Πέντε οικοδόμοι δουλεύουν σε ένα γιαπί όταν ξαφνικά τον έναν απ αυτούς τον πιάνει φοβερό κόψιμο. Η οικοδομή όμως ήταν πολύ μακριά απο το σπίτι του και δε θα προλάβαινε οπότε πάει κάπου απόμερα στην οικοδομή και τα αμολάει.
Μετά απο καμιά βδομάδα πάλι τα ίδια. Ξαναπάει λοιπόν κάπου μέσα στην οικοδομή και κάνει τη δουλειά του. Αυτό συνεχίστηκε για αρκετό καιρό. Κάποια μέρα όμως ο τύπος παρουσίασε ένα πρόβλημα. Δε μπορούσε να ενεργηθεί. Παρ όλο που είχε φοβερούς πόνους δε μπορούσε να ανακουφιστεί με τίποτα.
Πάει λοιπόν στο γιατρό. Μετά απο την εξέταση ο γιατρός του λέει:
- Συγγνώμη μήπως είστε οικοδόμος;
- Ναι γιατρέ μου, αλλά που το καταλάβατε;
- Θα σας πω του λέει, όμως πείτε μου κάτι μήπως κάνατε ποτέ την ανάγκη σας στην οικοδομή;
- Ναι, γιατρέ μου. Αλλά πείτε μου, τι φταίει;
- Μα είναι ολοφάνερο. Αγαπητέ μου, άλλη φορά να μη σκουπίζεστε με τσιμεντοσακούλες.

Ο αποχωρών Γενικός Διευθυντής μιας εταιρίας συναντά για τελευταία φορά τον νεαρό αντικαταστάτη του και του δίνει τρεις φακέλους:
- Πριν φύγει εκείνος τον οποίο διαδέχτηκα, έκανε το ίδιο και για μένα. Έτσι θα συνεχίσω την παράδοση και σε σένα, του είπε.
- Στο πρώτο σημάδι δυσκολίας, άνοιξε τον πρώτο φάκελο. Στην επόμενη δυσκολία, άνοιξε τον δεύτερο. Αν συνεχιστούν, άνοιξε τον τρίτο. Καλή τύχη!
Ο νέος διευθυντής γύρισε στο γραφείο του, άνοιξε ένα συρτάρι και έριξε τους φακέλους μέσα.
Έξι μήνες αργότερα, τα έξοδα ανέβηκαν και τα κέρδη έπεσαν κατακόρυφα. Σοκαρισμένος ο νεαρός, ανοίγει τον πρώτο φάκελο και διαβάζει:
- Ρίξε όλο το φταίξιμο σε μένα.
Την επόμενη μέρα, συγκαλεί Γενική Συνέλευση και κάνει ακριβώς αυτό. Με λίγη προσπάθεια, η κρίση ξεπεράστηκε.
Μετά από λίγο καιρό, οι πωλήσεις πέφτουν δραματικά. Ο απελπισμένος διευθυντής, ανοίγει τον δεύτερο φάκελο:
- Αναδιοργανώσου! έλεγε.
Η επόμενη μέρα, φέρνει την δεύτερη Γενική Συνέλευση και η αναδιοργάνωση απέδωσε καρπούς. Η κρίση ξεπεράστηκε.
Έναν χρόνο αργότερα, όλα πήγαν κατά διαόλου. Οι πωλήσεις στο πάτωμα. Τα έξοδα στο ταβάνι. Και δεν έφταναν όλα αυτά, όλοι κατηγορούσαν τον νέο διευθυντή. Βιαστικός ο νεαρός τρέχει στο γραφείο του, κλείνει πίσω του την πόρτα, βυθίζεται στην καρέκλα του, ανοίγει το συρτάρι, βγάζει τον τρίτο φάκελο και τον ανοίγει:
- Ετοίμασε τρεις φακέλους... Έγραφε.
Έντεκα άνθρωποι κρατούνταν από το ίδιο σκοινί που κρεμόταν από ένα ελικόπτερο, δέκα ήταν άντρες και μία γυναίκα.
Το σκοινί δεν ήταν αρκετά δυνατό για να κρατήσει και τους έντεκα, για αυτό και αποφάσισαν ότι ένας άνθρωπος θα έπρεπε να πέσει. Διαφορετικά θα έπεφταν όλοι. Δεν κατάφερναν να διαλέξουν τον άνθρωπο, αλλά ξαφνικά η γυναίκα, με δυνατή φωνή, ανακοίνωσε ότι προσφερόταν από μόνη της να πέσει. Στο κάτω κάτω, είπε, ήταν συνηθισμένη να θυσιάζει τα συμφερόντά της, μιας και:
1. Σαν μητέρα, πάντα έδινε προτεραιότητα στα παιδιά
2. Σαν σύζυγος, παραμέριζε τα συμφέροντά της για αυτά του συζύγου της
3. Σαν κόρη, υποτασσόταν στον πατέρα της
4. Σαν επαγγελματίας, άφηνε τα αφεντικά της να παίρνουν τη δόξα για τις δικές της επιτυχίες
5. Σαν γυναίκα, κοιτάζοντας ψηλά στο άπειρο και βάζοντας το χέρι στην καρδιά, η αποστολή της ζωής της ήταν να θυσιάζεται για τους άλλους, χωρίς να περιμένει τίποτα σε αντάλλαγμα!
