Αστεία για ταινίες και ηθοποιούς
Ήταν ένας ελέφαντας και ένα μυρμήγκι και είχαν μόνο ένα εισητήριο για το σινεμά.
- Μην σε νοιάζει, λέει ο ελέφαντας, θα σε κρύψω πίσω από το αυτί μου για να μην σε δουν.
Πάει ο ελέφαντας να μπει στο σινεμά:
- Γειά σας, λέει ο τύπος που ελέγχει τα εισητήρια.
- Γειά σας, λέει ο ελέφαντας.
- Μόνος σας είστε;
- Ναι, είμαι μόνος μου.
- Και αυτός πίσω από το αυτί σας ποιός είναι;
Πάνε πάλι πίσω.
- Θα σε κρύψω στην προβοσκίδα μου, λέει ο ελέφαντας.
Ξαναπηγαίνουν στο σινεμά:
- Γειά σας, λέει ο τύπος που ελέγχει τα εισητήρια.
- Γειά σας, λέει ο ελέφαντας.
- Μόνος σας είστε;
- Ναι, είμαι μόνος μου.
- Και αυτός στην προβοσκίδα σας ποιός είναι;
Πάνε πάλι πίσω.
- Να δοκιμάσουμε να σε κρύψω εγώ κάπου; ρωτάει ο μυρμήγκι.
- Ναι, αλλά δεν νομίζω να πετύχει, λέει ο ελέφαντας.
Πιάνει το μυρμήγκι και τυλίγει τον ελέφαντα με αλουμινόχαρτο.
Πάνε πάλι στο σινεμά:
- Γειά σας, λέει ο τύπος που ελέγχει τα εισητήρια.
- Γειά σας, λέει το μυρμήγκι.
- Μόνος σας είστε;
- Ναι, είμαι μόνος μου.
- Και αυτό εδώ τί είναι;
- Μυστήριος είσαι, ρε φίλε! λέει το μυρμήγκι. Να μην φέρω και ένα σαντουιτσάκι για το διάλειμμα;
Δύο συμμαθητές συναντιούνται μετά από πολύ καιρό. Ο ένας πενθεί. Κι ακολουθεί ο παρακάτω διάλογος:
- Tι έγινε ρε; Ποιος πέθανε;
- Η μάνα μου. Μια μέρα εκεί που καθόταν μέσα στο σπίτι ακούει φασαρία. Βγαίνει στο μπαλκόνι να δει τι γίνεται, σκύβει, γλιστράει και πέφτει...
- Κι εκεί πέθανε;
- ... Όχι έχει και συνέχεια. Από κάτω περνούσε ένα τσίρκο, έπεσε πάνω στο τραμπολίνο, αυτό την ξαναπετάει πάνω, πάει να πιαστεί από την πόρτα φεύγει η πόρτα ξαναπέφτει κάτω...
- Κι εκεί πέθανε;
- Όχι. Ξαναπέφτει στο τραμπολίνο, αυτό την ξαναστέλνει πάνω πάει να πιαστεί από τα κάγκελα του μπαλκονιού, σπάνε. Ξαναπέφτει κάτω...
Κι εκεί πέθανε;
- ΄Οχι. Ξαναπέφτει στο τραμπολίνο, αυτό την ξαναστέλνει πάνω πάει να πιαστεί από τα κεραμίδια, κατεβάζει δυο σειρές κεραμίδια ξαναπέφτει κάτω, (μη με διακόψεις, δεν πέθανε εδώ), το τραμπολίνο την ξαναστέλνει πάνω κι εκεί βγαίνει ο πατέρας μου με την καραμπίνα και κουνώντας την σημαδεύει τη μάνα μου την πυροβολεί και φωνάζει:
- Μωρή θα μου το γκρεμίσεις το σπίτι!
Είναι ο Σούπερμαν και ψάχνει απελπισμένα να ρίξει ένα καλό πήδημα. Εκεί λοιπόν που πετάει βλέπει τον Batman πάει προς αυτόν και του λέει:
- Εεεε φίλε μου Batman, πρέπει οπωσδήποτε να βρω να πηδήξω, έχω τρελαθεί σου λέω.
- Γιατί δε δοκιμάζεις με την Wonder Woman; Κάνει τα καλύτερα πηδήματα εδώ στην χώρα των κόμικς.
- Μμμ, η Wonder Woman είναι καλή μου φίλη, δεν θα μπορούσα να κάνω κάτι τέτοιο, και φεύγει.
- Παρακάτω, βρίσκει τον Spiderman, και του λέει κι αυτού το δράμα του και τον ρωτάει αν έχει καμιά καλή πρόταση.
- Θα σου πρότεινα την Wonder Woman. Είναι σίγουρα η καλύτερη.
