;" ρωτάει ο Superman.
- "New York Times!", λέει αυτός.
- "Λέγε", απαντάει ο Superman.
- "Φοβηθήκατε όταν σώσατε το παιδί;" -"Ναι, αλλά δεν ΅ε νοιάζει. Θέλω να βοηθάω τους ανθρώπους και δεν ΅ε νοιάζει για ΅ένα." έρχεται η απάντηση του Superman. Επόμενος δημοσιογράφος.
- "Από ποια εφημερίδα είσαι εσύ;" ρωτάει ο πάλι Superman.
- "Herald Tribune!", λέει αυτός.
- "Λέγε!" -"Τι πιστεύεται για τα παιδιά;" -"Πιστεύω ότι είναι το ΅έλλον της ανθρωπότητας και ότι όλοι θα πρέπει να τα φροντίζουμε" έρχεται η απάντηση. Τρίτος δη΅ασιογράφος.
- "Από ποια εφημερίδα είσαι εσύ;" ρωτάει ο πάλι σουπέρ΅αν.
- "Απ τον Ριζοσπάστη!" λέει αυτός.
- "Α παράτα ΅ας, παλιοκο΅΅ούνι. Ο επόμενος." του αποκρίνεται ο Superman. Την άλλη ΅έρα γράφουν οι εφημερίδες. New York Times:
"Ο superman προτυπο αυταπαρνησησ και θυσιασ για το καλο τησ ανθρωποτητασ!"
Herald Tribune:
"Ο superman υπερασπιστησ των παιδιων! Αποκλειστικη δηλωση:
"Ειναι το μελλον μασ!"
Ριζοσπάστης:
"Εγκαθετοσ, ακροδεξιοσ φασιστασ στερει τροφη απο νοτιοαφρικανο μεταναστη".
- Ένας τύπος παίρνει κάθε πρωί το λεωφορείο να πάει στη δουλειά του και κάθε μέρα βλέπει μέσα μια χήρα, μαυροφορούσα και χαμηλοβλεπούσα.
Τη βλέπει μία, τη βλέπει δύο κλπ κλπ στο τέλος αρχίζει να τη γουστάρει. Της την πέφτει λοιπόν στην αρχή με το μαλακό (χήρα γυναίκα άλλωστε) και όσο αυτή δεν ενδίδει τόσο ποιο φορτικός γίνεται. Εν πάση περιπτώσει, χήρα βράχος ακλόνητος, δεν πέφτει με τίποτα κι ο τύπος πάει να σκάσει. Κάποια μέρα ο εισπράκτορας, ο οποίος έχει πάρει πρέφα την όλη φάση, φωνάζει τον τύπο και του λέει :
- "Κοίτα να δεις, βλέπω ότι γουστάρεις τη χήρα. Κι επειδή συμβαίνει να τη γνωρίζω και ξέρω την ιστορία της θα σε βοηθήσω. Λοιπόν, το κλειδί στην περίπτωση της χήρας είναι ότι είναι κολλημένη με τον μακαρίτη, δεν μπορεί να ξεπεράσει τον θάνατό του. Κάθε μέρα, προς το βραδάκι, πηγαίνει στο νεκροταφείο και κλαίει πάνω από το μνήμα. Αυτή ακριβώς την αδυναμία της πρέπει να εκμεταλλευθείς. Η συμβουλή μου, λοιπόν, είναι η εξής: πήγαινε λίγο νωρίτερα και κρύψου πίσω από τον τάφο κι όταν έρθει η χήρα εμφανίσου ξαφνικά μπροστά της και πες ότι είσαι άγγελος Κυρίου και ότι μπορείς να την φέρεις σε επαφή με τον άντρα της. Όπως θα είναι ψιλοσκοτεινά δεν θα καταλάβει τίποτα. Πιάστην στο ψηστήρι και πάνω στη φάση γά** την."Πράγματι, έτσι και έγινε. Ο τύπος κρύβεται πίσω από τον τάφο και μόλις έρχεται η χήρα κι αρχίζει το κλάμα πετάγεται ξαφνικά μπροστά της και της λέει:
"Είμαι άγγελος Κυρίου, μπορώ να σε φέρω σε επαφή με τον άντρα σου"
. Η χήρα τα παίζει στην αρχή αλλά γρήγορα συνέρχεται και τον ρωτάει:
"Αλήθεια μπορείς ?"."Ναι", λέει ο τύπος, "αλλά πρώτα πρέπει να κάτσεις να σε γα***ω"."Αποκλείεται", λέει η χήρα. "τι είναι αυτά που μου λες? Χήρα γυναίκα είμαι, δεν μπορώ να το κάνω αυτό που λες"."Κοίτα", επανέρχεται ο τύπος, "αυτός είναι ο μόνος τρόπος για να ξαναβρεθείς με τον άντρα σου. Αν δεν σαρέσει χάνεις την ευκαιρία."
