Ήταν ένας Γερμανός, ένας Ιταλός και ένας Έλληνας και τους πιάνουν οι Ζουλού και τους λέει ο βασιλιάς:
- Για να σας χαρίσω την ζωή θα πρέπει ο καθένας σας να ανέβει 100 σκαλιά, που στο καθένα θα στέκονται από τις δύο μεριές δύο υπέροχες, ολόγυμνες κουκλάρες. Αν δεν σας σηκωθεί καθόλου, θα σας χαρίσω την ζωή.
Ξεκινά ο Γερμανός:
5 σκαλιά, 10 σκαλιά... Ντάν! του σηκώνεται, τον αποκεφαλίζει ο βασιλιάς.
Ξεκινά ο Ιταλός:
5 σκαλιά, 10 σκαλιά, 15, 20, 30... Ντάν! του σηκώνεται, τον αποκεφαλίζει ο βασιλιάς.
Ξεκινά και ο Έλληνας:
5 σκαλιά, 10 σκαλιά, 20, 30, 40, 50, 70, 90, 95, 99... Ντάν! του σηκώνεται και αυτουνού:
- Φτου ρε γαμώτο, ξεκόλλησε το σελοτέιπ!
Η CIA ζητούσε πράκτορες. Έβγαλε μια δημοσίευση, παρουσιάστηκαν χιλιάδες υποψήφιοι, μεταξύ αυτών κι ένας τυπάκος εντελώς κοινότυπος.
Μόλις κατέθεσε ο ανθρωπάκος ό,τι χαρτιά είχε, του λέει ο υπεύθυνος υπάλληλος:
- Επειδή θα μου πάρει κανένα τέταρτο να τα εξετάσω, μου κάνεις μια χάρη; Πάρε αυτόν εδώ το φάκελο και δώσε τον στον κύριο Γκάλλαντ στον 4ο όροφο, 2ο διάδρομο, δεξιά στο γραφείο 104. Με συγχωρείς δηλαδή που σου το λέω, αλλά είναι επείγον... Και στο μεσοδιάστημα εγώ θα κοιτάξω την αίτηση σου, εντάξει;
Παίρνει ο υποψήφιος τον φάκελο και μόλις μπαίνει στον ανελκυστήρα, ανοίγει προσεκτικά τον φάκελο, βγάζει απο μέσα την επιστολή και τη διαβάζει.
"Εσυ εισαι ο ανθρωποσ που μασ χρειαζεται. Ξεχνα την παραδοση τησ επιστολησ και πηγαινε αμεσωσ στον προσωπαρχη στον εκτο.
Συγχαρητηρια. Προσλαμβανεσαι."
Ο αποχωρών Γενικός Διευθυντής μιας εταιρίας συναντά για τελευταία φορά τον νεαρό αντικαταστάτη του και του δίνει τρεις φακέλους:
- Πριν φύγει εκείνος τον οποίο διαδέχτηκα, έκανε το ίδιο και για μένα. Έτσι θα συνεχίσω την παράδοση και σε σένα, του είπε.
- Στο πρώτο σημάδι δυσκολίας, άνοιξε τον πρώτο φάκελο. Στην επόμενη δυσκολία, άνοιξε τον δεύτερο. Αν συνεχιστούν, άνοιξε τον τρίτο. Καλή τύχη!
Ο νέος διευθυντής γύρισε στο γραφείο του, άνοιξε ένα συρτάρι και έριξε τους φακέλους μέσα.
Έξι μήνες αργότερα, τα έξοδα ανέβηκαν και τα κέρδη έπεσαν κατακόρυφα. Σοκαρισμένος ο νεαρός, ανοίγει τον πρώτο φάκελο και διαβάζει:
- Ρίξε όλο το φταίξιμο σε μένα.
Την επόμενη μέρα, συγκαλεί Γενική Συνέλευση και κάνει ακριβώς αυτό. Με λίγη προσπάθεια, η κρίση ξεπεράστηκε.
Μετά από λίγο καιρό, οι πωλήσεις πέφτουν δραματικά. Ο απελπισμένος διευθυντής, ανοίγει τον δεύτερο φάκελο:
- Αναδιοργανώσου! έλεγε.