- "Η Wonder Woman είναι φίλη μου. Μπα, δεν μπορώ να κάνω κάτι τέτοιο", λέει και φεύγει πάλι.
- Τι διάολο σκέφτεται καθώς πετάει, όλους τους έχει πάρει;
Τότε ξαφνικά βλέπει την Wonder Woman στο χωράφι από κάτω, με ανοιχτά τα πόδια σε κατάσταση έκστασης.
- Το θέαμα είναι άκρως προκλητικό. Δε βαριέσαι σκέφτεται, φίλοι φίλοι, αλλά και η ανάγκη μεγάλη, θα χρησιμοποιήσω τις υπερδυνάμεις μου, θα κάνω τη δουλειά γρήγορα γρήγορα, πριν το καταλάβει θα έχω φύγει.
- Πράγματι, πέφτει σαν σφαίρα πάνω στην Wonder Woman, τελειώνει την δουλειά και πριν πεις κύμινο έχει εξαφανιστεί.
- Τι στο καλό ήταν αυτό, λέει η Wonder Woman κοιτώντας με θολό βλέμμα προς τον ουρανό.
- Δεν ξέρω, λέει ο Invisible Man, αλλά ο κώλος μου με πεθαίνει.
Ήταν ο Τοτός στην 4η Δημοτικού μέσα στο μάθημα της αριθμητικής.
Κάποια στιγμή η δασκάλα ρωτάει τους μαθητές, αν κάθονται τρία πουλάκια πάνω σε ένα δέντρο και ένας κακός κυνηγός σκοτώσει το ένα πόσα θα μείνουν πάνω στο δέντρο; Με, όπως πάντα, υπερβολικό ζήλο σηκώνει το χέρι της η μικρή Ελενίτσα φωνάζοντας, "κυρία, κυρία, κυρία..."! Δίνει λοιπόν, η δασκάλα, τον λόγο στην Ελενίτσα η οποία με θάρρος απάντα πως θα μείνουν δύο πουλάκια πάνω στο δέντρο. "Μπράβο", λέει η δασκάλα στην Ελενίτσα, "Πολύ σωστή σκέψη!". Ο Τοτός όμως, που είχε τσαντιστεί με όλη αυτή την σκηνή επίδειξης γνώσεων της Ελενίτσας, σηκώνει το χέρι του και λέει στην δασκάλα, "Εγώ κυρία νομίζω πως δεν θα μείνει κανένα πουλάκι πάνω στο δέντρο αφού και τα υπόλοιπα δύο θα τρομάξουν και θα φύγουν". Η δασκάλα απαντά, "Τοτό, εδώ κάνουμε απλή αριθμητική αλλά μου αρέσει ο τρόπος που σκέπτεσαι". Κάθεται λοιπόν ο Τοτός για λίγη ώρα σκεπτικός και φανερά προσβεβλημένος, μέχρι που ξανασηκώνει το χέρι του, - Κυρία, να σας κάνω μία ερώτηση; - Και βέβαια Τοτό, απαντά η δασκάλα.
- Κάθονται τρεις γυναίκες σε ένα πάρκο και τρώνε παγωτό χωνάκι. Η πρώτη το γλύφει, η δεύτερη το δαγκώνει και η τρίτη το χώνει όλο βαθιά μέσα στο στόμα, ποια απο τις τρεις είναι παντρεμένη; - (Μετά απο λίγη σκέψη) Υποθέτω αυτή που το χώνει όλο μέσα στο στόμα της.
- Λάθος, απαντάει ο Τοτός, είναι αυτή που φοράει βέρα αλλά μου αρέσει ο τρόπος που σκέπτεστε!
Μια παρέα από τρεις φίλους περιμένουνε στο σταθμό Λαρίσης να φύγει το τρένο για Θεσσαλονίκη.