Τι να κάνει η χήρα! Με τα πολλά ψήνεται και αποφασίζει να του κάτσει. Του λέει όμως:
"Κοίταξε να δεις, δέχομαι να με γα***εις αλλά μόνο από πίσω. Το "μπροστά" το έχω αφιερώσει στον άντρα μου". Συμφωνεί ο τύπος .. Αρχίζει να την γα***ει και στο τελείωμα πάνω τον πιάνουν τύψεις."Ξέρεις κάτι", της λέει, "ψέμματα σου είπα, τι άγγελος Κυρίου και μα***κίες, ο τύπος από το λεωφορείο είμαι που σου την πέφτει κάθε μέρα "
. Και η χήρα:
"Εντάξει μωρέ, δεν τρέχει τίποτα. Κι εγώ δεν είμαι η χήρα, ... Ο εισπράκτορας είμαι"...!
Ο Γιωρίκας κάποια μέρα πήρε την απόφαση να γίνει ξυλοκόπος.
Πάει, λοιπόν, σε ένα κατάστημα που πούλαγαν αλυσοπρίονα και λέει στον υπάλληλο :
Θέλω ένα καλό αλυσοπρίονο, για επαγγελματική χρήση
Έχουμε αυτό, το μοντέλο το sxg2000, κόβει μέχρι 100 δέντρα την ημέρα.
Καλό είναι,΄λέει Γιωρίκας και το αγοράζει.
Την επόμενη μέρα επιστρέφει αγανακτισμένος στο μαγαζί και κάνει φασαρίες. Τι 100 δέντρα και μαλακίες , μισό δέντρο έκοψα και έκανα 9 ώρες, τι πράματα είναι αυτά, θα το ΄κλείσετε το μαγαζί με τις μαλακίες που πουλάτε, και άλλα τέτοια σχετικά.
Ο υπάλληλος θορυβημένος του δίνει ένα άλλο μοντέλο, το turbo sxg2500. Αυτό του λέει, είναι το καλύτερο μοντέλο της αγοράς, 200 δέντρα την ημέρα κόβει.
Το παίρνει ο Γιωρίκας, πληρώνει τη διαφορά και χάνεται κανα δυο μέρες.
Την τρίτη μέρα, πάλι πίσω. Ρε καραγκιόζη τι μου πούλησες του λέει, Δυο μέρες κόβω και κατάφερα ένα δεντράκι να κόψω μόνο.
Σας παρακαλώ κύριε του, λέει ο υπάλληλος, μπορεί να έχει κάποιο πρόβλημα το μηχάνημα, άλλα όμως σας καλύπτει η εγγύηση, μην κάνετε έτσι, πάμε λίγο έξω να το δοκιμάσουμε.
Πάνε λοιπόν έξω, όπου υπήρχε ένας κορμός μεγάλος, κάνει μία έτσι ο υπάλληλος και τραβάει το σκοινί ΓΚΡΝΝΝΝΝΝ.. παίρνει μπροστά το αλυσοπρίονο.
Ο Γιωρίκας μένει κάγκελο... Πώς το κάνες αυτό ρε μεγάλε ...!