Συγκινημένοι οι άντρες ξέσπασαν σε χειροκροτήματα... Και φυσικά έπεσαν.
Ηθικο διδαγμα:
Ποτέ μην εμπιστεύσαι την αυταπάρνηση μία γυναίκας, μπορεί να είναι γενναία, αλλά δεν είναι ηλίθια!
- Ήταν μια φορά στις ΗΠΑ ένας άνεργος που έψαχνε για δουλειά.
Πήγε, λοιπόν στη microsoft και ζήτησε να τον προσλάβουν ως καθαριστή. Ο προϊστάμενος, τον έβαλε να κάνει μια μικρή επίδειξη των ικανοτήτων του και τα πήγε καλά. Κατόπιν του πήρε τη συνηθισμένη συνέντευξη (και αφού έμεινε απόλυτα ικανοποιημένος του είπε:
- Με μεγάλη μας τιμή σας ανακοινώνουμε ότι η Microsoft είναι πρόθυμη να σας προσλάβει. Δώστε μας το email σας για να σας στείλουμε ένα έντυπο να συμπληρώσετε και να σας πούμε πότε και πού θα πρέπει να παρουσιαστείτε.
- Αχ, ξέρετε δεν έχω υπολογιστή στο σπίτι μου και φυσικά ούτε και email.
- Τι! Δεν έχετε email κι έχετε το θράσος να ζητάτε εργασία στη Microsoft! Αν δεν έχετε email κύριε για τη Microsoft δεν υπάρχετε.
Απελπισμένος ο άνθρωπος φεύγει. Στη τσέπη του είχε μόνο 10$. Πήγε λοιπόν στο σούπερ μάρκετ και αγόρασε ένα καφάσι με 10 κιλά ντομάτες. Αφού γύρισε από σπίτι σε σπίτι πούλησε τις ντομάτες και διπλασίασε το κεφάλαιο. Αφού επανέλαβε αυτό άλλες τρεις φορές έφτασε τα 160$. Σκέφτηκε λοιπόν ότι έτσι θα μπορούσε να βγάλει το ψωμί του και έκανε κάθε μέρα αυτή τη δουλειά. Σηκωνόταν όλο και πιο νωρίς το πρωί και επέστρεφε όλο και πιο αργά πολλαπλασιάζοντας συνεχώς το κεφάλαιό του. Κάποια στιγμή αγόρασε καρότσι, αργότερα φορτηγό μέχρι που έφτασε να γίνει ένας από τους μεγαλύτερους προμηθευτές τροφίμων των ΗΠΑ. Αποφασίζει, λοιπόν, να κάνει μια ασφάλεια ζωής γι αυτόν και την οικογένειά του.
Πάει λοιπόν σε έναν ασφαλιστή και αφού συμφώνησαν του λέει ο ασφαλιστής:
- Δώστε μου το email σας να σας στείλω τα έγγραφα που θα συμπληρώσετε.
- Α, ξέρετε, δεν έχω email.
- Δεν έχετε email; Καλά έχετε χτίσει μια ολόκληρη αυτοκρατορία και δεν έχετε email; Αναρωτιέμαι τι θα ήσασταν σήμερα αν είχατε και email.
- Καθαριστής στη Microsoft, απαντά εκείνος.
Ήτανε ένας άνδρας με μία κιθάρα μέσα στο τρένο, και τραγούδαγε συνέχεια:
- "Θέλω να πεθάνω, θέλω να πεθάνω..."
Είχε σπάσει τα νεύρα όλων. Κάνανε παράπονα. Ήρθε ο ελεκτής και του λέει:
- Αν δεν σταματήσεις αμέσως θα πετάξω έξω την βαλίτσα σου!
Ο άντρας όμως με την κιθάρα συνέχιζε να τραγουδάει...
- "Θέλω να πεθάνω, θέλω να πεθάνω..."
Καταλαβαίνει ο ελεκτής ότι ο άνθρωπος δεν του έδινε σημασία, παίρνει την βαλίτσα του και την πετάει από το παράθυρο.
Ο άνδρας συνεχίζει το τραγούδι, απλά αλλάζει τους στίχους:
- "Δεν ήτανε δικιά μου, δεν ήτανε δικιά μου..."
Ο ελεκτής τον προειδοποιεί ότι αν συνεχίσει να τραγουδά, θα τον πετάξει και αυτόν έξω από το τρένο!
Αυτός όμως τον χαβά του, συνεχίζει:
- "Δεν ήτανε δικιά μου, δεν ήτανε δικιά μου..."
Ο ελεκτής δεν μπορεί να κρατήσει άλλο τα νεύρα του, σταματάει το τρένο και τον πετάει έξω!
Και τότε ξανακούει τον άνδρα να τραγουδάει:
- "Εδώ είναι το χωριό μου, εδώ είναι το χωριό μου..."