De nieuwe overburen, een echtpaar op leeftijd, schijnen nog steeds veel om elkaar te geven, om niet te zeggen dat ze niet van elkaar af kunnen blijven. Elke keer bij het thuiskomen is het prijs. Nog vóór ze goed en wel binnen zijn, staat die man die vrouw al onder de rokken te graaien, in het volle zicht van de straat. Op een dag worden ze door een van de buren er op aangesproken. Of ze voortaan het fatsoen op zouden kunnen brengen, om hun lusten binnenshuis op elkaar bot te vieren, in plaats van in het openbaar, onder de ogen van de buurtkinderen. "O maar dat ziet u helemaal verkeerd," zegt die man. "Het is niet wat het lijkt."
"O nee ? Wat is het dan wel ?"
"Dat zal ik u zeggen. Mijn vrouw heeft een houten been, met vlak boven de knie een spijker. En daar hangt onze huissleutel aan "!!!!!!!
Het gezin gaat naar het kerkhof om het graf van de grootouders te verzorgen. De kleine Ilse dartelt luidruchtig rond.,,Doe toch eens rustig !'' vermaant haar moeder.,,Je weet toch dat hier oude mensen onder de grond liggen te slapen!'' Na enige tijd komt er een oud vrouwtje langs.,,Kijk eens , Mam,'' roept Ilse, ,,die oma is al uitgeslapen !