Η επόμενη μέρα, φέρνει την δεύτερη Γενική Συνέλευση και η αναδιοργάνωση απέδωσε καρπούς. Η κρίση ξεπεράστηκε.
Έναν χρόνο αργότερα, όλα πήγαν κατά διαόλου. Οι πωλήσεις στο πάτωμα. Τα έξοδα στο ταβάνι. Και δεν έφταναν όλα αυτά, όλοι κατηγορούσαν τον νέο διευθυντή. Βιαστικός ο νεαρός τρέχει στο γραφείο του, κλείνει πίσω του την πόρτα, βυθίζεται στην καρέκλα του, ανοίγει το συρτάρι, βγάζει τον τρίτο φάκελο και τον ανοίγει:
- Ετοίμασε τρεις φακέλους... Έγραφε.
Έντεκα άνθρωποι κρατούνταν από το ίδιο σκοινί που κρεμόταν από ένα ελικόπτερο, δέκα ήταν άντρες και μία γυναίκα.
Το σκοινί δεν ήταν αρκετά δυνατό για να κρατήσει και τους έντεκα, για αυτό και αποφάσισαν ότι ένας άνθρωπος θα έπρεπε να πέσει. Διαφορετικά θα έπεφταν όλοι. Δεν κατάφερναν να διαλέξουν τον άνθρωπο, αλλά ξαφνικά η γυναίκα, με δυνατή φωνή, ανακοίνωσε ότι προσφερόταν από μόνη της να πέσει. Στο κάτω κάτω, είπε, ήταν συνηθισμένη να θυσιάζει τα συμφερόντά της, μιας και:
1. Σαν μητέρα, πάντα έδινε προτεραιότητα στα παιδιά
2. Σαν σύζυγος, παραμέριζε τα συμφέροντά της για αυτά του συζύγου της
3. Σαν κόρη, υποτασσόταν στον πατέρα της
4. Σαν επαγγελματίας, άφηνε τα αφεντικά της να παίρνουν τη δόξα για τις δικές της επιτυχίες
5. Σαν γυναίκα, κοιτάζοντας ψηλά στο άπειρο και βάζοντας το χέρι στην καρδιά, η αποστολή της ζωής της ήταν να θυσιάζεται για τους άλλους, χωρίς να περιμένει τίποτα σε αντάλλαγμα!
Συγκινημένοι οι άντρες ξέσπασαν σε χειροκροτήματα... Και φυσικά έπεσαν.
Ηθικο διδαγμα:
Ποτέ μην εμπιστεύσαι την αυταπάρνηση μία γυναίκας, μπορεί να είναι γενναία, αλλά δεν είναι ηλίθια!
Ήτανε ένας άνδρας με μία κιθάρα μέσα στο τρένο, και τραγούδαγε συνέχεια:
- "Θέλω να πεθάνω, θέλω να πεθάνω..."
Είχε σπάσει τα νεύρα όλων. Κάνανε παράπονα. Ήρθε ο ελεκτής και του λέει:
- Αν δεν σταματήσεις αμέσως θα πετάξω έξω την βαλίτσα σου!
Ο άντρας όμως με την κιθάρα συνέχιζε να τραγουδάει...
- "Θέλω να πεθάνω, θέλω να πεθάνω..."
Καταλαβαίνει ο ελεκτής ότι ο άνθρωπος δεν του έδινε σημασία, παίρνει την βαλίτσα του και την πετάει από το παράθυρο.
Ο άνδρας συνεχίζει το τραγούδι, απλά αλλάζει τους στίχους:
- "Δεν ήτανε δικιά μου, δεν ήτανε δικιά μου..."
Ο ελεκτής τον προειδοποιεί ότι αν συνεχίσει να τραγουδά, θα τον πετάξει και αυτόν έξω από το τρένο!
Αυτός όμως τον χαβά του, συνεχίζει:
- "Δεν ήτανε δικιά μου, δεν ήτανε δικιά μου..."
Ο ελεκτής δεν μπορεί να κρατήσει άλλο τα νεύρα του, σταματάει το τρένο και τον πετάει έξω!
Και τότε ξανακούει τον άνδρα να τραγουδάει:
- "Εδώ είναι το χωριό μου, εδώ είναι το χωριό μου..."