Έξυπνα ανέκδοτα, Εξυπνα ανεκδοτα
Βρίσκονται δύο φίλοι μετά από χρόνια:
- ... Και φέτος πέθανε και ο πατέρας μου, λέει ο ένας.
- Σοβαρά; Εγώ τον θυμάμαι υγιέστατο! Τί έπαθε;
- Να, μια μέρα εκεί που καθόταν στην κουνιστή του πολυθρόνα, κάνει μια δυνατή μπρός και πέφτει μέσα στο τζάκι!
- Ωχ! Και κάηκε ζωντανός;
- Όχι, όχι. Λίγο άρπαξε το κεφάλι του! Αλλά από τον φόβο του κάνει πίσω και πέφτει πάνω στο σκρήνιο. Όλα τα ποτήρια και τα πιάτα διαλύθηκαν!
- Πωπώ! Χάλια τρόπος να πεθάνεις! Μέσα στα γυαλιά και στα αίματα.
- Α, όχι, δεν πέθανε έτσι. Με την φόρα που ειχε πάει και πέφτει στο κρυστάλλινο τραπέζι!
- Τι σε εκείνο το μεγάλο το κρυστάλλινο; Εκεί πέθανε;
- Όχι, όχι, το τραπέζι διαλύθηκε και με την φόρα που είχε σπάει την μπαλκονόπορτα και πέφτει από τα κάγκελα.
- Πώπω! Και μένεις και 4ο όροφο. Σίγουρα σκοτώθηκε με αυτό.
- Όχι, ο αποκάτω μόλις είχε βάλει την καινούρια του τέντα, και έτσι έκανε ένα γκελ πάνω της και ξαναγυρνά από την μπαλκονόπορτα και πέφτει πάνω στο κρυστάλλινο φωτιστικό.
- Και έτσι πέθανε;
- Όχι, όχι. Εγώ τον σκότωσα γιατί θα μας διέλυε τελείως το σπίτι ο κωλόγερος!
Ένας Ιταλός, ένας Γερμανός κι ένας Έλληνας, πήγαν εκδρομή στο βουνό.
Αφού έφθασαν στην κορυφή και πέρασαν ένα ωραίο weekend, πήραν το δρόμο της επιστροφής.
Για κακή τους τύχη όμως, είχε γίνει κατολίσθηση και ο δρόμος είχε αποκλειστεί. Έτσι, οι 3 φίλοι πήραν την μεγάλη απόφαση... Θα κατέβαιναν από τους βράχους και ... Ο Θεός Βοηθός!
Πάει πρώτος ο Ιταλός, μετά από λίγο τσακίζεται και σκοτώνεται.
Ο Γερμανός κατάφερε να κατέβει λίγο περισσότερο, αλλά δεν την γλύτωσε ούτε αυτός.
Ο καημένος ο Έλληνας, είχε μείνει μόνος πια στο βουνό, αλλά δεν ήταν καθόλου αγχωμένος.
Πλησιάζει την άκρη του γκρεμού και αρχίζει να τραγουδά:
"Η ελλαδα ποτε δεν πεθαινει, παιρνει σκαλα και κατεβαινει!"