Ik werd ‘s morgens gedeprimeerd wakker, omdat het mijn verjaardag was en ik dacht: Alweer een jaartje ouder. Nadat ik me had gewassen en geschoren ging ik richting ontbijt met de gedachte dat mijn vrouw me met een dikke kus zou feliciteren.
Aan tafel zat mijn vrouw zoals gewoonlijk de krant te lezen en zei geen woord. Ik schonk me
Zelf een кор koffie in en dacht bij mijzelf: Ze is het vergeten maar zo meteen komen de
Kinderen en die zingen samen “Happy Birthday” en komen met een leuk cadeautje.
Genietend van de koffie wachtte ik op de kinderen. Uiteindelijk kwamen de kinderen: Ook niets!
Het was inmiddels laat geworden. Ik greep mijn jas en verliet nog meer gedeprimeerd het huis en ging op weg naar kantoor. Op kantoor aangekomen begroette mijn secretaresse me met een
Glimlach, feliciteerde me met mijn verjaardag en haalde een кор koffie. Ik begon me al een
Stuk beter te voelen. Later in de morgen kwam mijn secretaresse op mijn werkkamer en zei:
- ”Je веnт jarig vandaag, zullen we samen gaan lunchen?”
Met de gedachte dat ik me dan nog beter zou gaan voelen zei ik:
- ”Dat is een goed idee!”
We sloten het kantoor af en omdat ik jarig was zei ik tegen mijn secretaresse:
“Waarom gaan
We niet naar een leuk tentje buiten de stad in plaats van de gebruikelijke McDonalds?”
Zo gevraagd, zo gedaan. We gingen naar een leuk klein restaurantje even buiten de stad.
We dronken een paar aperitiefjes en hadden een heerlijke lunch. Op weg terug naar kantoor zei mijn secretaresse dat het vandaag niet druk was op kantoor en ze stelde me voor om mee te gaan naar haar flatje om nog wat te drinken. Dat klonk goed, dacht ik en mijn humeur begon aardig op te klaren.
Aangekomen in haar flatje zei mijn secretaresse:
“Neem me niet kwalijk, ik wil even wat makkelijks aan trekken, ik ben zo weer terug.”
Na één minuut ging haar slaapkamer open, ze kwam binnen met een grote verjaardagstaart en in
Haar kielzog volgden mijn vrouw, kinderen en de hele familie:
“Surprise!!!”
…terwijl ik op de bank zat met alleen mijn sokken nog aan!!!

Jansen werkt aan de inpaklijn van een grote fabriek. Op een ochtend komt hij het parkeerterrein oprijden in een prachtige Jaguar. De secretaresse ziet dat en zij zegt tegen de baas:
"Heeft u gezien in wat voor een Jaguar die Jansen is komen aanrijden? Daar kan 'ie nooit eerlijk aangekomen zijn."
"Ik zal hem er eens over aanspreken"
, zegt de baas. Die dag gaat de baas naar Jansen toe. Hij zegt:
"Jansen, ik zag je aankomen in die Jaguar. Daar kan jij nooit eerlijk aangekomen zijn."
"Ik zal open kaart spelen"
, zegt Jansen:
"Ik maak vaak weddenschappen en zo ben ik aan die Jaguar gekomen."
"Dus jij wint zo vaak weddenschappen?" vraagt de baas. "Ja", zegt Jansen, "Als ik tien weddenschappen afsluit, dan win ik ze ook bijna altijd alle tien."
"Durf je met mij ook te wedden?" vraagt de baas. "Ja hооr", zegt Jansen, "Ik wed met jou om 10.000 euro dat jij om 12 uur een grote wrat op je kont hebt zitten."
"Aangenomen", zegt de baas. Om 11 uur gaat de baas even naar de toiletten. Voor de spiegel trekt hij zijn broek naar beneden en kijkt naar zijn kont: zo gaaf als wat. Die weddenschap verliest Jansen, denkt de baas. Om half twaalf gaat de baas nog een keer met zijn kont voor de spiegel staan: geen wrat te zien. Ik win, denkt de baas. Om twaalf uur gaat de baas weer naar het toilet. Voor de spiegel kijkt hij naar zijn blote kont: geen wrat. Jansen komt binnen. "Met jou had ik een weddenschap", zegt hij tegen zijn baas. "Die verlies je"
, zegt de baas:
"Kijk maar: geen wrat te zien."
"Ik kan dat zo niet zien"
, zegt Jansen:
"Ga eens bij het raam in het licht staan."
De baas doet dat en zegt:
"Zie je wel, geen wrat te zien. Die weddenschap heb je verloren!!!"
"Niet echt"
, zegt Jansen:
"Ik heb met 300 man personeel voor 20.000 euro gewed, dat jij om twaalf uur met je blote kont voor het raam staat."