Πλησιάζει ο ένας το γκισέ και βγάζει ένα εισιτήριο. Δίπλα τους ακριβώς είναι τρεις Τούρκοι που περιμένουνε κι αυτοί το ίδιο τρένο.- Καλά πως ταξιδέψει τρεις άνθρωπος με ένα εισιτήριο;, τους ρωτάει ο ένας που ήξερε λίγα Ελληνικά.- Περίμενε και θα δεις, απαντάνε με ένα πονηρό χαμόγελο οι δικοί μας. Πράγματι κάποια στιγμή ξεκινάει το τρένο και μετά από 10 λεπτά αρχίζει ο έλεγχος εισιτηρίων. Με το που το παίρνουνε χαμπάρι οι τρεις φίλοι, χώνονται μέσα σε μια τουαλέτα όλοι μαζί και λουφάζουν. Όταν έρχεται ο ελεγκτής και διαπιστώνει ότι η τουαλέτα είναι κλειδωμένη, χτυπάει τη πόρτα και φωνάζει:
"Παρακαλώ έλεγχος εισιτηρίων!". Η πόρτα μισανοίγει, βγαίνει ένα χέρι και του δίνει το μοναδικό εισιτήριο. Οι Τούρκοι που βλέπουν τη σκηνή κουφαίνονται. "Πολύ καλός κόλπος", παραδέχονται και αποφασίζουν να το κάνουνε κι αυτοί στην επιστροφή. Όπως το περιμένατε, οι έξι καμπαλέρος συναντιόνται κατά σύμπτωση στο σταθμό της Θεσσαλονίκης για να γυρίσουνε Αθήνα. Πηγαίνει ο Τούρκος με τα σπαστά Ελληνικά και βγάζει ένα εισιτήριο για Αθήνα. Οι δικοί μας δεν βγάζουνε καθόλου εισιτήριο.- Πως ταξιδέψει όλοι οι άνθρωπος χωρίς εισιτήριο; απορεί ο Τούρκος.- Θα δεις, θα δεις, του απαντάνε πάλι οι Έλληνες και όλοι μαζί ανεβαίνουνε στο τρένο που έχει έλθει στο μεταξύ. Μόλις ανακοινώνεται από τα μεγάφωνα ο έλεγχος εισιτηρίων, κλείνονται οι τρεις Τούρκοι σε μια τουαλέτα και οι τρεις Έλληνες στη διπλανή και περιμένουνε. Σε δύο λεπτά βγαίνει ένας από τους τρεις φίλους μας και χτυπώντας τη πόρτα της τουαλέτας των Τούρκων, λέει με βαριά "επαγγελματική"
Φωνή:
- Παρακαλώ έλεγχος εισιτηρίων!Αμέσως μισανοίγει η πόρτα και ο Έλληνας σαν κύριος παίρνει το εισιτήριο και γρήγορα γρήγορα ξαναχώνεται στην διπλανή τουαλέτα!
Γίνεται ένα μπλόκο της αστυνομίας στην εθνική οδό και σταματάνε διάφορα αυτοκίνητα.
Ένα από αυτά το οδηγεί ο Μελισσανίδης (ο γνωστός Ολυμπιονίκης). Για κακή του τύχη όμως δεν είχε μαζί του κανένα έγγραφο που να αποδεικνύει την ταυτότητά του.
Τον πλησιάζει ένας μπάτσος και του λέει:
- Άδεια και δίπλωμα κύριε...
- Συγγνώμη αλλά δεν έχω ούτε την άδεια ούτε το δίπλωμα μαζί μου, του λέει ο Μελισσανίδης.
- Καλώς, ελάτε να σας κόψουμε ένα πρόστιμο για να μάθετε να μην τα ξεχνάτε, απαντά ο αστυνομικός.
Αφού πάνε στο περιπολικό ο άλλος αστυνομικός του λέει:
- Για δώστε μας την ταυτότητα σας παρακαλώ κύριε.
- Δεν έχω.
- Διαβατήριο.
- Ούτε.
- Κάποιο έγγραφο που να μας αποδεικνύει την ταυτότητά σας.
- Όχι.
- Τότε θα σας στείλουμε πακέτο στο τμήμα για εξακρίβωση στοιχείων.
- Μα τι λέτε ρε παιδία. Ο Γιάννης ο Μελισσανίδης είμαι δεν με αναγνωρίζετε;
- Ναι καλά που το ξέρουμε ότι είσαι εσύ; αφού δεν έχεις ταυτότητα.
- Μα καλά ρε παιδία. Με έχουν δείξει όλα τα κανάλια. Εγώ δεν είμαι που έφερα το χρυσό μετάλλιο από την Ατλάντα;
- Κι εμείς που το ξέρουμε; Μπορεί να είσαι κάποιος σωσίας, του απαντά ο ένας μπάτσος.
- Για μισό λεπτό, λέει ο άλλος. Αν είσαι πράγματι ο ολυμπιονίκης, κάνε μας μερικά από αυτά που έκανες για να κερδίσεις το μετάλλιο για σε πιστέψουμε ..
Πράγματι λοιπόν, βλέπεις το Μελισσανίδη μέσα στη μέση του δρόμου να κάνει διάφορα ακροβατικά, τούμπες και τέτοια.
Εκείνη την ώρα, έτυχε να περνάνε από εκεί ο Κωστίκας με το Γιωρίκα.
Καθώς ο Κωστίκας βλέπει την σκηνή, γυρνάει και λέει στον Γιωρίκα.
- Καλά ρε μαλάκα, πολύ το δυσκόλεψαν το αλκοτέστ...