Μεταξόπουλος:
- Περικλή, ο κόσμος έδωσε ένα ευρώ για να σε κρατήσει στο παιχνίδι... Περικλης:
- Ένα ευρώ συν ΦΠΑ... Τα τσέπωσε δηλαδή και το κράτος από εμένα... Μεταξόπουλος:
- Να ακούς τις συμβουλές μου. Περικλης:
- Το ξέρω ότι πρέπει να ακούω τις συμβουλές σου! Είσαι 43 χρονών… Μεταξόπουλος:
- Περικλή τι κάνεις εκεί...; Καις τις τρίχες σου; Περικλης:
- Όχι, καίω μία πληγή που έχω, όπως έκανε ο Σταλόνε σε μία ταινία... Μήπως έχετε Μπέπανθέν μαζί σας...; Τσολάκης:
- Δεν το λες με κλάμα. Δεν είσαι ερωτευμένος; Περι:
- Όχι. Τσ:
- Να ερωτευθείς τότε. Περι:
- Ωραία, φέρτε μου μια γυναίκα να την ερωτευθώ τάκα-τάκα, σε 2 μέρες να με παρατήσει...
- Για το καλό της μουσικής πάντοτε!Στην Μενεγάκη, όταν τους ρωτούσε στο live της πρωτοχρονιάς ποιον θέλουν να κρίνουν. Περι:
- Τον Μουρατίδη Μενεγακη:
- Γιατι Περικλή; Περι:
- Γιατι είναι ο πιο χάλιας. Στο δωμάτιο επικοινωνίας σχολιάζει το τραγούδι που του δόθηκε. "Αυτό το τραγούδι είναι Περικλής... Μου αρέσουν οι στίχοι... Και η μελωδία καλή είναι, αλλά οι στίχοι είναι αλφάδια!Όταν του δίνει ο Τσολάκης το δώρο του, ένα εσώρουχο ( ο Θεός να το κάνει δηλαδή), ο Πέρι τον ευχαριστεί με ένα φιλί και φεύγει λέγοντας:
- Ωραία, γιατί δεν είχα φέρει και πολλά βρακιά... Στο μάθημα της Μάρας:Μάρα:
- Τι θα πει από στρείδι μύδι;Περικλής:
- Ότι έτρωγαν πολλά θαλασσινά! Mεταξο:
- Και όλος ο κόσμος θα πετάει ρύζι. Πέρι:
- Τι ρύζι; parboil ή νυχάκι;Αναστασία:
- Περικλή γιατί δεν πας για ύπνο;Πέρι:
- Περιμένω να μου κατέβει κατούρημα... Νάνσυ στον Πέρι(προσπαθώντας να τον πείσει να σηκωθεί από το κρεβάτι για να κάνουν πρόβα το χορευτικό):
- Περικλάκο μου, είμαι πολύ στεναχωρημένη.- (με φυσικότητα): Γιατί; Επειδή είσαι ξανθιά;Στο μάθημα Μεταξό, η Αναστασία με δήθεν παράπονο:
- Κύριε Μεταξό, ο Πέρη μας λέει γλάστρες και έπιπλα... Μετά από λίγο ο Πέρι:
- Η Νάνσυ είναι έπιπλο, αλλά βερνικωμένο... Αφροδίτη:
- Δεν έβλεπα Φέιμ καθόλου!Περικλής:
- Γιατί; Που ήσουν; Στο Τύρναβο;Αφροδίτη:
- Όχι, στο L. Α. Περικλής:
- Ε και;... Καλύτερα είναι εκεί;Και το τελευταίο:
"Την μάνα μου την ξέρω πολλά χρόνια!"
Ήταν κάποτε ο Γιωρίκας και περπατούσε στον δρόμο. Ξαφνικά βλέπει μπροστά του ένα καθηγητή που είχε στον λύκειο...
- Ω, κύριε καθηγητά, τι κάνετε; λέει ο Γιωρίκας.
- Καλά είμαι, Γιωρίκα παιδί μου. Εσύ τι κανεις;
- Α, εγώ κύριε καθηγητά έχω γίνει πάρα πολύ πλούσιος. Έχω λεφτά με ουρά. Δεν ξέρω τι να τα κάνω. Βίλες, ακριβά αυτοκίνητα, τα πάντα. Εσείς πως είστε;
- Εγώ, Γιωρίκα, παιδί μου, έγινα καθηγητής στο πανεπιστήμιο και τώρα γράφω ένα σύγγραμμα για την λογική των συνειρμών.
- Για την λογική των συνειρμών; ρωτάει ο Γιωρίκας. Τι είναι αυτό;
- Πως να στο εξηγήσω τώρα; λέει ο καθηγητής. Έχεις ενυδρείο;
- Ε, αφού σας είπα, λέει ο Γιωρίκας, λεφτά με ουρά έχω, ενυδρείο δεν θα έχω; Φυσικά και έχω.
- Όταν βλέπεις το ενυδρείο τι σκέφτεσαι;
- Ψάρια.
- Και όταν βλέπεις τα ψάρια τι σκέφτεσαι;
- Θάλασσα.
- Και όταν σκεφτεσαι την θάλασσα τι σου έρχεται στο μυαλό;
- Παραλία.
- Και όταν σκέφτεσαι παραλία τι σου έρχεται στο μυαλό;
- Γυναίκες, λέει ο Γιωρίκας.
- Αρα, αφού σκέφτεσαι γυναίκες δεν είσαι πούστης, του λέει ο καθηγητής. Αυτό είναι η λογική των Συνειρμών. Από το αν έχεις ενυδρείο καταλήξαμε στο ότι δεν είσαι πούστης.
Ο Γιωρίκας εντυπωσιάστηκε απο όλα αυτά και αγόρασε το βιβλίο και άρχισε να το διαβάζει. Είχε να πάει στο καφενείο 15 ημέρες και έτσι ο Κωστίκας ανησύχησε και πήγε σπίτι του να δει τι κάνει.
Χτυπάει το κουδούνι και του ανοίγει ο Γιωρίκας.
- Έλα ρε Γιωρίκα που χάθηκες τόσες μέρες; του λέει ο Κωστίκας.
- Διαβάζω ένα βιβλίο, λέει ο Γιωρίκας, για την λογική των συνειρμών.
- Τι είναι αυτό, ρε; ρωτάει ο Κωστίκας.
- Πως να στο εξηγήσω τωρα; λέει ο Γιωρίκας. Έχεις ενυδρείο;
- Όχι.
- Ε, τότε είσαι πούστης!