Moppen: Alcohol, Moppen: Dronkaards, Moppen: Dronken
Een Engelse lord zet een advertentie in de krant voor een echte Engelse butler. Op donderdagavond zit hij in zijn bibliotheek een krantje te lezen, gaat de bel. De lord staat op, loopt naar buiten, over
De oprijlaan. Staat er een dronken vent tegen het hek geleund.
"Wat komt u doen?" vraagt de lord.
De dronken vent zegt:
"U had toch een advertentie gezet?"
"Inderdaad," zegt de lord, "ik zoek een typisch Engelse butler. Kunt u misschien goed chaufferen?"
"Chaufferen?" zegt de man, "ik ben al tien jaar mijn rijbewijs kwijt, en ik denk niet, dat ik het ooit nog terugkrijg."
"Kunt u dan misschien goed kokkerellen?" vraagt de lord.
"Kokkerellen?" zegt de man, "ik kan nog geen ei bakken."
"Kunt u dan wellicht goed tuinieren?" vraagt de lord.
"Tuinieren?" vraagt de man, "ik woon op 13 hoog; ik kan nog geen cactus in leven houden."
"Tja," zegt de lord, "wat kom je dan eigenlijk hier doen?"
Zegt de man:
"Ik dacht: ik zal je even vertellen dat je op mij niet hoeft te rekenen."
De kinderen van een lagere school krijgen les over moraal. Ze krijgen als opdracht thuis aan hun ouders te vragen een verhaal te vertellen waaraan een moraal hangt. Wanneer ze terug in de klas komen, mogen ze vertellen wat ze gehoord hebben.
Mieke vertelt :
"Mijn ouders zijn kippenboeren, ze hebben een legbatterij. Op een dag hadden ze in de auto een mand eieren staan. Ze reden over een grote bobbel in de weg, waardoor de eieren braken"
. De moraal luidt :
"Wees zeer voorzichtig met fragiele voorwerpen".
Elsje vertelt :
"Mijn ouders hebben ook een kippenboerderij, maar zij kweken kuikentjes. Op een dag hadden ze wel twintig eitjes. Ze verwachtten dus ook twintig kuikentjes. Ze verzorgden de eitjes heel goed, maar er zijn er maar vijftien van uitgekomen"
. De moraal luidt :
"Tel je kuikentjes pas als ze uitkomen".
Dan vraagt de juf aan Anneke :
"En hebben je ouders ook een verhaal verteld?"
"Ja", antwoordt Anneke, "mijn papa heeft verteld over zijn zus :Tante Annie. Ons tante Annie woont in Amerika en is daar bij het leger. Ze is piloot bij de luchtmacht en heeft meegevochten in Desert Storm. Op een dag werd haar vliegtuig geraakt en moest ze springen. Het enige dat ze bij had was een fles whisky, een machinegeweer en een zakmes. Terwijl ze aan haar parachute bengelde, dronk ze de fles whisky leeg, dan was ze die al kwijt. Toen ze beneden kwam, werd ze omsingeld door wel zeventig Irakezen. Ze pakte haar machinegeweer en schoot er vijftig van neer. Toen waren haar kogels op. Met haar zakmes kon ze er nog vijftien doden, toen brak het mes af. De vijf laatste heeft ze met haar blote handen gedood.
De juf kijkt Anneke ontdaan aan en vraagt na enige stilte :
"En heeft papa u ook een moraal bij dat verhaal verteld ?"
Anneke antwoordt :
"Jazeker, je blijft best uit de buurt van tante Annie als ze gezopen heeft."
Een man komt laat thuis van zijn werk. Als hij vraagt wat ze eten, zegt zijn vrouw:
"Awel, ge treft het ik heb niks klaargemaakt, want we hebben niks in huis. De man zegt:
"Laten we dan naar een restaurant gaan, dan gaan we lekker escargots eten."
De vrouw heeft daar weinig zin in en zegt:
"Gaat gij anders maar naar de winkel om escargots te halen, dan maak ik ze hier wel klaar."
De man gaat naar de winkel en koopt escargots: twaalf in een zakje. Hij stopt ze in zijn binnenzak. Onderweg terug naar huis komt hij een vriend tegen, gaat nog naar een kroegje, komt weer een vriend tegen, blijft in een ander cafe nog even hangen...
Uiteindelijk komt hij met een flink stuk in zijn kraag om kwart over twee 's nachts weer thuis. Hij is zo dronken dat hij zijn sleutel niet in het slot krijgt. De sleutelbos valt op de grond. Hij bukt zich en alle escargots vallen op de grond. Uit pure ellende belt hij dan maar aan.
Zijn vrouw doet de deur open en vraagt woedend:
"Awel, waar bleeft ge, ik zit hier al uren op u te wachten !! Bukt de man zich en zegt tegen de slakken op de grond:
"Allee jongens... Vooruit, nog een klein stukske...!!!"
Een man komt een café binnen en zegt:
"Voor mij een biertje, geef heel het café iets en drink zelf ook iets."
Een half uurtje later weer:
"Voor mij een biertje, geef heel het café iets en drink zelf ook iets."
Dit gaat zo de rest van de avond door maar op een bepaald tijdstip wil de patron toch sluiten en vraagt hij de man te betalen.
De man zegt echter:
"Niks van, ik heb geen geld bij en betaal hier just niks."
"Wablief" zegt die cafébaas "niet betalen, ge hebt hier de hele avond zitten trakteren voor een vol café, maak maar snel dat hett geld op de toog ligt eer ik u een pak rammel geef.
De man zegt:
"Doe wat ge niet laten kunt, kruip den boom in ... ik betaal niet zeg ik u."
De cafébaas is razend, geeft die kerel het pak rammel van z'n leven, laat hem alle hoeken van 't café zien en flikkert hem op straat.
Een week gaat voorbij en plots komt diezelfde kerel, nog steeds met de sporen van het pak rammel de week ervoor, weer 't café binnen.
Zegt de cafébaas:
" Laat me raden: voor u een biertje, voor heel 't café iets en voor mij ook, zeker?"
"Neen" zegt die kerel "voor U niets meer, gij wordt te agressief als ge gezopen hebt!"